احکام خمس

2-معدن

‏ ‏

2-معدن

‏         مسأله 1807- اگر از معدن طلا،نقره،سرب،مس،آهن،نفت،زغال سنگ،فیروزه، ‏‎ ‎‏عقیق،زاج،نمک و معدن‌های دیگر،چیزی به دست آورد در صورتی که به مقدار ‏‎ ‎‏نصاب باشد،باید خمس آن را بدهد. ‏


کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 361
‏         مسأله 1808- نصاب معدن بنابر احتیاط 105 مثقال معمولی نقره یا 15 مثقال معمولی ‏‎ ‎‏طلاست؛یعنی اگر قیمت چیزی را که از معدن بیرون آورده،بعد از کم کردن مخارجی ‏‎ ‎‏که برای آن کرده به 105 مثقال نقره یا 15 مثقال طلا برسد،بنابر احتیاط واجب باید ‏‎ ‎‏خمس آن را بدهد.‏

‏         مسأله 1809- استفاده‌ای که از معدن برده،اگر قیمت آن به 105 مثقال نقره یا 15 مثقال ‏‎ ‎‏طلا نرسد،خمس آن در صورتی لازم است که به تنهایی یا با منفعت‌های دیگر کسب ‏‎ ‎‏او از مخارج سالش زیاد بیاید.‏

‏         مسأله 1810- گچ و آهک و گل سرشور و گِل سرخ از چیزهای معدنی نیست ‏‎[1]‎‏و کسی ‏‎ ‎‏که اینها را بیرون می‌آورد،در صورتی باید خمس بدهد که آن چه را بیرون آورده،به ‏‎ ‎‏تنهایی یا با منافع دیگر کسبش از مخارج سال او زیاد بیاید.‏

‏         مسأله 1811- کسی که از معدن چیزی به دست می‌آورد،باید خمس آن را بدهد چه ‏‎ ‎‏معدن روی زمین باشد،یا زیر آن،در زمینی باشد که ملک است،یا در جایی باشد که ‏‎ ‎‏مالک ندارد.‏

‏         مسأله 1812- اگر نداند قیمت چیزی را که از معدن بیرون آورده به 105 مثقال نقره ‏‎ ‎‏یا 15 مثقال طلا می‌رسد یا نه،باید به وزن کردن یا از راه دیگر،قیمت آن را ‏‎ ‎‏معلوم کند ‏‎[2]‎

‏         مسأله 1813- اگر چند نفر چیزی از معدن بیرون آورند،چنانچه بعد از کم کردن ‏‎ ‎‏مخارجی که برای آن کرده‌اند،قیمت آن به 105 مثقال نقره یا 15 مثقال طلا برسد،اگرچه ‏‎ ‎‏سهم هر کدام آنها این مقدار نباشد،بنابر احتیاط واجب ‏‎[3]‎‏باید خمس آن را بدهند. ‏


کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 362
‏         مسأله 1814- اگر معدنی را که در ملک دیگری است بیرون آورد،آنچه از آن به دست ‏‎ ‎‏می‌آید،مال صاحب ملک است و چون صاحب ملک برای بیرون آوردن آن خرجی ‏‎ ‎‏نکرده،باید خمس تمام آنچه را که از معدن بیرون آمده بدهد.‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 363

  • -معلوم نیست و احتیاط در آنها خیلی مطلوب است.
  • -بنابر احتیاط واجب.
  • -این احتیاط واجب نیست.