احکام کفالت

‏‏ ‏

‏‏احکام کفالت‏

‏‏         مسأله 2331- کفالت آن است که انسان ضامن شود که هر وقت طلبکار بدهکار را ‏‎ ‎‏خواست،به دست او بدهد ‏‎[1]‎‏و به کسی که این‌طور ضامن می‌شود کفیل می‌گویند.‏

‏‏         مسأله 2332- کفالت در صورتی صحیح است که کفیل به هر لفظی اگرچه عربی نباشد ‏‎ ‎‏به طلبکار بگوید که من ضامنم هر وقت بدهکار خود را بخواهی به دست تو بدهم و ‏‎ ‎‏طلبکار هم قبول نماید.‏

‏‏         مسأله 2333- کفیل باید مکلّف و عاقل باشد و او را در کفالت مجبور نکرده باشند و ‏‎ ‎‏بتواند کسی را که کفیل او شده حاضر نماید.‏

‏‏         مسأله 2334- یکی از پنج چیز،کفالت را به‌هم می‌زند:اول:کفیل بدهکار را به دست ‏‎ ‎‏طلبکار بدهد.دوم:طلب طلبکار داده شود،سوم:طلبکار از طلب خود بگذرد،چهارم: ‏

‏‏بدهکار بمیرد ‏‎[2]‎‏.پنجم:طلبکار کفیل را از کفالت آزاد کند‏

‏‏         مسأله 2335- اگر کسی به زور،بدهکار را از دست طلبکار رها کند،چنانچه ‏‎ ‎‏طلبکار دسترسی به او نداشته باشد،کسی که بدهکار را رها کرده،باید او را به ‏‎ ‎‏دست طلبکار بدهد. ‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎

• -یا صاحب حقی دیگر یا مدعی حقی که دعوای او را حاکم بشنود یعنی دعوای او قابل قبول باشد.
• -و یا کفیل بمیرد،و نیز اگر حقی را که صاحب حق دارد به دیگری نقل کند به حواله یا غیر آن کفالت به‌هم می‌خورد.