شرایط معاملۀ سَلَف

‏‏ ‏

‏‏شرایط معاملۀ سَلَف‏

‏‏مسأله 2120- معاملۀ سلف شش شرط دارد:‏

‏‏         اول: خصوصیاتی را که قیمت جنس به واسطۀ آنها فرق می‌کند معیّن نماید.ولی ‏
‏‎

‏‏         دوم: پیش از آن که خریدار و فروشنده از هم جدا شوند،خریدار تمام قیمت را به ‏‎ ‎‏فروشنده بدهد،یا به مقدار پول آن از فروشنده طلبکار باشد و طلب خود را بابت ‏‎ ‎‏قیمت جنس حساب کند ‏‎[2]‎‏و او قبول نماید و چنانچه مقداری از قیمت آن را بدهد، ‏‎ ‎‏اگر چه معامله به آن مقدار صحیح است ولی فروشنده می‌تواند معاملۀ همان مقدار را ‏‎ ‎‏به هم بزند.‏

‏‏         سوم: مدت را کاملاً معیّن کنند،و اگر مثلاً بگوید تا اول خرمن جنس را تحویل ‏‎ ‎‏می‌دهم چون مدت کاملاً معلوم نشده معامله باطل است.‏

‏‏         چهارم: وقتی را برای تحویل جنس معیّن کنند که در آن وقت،جنس به قدری ‏‎ ‎‏کمیاب نباشد ‏‎[3]‎‏که فروشنده نتواند آن را تحویل دهد.‏

‏‏         پنجم: جای تحویل جنس را معیّن نمایند ‏‎[4]‎‏،ولی اگر از حرف‌های آنان جای آن ‏‎ ‎‏معلوم باشد لازم نیست اسم آن‌جا را ببرند.‏

‏‏         ششم: وزن یا پیمانۀ آن را معیّن کنند و جنسی را هم که معمولاً با دیدن،معامله ‏‎ ‎‏می‌کنند اگر سلف بفروشند اشکال ندارد،ولی باید مثل بعضی از اقسام گردو و تخم ‏‎ ‎‏مرغ تفاوت افراد آن به قدری کم باشد که مردم به آن اهمیت ندهند. ‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎

• -اگر نشود در آنچه ذکر شده خصوصیات را به طوری که معامله غرری نباشد تعیین کرد.
• -و بهتر آن است که پول متاع را به ذمه مشتری قرار دهد پس از آن با پولی که به ذمه‌فروشنده،مشتری طلبکار است حساب کند.
• -بلکه شرط است که در وقت تحویل به قدری وجود داشته باشد که به حسب عادت مأمون باشند از نایابی.
• -به احتیاط واجب.