9-قی کردن
مسأله 1- هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند،اگرچه به واسطۀ مرض و مانند آن ناچار باشد،روزه‌اش باطل می‌شود،ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند اشکال ندارد.
مسأله 2- اگر روزه‌دار بتواند از قی کردن خودداری کند،چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد باید خودداری نماید.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 154
مسأله 3- اگر به وسیلۀ آروغ زدن چیزی خارج شد و به فضای دهان رسید و سپس بدون اختیار برگشت،روزۀ او باطل نمی‌شود و چنانچه با اختیار خود بلعید،روزۀ او باطل و قضا و کفاره هم بر او واجب می‌شود.
مسأله 4- شخص روزه‌دار چنانچه بداند اگر آروغ بزند چیزی از دهان او خارج می‌شود که مانند قی کردن است،نباید آروغ بزند.
مسأله 5- اگر آب دهان در فضای دهان روزه‌دار جمع شود و آن را فرو برد اگرچه عمداً متذکر چیزی مانند ترشی شده باشد که سبب جمع شدن آب دهان است روزۀ او صحیح است.
مسأله 6- آب بینی چنانچه به فضای دهان نرسد و فرو رود اشکال ندارد.اما چنانچه به فضای دهان رسید،احتیاط واجب آن است که آن را فرو نبرد.
مسأله 7- اگر مگس در گلوی روزه‌دار برود چنانچه ممکن باشد باید آن را بیرون آورد و روزۀ او باطل نمی‌شود.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 155