کتاب اطعمه و اشربه

در غیر حیوان

‏ ‏

در غیر حیوان

‏         مسأله 1- حرام است چیزهایی که نجس است و چیزهایی که به واسطۀ رسیدن به ‏‎ ‎‏نجس،نجس شده تا آنها را پاک نکرده‌اند.‏

‏         مسأله 2- هر چیزی که به بدن ضرر بزند؛چه باعث مردن شود یا باعث فساد مزاج ‏‎ ‎‏شود،یا باعث از بین رفتن بعض حواس شود؛چه حس ظاهر،مثل بینایی و شنوایی و ‏‎ ‎‏چه حس باطن،مثل حافظه و یا آن که باعث معیوب شدن یا از بین رفتن بعض اجزا ‏‎ ‎‏شود یا باعث فاسد شدن بعض قوا مثل قوۀ باه یا قوۀ زاییدن شود تمام اینها حرام ‏‎ ‎‏است،و همچنین حرام است از برای زن که دوایی بخورد که بچه‌اش ساقط شود یا ‏‎ ‎‏بچه را به واسطۀ آلاتی ساقط کند که هم بر زن حرام است و هم بر کسی که این عمل را ‏‎ ‎‏انجام بدهد.‏

‏         مسأله 3- حرام است خوردن گل و کلوخ که گل خشک شده است و مثل آن است ‏‎ ‎‏خشت و احتیاط واجب آن است که از خاک نیز اجتناب شود اگرچه حرام نبودن در ‏‎ ‎‏صورتی که ضرر نزند خالی از قوّت نیست،چنانچه سنگ‌ریزه و شن و معادن حرام ‏‎ ‎‏نیستند مگر در صورت ضرر زدن.‏

‏         مسأله 4- از گل قبر سید الشهداء علیه السلام برای شفا و به مقدار نخود می‌شود خورد ولی ‏‎ ‎‏از قبور سایر معصومین نمی‌شود و آنچه می‌شود از گل قبر سید الشهداء خورد گلی ‏‎ ‎‏است که از قبر یا نزدیک به آن طوری که از قبر شمرده شود،برداشته شود.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 334
‏         مسأله 5- شراب به همۀ اقسامش حرام است و از کبائر است و منکر حرمتش با ‏‎ ‎‏التفات به لازمش کافر است و آن‌قدر دربارۀ آن در قرآن و اخبار شریفه تأکید شده ‏‎ ‎‏است که اگر کسی اعتقاد به روز جزا داشته باشد نمی‌شود آن را ارتکاب کند،خداوند ‏‎ ‎‏مسلمانان را از این بلیۀ بزرگ مهلک نجات دهد.‏

‏         مسأله 6- هر چه مستی بیاورد چه مایع باشد یا نباشد حرام است،مثل شراب،و ‏‎ ‎‏هر چه زیادش مست کند کمش نیز حرام است.‏

‏مسأله 7- فقّاع که شراب جو است حرام است اگرچه مستی نیاورد.‏

‏         مسأله 8- آب انگور جوش آمده حرام است؛چه خود به خود جوش بیاید یا با ‏‎ ‎‏آتش و آفتاب،و اما آبی که در کشمش می‌ریزند و حلاوت آن را می‌گیرند اگر جوش ‏‎ ‎‏بیاید حرام نیست،و همچنین آب خرما حرام نیست اگر جوش بیاید؛چه با آتش و چه ‏‎ ‎‏خود به خود،مگر آن که مست کننده باشد و آن معلوم نیست.‏

‏         مسأله 9- اگر معلوم نشود که آب انگور جوش آمده،حرام نیست،پس اگر انگور ‏‎ ‎‏در غذایی بریزند و آن غذا جوش بیاید چون معلوم نیست که آب داخل انگور جوش ‏‎ ‎‏آمده،حلال است،و همچنین کشمش را در پلو یا غیر آن می‌ریزند و علم به جوش ‏‎ ‎‏آمدن درون آن نیست،مانعی ندارد خوردن آن.‏

‏         مسأله 10- آب انگور اگر به خودی خود جوش آمد،حلال نمی‌شود بنابر احتیاط ‏‎ ‎‏واجب مگر با سرکه شدن.و به ثلثان شدن؛یعنی دو سومش کم شدن با جوش یا آتش ‏‎ ‎‏حلال نمی‌شود بنابر احتیاط،و اما اگر با آتش جوش بیاید و به جوش دو سومش کم ‏‎ ‎‏شود حلال می‌شود.‏

