کتاب نذر و قسم

احکام نذر

‏ ‏

احکام نذر

‏         مسأله 1- نذر آن است که با لفظ خاصی که بعد ذکر می‌شود چیزی را از برای خدا ‏‎ ‎‏به عهده بگیرد.‏

‏         مسأله 2- در نذر صیغه لازم است و با نیت تنها واقع نمی‌شود،و صیغه باید دلالت ‏‎ ‎‏کند بر آن که به عهدۀ خود برای خدای متعال قرار دادم عملی را یا ترک عملی را.‏

‏         مسأله 3- چنانچه در قسم گفته شد که واقع می‌شود به سوگند به ذات مقدس یا ‏‎ ‎‏صفات مخصوص او به تفصیلی که ذکر شد،در نذر نیز همین‌طور لازم نیست به اسم ‏‎ ‎‏ذات مثل«اللّٰه»باشد،بلکه به آنچه قسم صحیح است،نذر واقع می‌شود،بلکه بعید ‏‎ ‎‏نیست که با هر لغتی نیز واقع شود مثل قسم.‏

‏         مسأله 4- در نذر کننده شرط است که بالغ و عاقل باشد و از روی اختیار و قصد نذر ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 312
‏کند و ممنوع از تصرف نباشد،مثل محجور به سفاهت و افلاس اگر مورد،مالی باشد ‏‎ ‎‏که ممنوع است از آن.‏

‏         مسأله 5- شرط است در صحت نذر زن اذن شوهر،و بی‌اذن شوهر واقع نمی‌شود، ‏‎ ‎‏گرچه در مال خودش باشد و عمل به آن هم مانع از حق شوهر نشود،و اگر با اذن ‏‎ ‎‏شوهر نذر کرد واقع می‌شود و شوهر نمی‌تواند آن را به‌هم بزند.‏

‏         مسأله 6- شرط نیست اذن پدر در صحت نذر اولاد،پس اگر نذر کرد،بی‌اذن واقع ‏‎ ‎‏می‌شود و پدر نمی‌تواند آن را به‌هم بزند.‏

‏مسأله 7- نذر اقسامی دارد که همه صحیح است و واقع می‌شود:‏

‏         اول: آن که نذر کند برای شکر نعمتی،مثل آن که بگوید اگر خدا به من پسری داد یا ‏‎ ‎‏اگر خدا مرا موفق به فلان عمل خوب کرد به عهدۀ من برای خدا فلان عمل.‏

‏         دوم: آن که نذر کند برای جلوگیری از بلایی یا رفع بلایی،مثل آن که بگوید اگر ‏‎ ‎‏خدا مرا شفا داد یا به فلان مرض مبتلا نکرد به عهدۀ من برای خدا فلان عمل.‏

‏         سوم: آن که نذر کند برای جلوگیری خودش از عملی،مثل آن که بگوید اگر من ‏‎ ‎‏فلان کار بد را کردم به عهدۀ من فلان عمل،یا بگوید اگر من ترک فلان کار خوب را ‏‎ ‎‏کردم به عهدۀ من برای خدا فلان عمل.‏

‏         چهارم: نذر تبرع است،مثل آن که بگوید بر عهدۀ من برای خدا این که فردا روزه ‏‎ ‎‏بگیرم،در تمام این اقسام حتی قسم آخر نذر صحیح است و باید عمل کند.‏

‏         مسأله 8- در هر یک از اقسامی که ذکر شد باید مورد نذر تحت قدرت نذر کننده ‏‎ ‎‏باشد،پس اگر نذر کند کاری را که توانایی آن را ندارد واقع نمی‌شود.‏

‏         مسأله 9- شرط است در همۀ اقسام گذشته،آن که مورد نذر اطاعت خدا باشد مثل ‏‎ ‎‏نماز و روزه و صدقه،یا بتوان به آن قصد قربت کرد،مثل زیارت مؤمن و تشییع جنازه، ‏‎ ‎‏پس در هر امری که رجحان داشته باشد نذر واقع می‌شود،و اگر چنین نباشد نذر ‏‎ ‎‏صحیح نیست.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 313
‏         مسأله 10- اگر نذر کند چیزی را برای یکی از مشاهد مشرّفه باید صرف کند آن را ‏‎ ‎‏در چیزی که مصلحت آن است مثل تعمیر و روشنایی و فرش و زینت و خدّام و امثال ‏‎ ‎‏آن،و اگر نذر کند برای امام یا اولاد او می‌تواند صرف کند در همۀ خیرات و قصد کند ‏‎ ‎‏که ثواب آن برسد به امام علیه السلام یا امامزاده و احتیاط آن است که به زوّار و پناهندگان و ‏‎ ‎‏خدّام حرم آنها بدهند،و این که گفته شد در صورتی است که جهت خاصی در ‏‎ ‎‏نذر کننده نباشد یا قرینه‌ای برای تعیین نباشد.‏

‏مسأله 11- کفارۀ نذر بنابر اقوا مثل کفارۀ افطار ماه رمضان است.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 314