احکام جعاله

‏ ‏

احکام جعاله

‏جعاله آن است که انسان ملتزم شود که در مقابل کار مشروع و عقلایی که برای او ‏‎ ‎‏انجام می‌دهند مال معیّنی بپردازد،مثلاً بگوید هر کس گمشدۀ مرا پیدا کند ده تومان به ‏‎ ‎‏او می‌دهم و یا به شخص معیّنی بگوید اگر لباسم را بدوزی ده تومان مثلاً به تو می‌دهم. ‏

‏و کسی که این قرار را می‌گذارد و ملتزم می‌شود«جاعل»و به کسی که کار انجام ‏‎ ‎‏می‌دهد«عامل»گویند،و مالی که در عوض کار داده می‌شود«جعل»نامیده می‌شود.در ‏‎ ‎‏جعاله ایجاب معتبر است ولی قبول لازم نیست.‏

‏         مسأله 1- جعاله بر هر عمل حلال و عقلایی است و بر اعمال حرام و بیهوده صحیح ‏‎ ‎‏نیست،پس اگر به کسی بگوید اگر مقداری شراب بخوری فلان مبلغ به تو می‌دهم، ‏‎ ‎‏جعاله باطل است.و همچنین به کسی بگوید که اگر در شب به جای تاریک و ‏‎ ‎‏خطرناکی بروی فلان مبلغ به تو خواهم داد،در صورتی که این کار غرض عقلایی ‏‎ ‎‏نداشته باشد،جعاله صحیح نیست.‏

‏         مسأله 2- جعاله بر واجبات عینی صحیح نیست،و در واجبات کفایی نیز بنابر ‏‎ ‎‏احتیاط واجب،صحیح نیست.‏

‏         مسأله 3- جاعل باید بالغ و عاقل و رشید باشد و از روی قصد و اختیار قرارداد کند ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 252
‏و شرعاً بتواند در اموال خود تصرف نماید.‏

‏         مسأله 4- در عامل جز امکان انجام عمل هیچ شرطی لازم نیست؛یعنی عامل فقط ‏‎ ‎‏باید عقلاً و شرعاً مانعی برای انجام عمل نداشته باشد،پس اگر جعاله برای تمیز کردن ‏‎ ‎‏مسجد باشد جنب و حائض نمی‌توانند آن را انجام دهند و اگر انجام دادند مستحق ‏‎ ‎‏جعل نیستند.و طفل ممیز می‌تواند عامل جعاله باشد،اگرچه ولیّ اجازه نداده باشد.و ‏‎ ‎‏همچنین غیر ممیز و دیوانه می‌توانند عامل جعاله باشند،و در صورت انجام کار ‏‎ ‎‏مستحق جعل می‌باشند.‏

‏         مسأله 5- در جعاله تعیین مشخصات عمل لازم نیست،مثلاً اگر بگوید:کسی که ‏‎ ‎‏حیوان گمشدۀ مرا بیاورد ده تومان به او می‌دهم و معلوم نکند که چه حیوانی و محل آن ‏‎ ‎‏کجا است جعاله صحیح است،ولی باید مشخصات جعل را از جهت نوع و جنس و ‏‎ ‎‏صفت معیّن نماید،بلکه کیل یا وزن و یا مقدار آن را تعیین کند.‏

‏         مسأله 6- در مواردی که جعاله به علت عدم تعیین عوض باطل است،مثل این که ‏‎ ‎‏بگوید:هر کسی کودک مرا پیدا کند مبلغی به او می‌دهم،و معلوم نکند چه مبلغی ‏‎ ‎‏می‌دهد،چنانچه کسی آن عمل را انجام داد باید اجرة المثل او را بدهد.‏

‏         مسأله 7- اگر در جعاله شخص معیّنی را برای عملی تعیین کند و دیگری آن کار را ‏‎ ‎‏انجام دهد مستحق عوض و جعل نیست،ولی اگر شخصی را تعیین نکند هر کسی که ‏‎ ‎‏کار را انجام داد مستحق عوض و جعل می‌باشد.‏

‏         مسأله 8- اگر کسی پیش از قرارداد جعاله کار را انجام داده باشد،یا بعد از قرارداد به ‏‎ ‎‏قصد این که پول نگیرد انجام دهد،حقی به جعل و مزد ندارد.‏

‏         مسأله 9- در جعاله لازم نیست عامل بر قرارداد جاعل مطلع باشد،فقط معتبر است ‏‎ ‎‏که کار را به قصد مجانی انجام ندهد،پس اگر کسی از روی خطا و یا غفلت و یا بدون ‏‎ ‎‏تمییز مانند طفل غیر ممیز و دیوانه کار را انجام بدهد،مستحق جعل است.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 253
‏         مسأله 10- پیش از آن که عامل شروع به کار کند،جاعل و عامل می‌توانند جعاله را ‏‎ ‎‏به‌هم بزنند.‏

‏         مسأله 11- عامل می‌تواند حتی بعد از شروع به کار آن را ناتمام گذاشته از اتمام آن ‏‎ ‎‏منصرف شود،مگر در مواردی که ناتمام نهادن عمل اسباب ضرر جاعل می‌شود،و در ‏‎ ‎‏این موارد عامل باید یا آن کار را شروع نکند و یا آن را تمام نماید،مثلاً اگر کسی ‏‎ ‎‏بگوید:هر کسی چشم مرا عمل کند فلان مقدار به او می‌دهم،پس اگر جراحی شروع ‏‎ ‎‏به عمل کند و طوری باشد که اگر عمل را تمام نکند چشم معیوب می‌شود باید آن را ‏‎ ‎‏تمام نماید.و در این‌گونه موارد چون معمولاً جعاله بر اتمام عمل است عامل با انجام ‏‎ ‎‏مقداری از عمل حقی به جعل ندارد.و اگر در مواردی جعاله بر اتمام عمل نباشد، ‏‎ ‎‏نسبت به مقداری که عامل انجام داده،جاعل باید مزدش را بدهد و عامل هم باید ‏‎ ‎‏غرامت ضرری را که به جاعل رسانیده بدهد.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 254