‏         مسأله 11- لازم نیست دو سوم آب انگور در حال جوش خوردن کسر شود بلکه ‏‎ ‎‏اگر مقداری از آن پس از جوش تا حال سرد شدن کسر شود و به دو سوم روی هم ‏‎ ‎‏رفته برسد کفایت می‌کند.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 335
‏         مسأله 12- اگر آب انگور جوش آمده قبل از آن که دو سومش کسر بشود شیره ‏‎ ‎‏گردد،بنابر احتیاط واجب حلال نمی‌شود.‏

‏         مسأله 13- اگر به آب انگور آب مخلوط شود و جوش بیاید ثلثان شدن روی هم ‏‎ ‎‏رفتۀ آن در حلال شدن اشکال دارد و باید علم پیدا شود به این که دو سوم از آب انگور ‏‎ ‎‏کسر شده است.‏

‏         مسأله 14- ثابت می‌شود کسر شدن دو سوم از آب انگور جوش آمده به علم،و به ‏‎ ‎‏دو شاهد عادل،و به قول مسلمانی که آب انگور در دست او است،و به گرفتن از ‏‎ ‎‏مسلمانی که عقیده دارد به حرام بودن آن قبل از ثلثان شدن،بلکه اگر از دست مسلمانی ‏‎ ‎‏بگیرد که نداند عقیدۀ او را در این خصوص نیز ثابت می‌شود.لکن اگر عقیده‌اش آن ‏‎ ‎‏است که پیش از ثلثان شدن حلال است به قول او در ثلثان شدن و به گرفتن از دست او ‏‎ ‎‏و بنا گذاری بر ثلثان شدن اشکال است و احتیاط واجب آن است که به قول او اعتماد ‏‎ ‎‏نکند و از آنچه از او می‌گیرد اجتناب کند،بلکه این حکم خالی از قوّت نیست.‏

‏         مسأله 15- حرام است مال غیر را خوردن،بلکه هر تصرفی در آن کردن بدون اذن ‏‎ ‎‏یا رضای او.‏

‏         مسأله 16- جایز است آن که بخورد گرچه بدون ضرورت،از خانۀ پدر و مادر و ‏‎ ‎‏فرزند و برادر و خواهر و عمو و عمه و دایی و خاله و دوست و شوهر و موکلی که ‏‎ ‎‏امور خانه را تفویض به وکیل کرده،در صورتی که علم نداشته باشد به راضی نبودن ‏‎ ‎‏صاحب خانه،بلکه اگر ظن داشته باشد که راضی نیست می‌تواند بخورد،و اما دیگران ‏‎ ‎‏غیر از آنها که ذکر شد باید بداند که راضی هستند تا جایز باشد بخورد.‏

‏         مسأله 17- به احتیاط واجب این حکم مختص است به آنچه عادت جاری است به ‏‎ ‎‏خوردن آن،مثل نان و خورش و میوه و خرما و سبزیجات،نه آنچه از خوراکی‌های ‏‎ ‎‏گران قیمت که ذخیره می‌کنند برای مهمان محترم با عظمت،و ظاهر آن است که ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 336
‏می‌توان از آشامیدنی‌های متعارف هم استفاده کرد،مثل آب و شیر و دوغ و غیر آن،و ‏‎ ‎‏نمی‌شود از غیر خانۀ آنها مثل دکان و باغ استفاده کرد،و نمی‌شود از خانه پول برداشت ‏‎ ‎‏و خوردنی خرید.‏

‏         مسأله 18- تمام حرام‌هایی که ذکر شد حلال می‌شود در حال ضرورت و ناچاری، ‏‎ ‎‏مثل آن که انسان حفظ جانش بستگی داشته باشد به خوردن آن،یا اگر نخورد بیماری ‏‎ ‎‏شدیدی عارضش می‌شود که نمی‌توان تحمل آن کرد یا ضعف عارضش می‌شود به ‏‎ ‎‏طوری که به مرضی دچار می‌شود که نمی‌توان تحمل آن کرد،و غیر اینها از موارد ‏‎ ‎‏ناچاری،و لازم نیست که علم یا گمان به عارض شدن این امور پیدا کند،بلکه اگر ‏‎ ‎‏احتمالی بدهد که آن احتمال از منشأ عقلایی باشد کفایت می‌کند.‏

‏         مسأله 19- اگر کسی او را اجبار کند به خوردن یکی از حرام‌ها و بترسد از آن ‏‎ ‎‏شخص بر جان خودش یا جان دیگری یا عرض خودش یا عرض محترم دیگری و یا ‏‎ ‎‏مال محترمی که واجب است حفظ آن بر او و آن مال به قدری باشد که نتواند تحمل ‏‎ ‎‏کند آن را یا تحملش حرج باشد،جایز است خوردن آن حرام.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 337