احکام نماز

شکوک

‏ ‏

شکوک

‏         مسأله 1- کسی که نداند کاری را انجام داده یا نه،می‌گویند در آن کار شک دارد،یا ‏‎ ‎‏اگر گمان دارد که انجام داده یا گمان ببرد که انجام نداده می‌گویند ظن دارد.‏

‏         مسأله 2- اگر کسی شک یا ظن دارد که نماز خوانده یا نه،اگر در وقت است باید ‏‎ ‎‏نماز را بخواند و اگر وقت گذشته چیزی بر او نیست.‏

‏         مسأله 3- اگر یقین دارد نماز عصر را خوانده،ولی نمی‌داند که آیا نماز ظهر را ‏‎ ‎‏خوانده یا نه،باید نماز ظهر را بخواند؛گرچه از وقت به مقدار چهار رکعت نماز ‏‎ ‎‏خواندن بیشتر باقی نباشد.‏

‏         مسأله 4- اگر به مقدار چهار رکعت نماز خواندن بیشتر از وقت باقی نیست و شک ‏‎ ‎‏کرد که آیا نماز ظهر و عصر را خوانده یا نه،باید نماز عصر را بخواند و احتیاطاً نماز ‏‎ ‎‏ظهر را قضا کند.‏

‏         مسأله 5- اگر شک کرد در یکی از افعال نماز تا وقتی که وارد فعل بعدی نشده باید ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 105
‏به‌جا بیاورد؛اگر شک کرد که تکبیرة الاحرام گفته یا نه و هنوز شروع به«حمد»و سوره ‏‎ ‎‏نکرده باید تکبیر بگوید.اگر شک کرد که آیا«حمد»خوانده یا نه تا شروع به سوره ‏‎ ‎‏نکرده باید بخواند.اگر شک کرد سوره خوانده یا نه تا شروع به رکوع نکرده باید ‏‎ ‎‏بخواند.اما اگر شروع به کار بعدی کرده باشد به‌جا آوردن لازم نیست،و به همین ‏‎ ‎‏ترتیب باقی اجزای نماز.‏

‏         مسأله 6- اگر مشغول برخاستن است و هنوز نایستاده و شک کرد که آیا تشهد ‏‎ ‎‏خوانده یا نه،لازم نیست برگردد و تشهد بخواند.‏

‏         مسأله 7- اگر مشغول برخاستن است و هنوز نایستاده و شک کرد که آیا سجده ‏‎ ‎‏به‌جا آورده یا نه،باید برگردد سجده به‌جا بیاورد و بعداً برخیزد.‏

‏         مسأله 8- اجزای نماز با اجزای هر جزئی از نماز فرق نمی‌کند؛یعنی اگر مشغول ‏‎ ‎‏«حمد»خواندن است و در آیۀ قبلی شک می‌کند که آیا خوانده یا نه خواندن لازم ‏‎ ‎‏نیست،بلکه اگر در جزء آیه شک کند بعد از داخل شدن در جزء بعد،لازم نیست ‏‎ ‎‏برگردد و بخواند،پس در هر چیز شک کند بعد از داخل شدن در جزء بعد،لازم نیست ‏‎ ‎‏برگردد و بخواند.‏

‏         مسأله 9- اگر بعد از فراغت از نماز یا جزئی از اجزای نماز شک کرد که آیا آنچه ‏‎ ‎‏به‌جا آورده صحیح بوده یا غلط،دومرتبه به‌جا آوردن لازم نیست.‏

‏         مسأله 10- اگر در یکی از افعال نماز شک کرد و چون در محل بود به‌جا آورد و بعد ‏‎ ‎‏معلوم شد که قبلاً به‌جا آورده بوده است،در صورتی که رکن نباشد،مانعی ندارد و ‏‎ ‎‏زیادۀ غیر رکنی نماز را باطل نمی‌کند.‏

‏         مسأله 11- اگر در عدد رکعات نماز شک کرد باید کمی فکر کند،اگر به یک طرف ‏‎ ‎‏مظنه و گمان پیدا کرد به همان مظنه عمل کند و الّا در چند صورت نماز باطل و در چند ‏‎ ‎‏صورت صحیح است.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 106
‏         مسأله 12- در بین نماز صبح و مغرب هر کجا شک کند آیا یک رکعت خوانده یا دو ‏‎ ‎‏رکعت،یا شک کند که آیا دو رکعت خوانده یا سه رکعت،نمازش باطل است و باید از ‏‎ ‎‏اول بخواند.‏

‏         مسأله 13- در نمازهای چهار رکعتی اگر قبل از سر برداشتن از سجدۀ دوم از رکعت ‏‎ ‎‏دوم،شک کند در رکعت اول و دوم،نمازش باطل است.‏

‏         مسأله 14- در نمازهای چهار رکعتی اگر بعد از سر برداشتن از سجدۀ دوم در ‏‎ ‎‏رکعت دوم،شک کند،در چند صورت نماز صحیح است.‏

‏         مسأله 15-          اول: شک میان دو و سه،بنا می‌گذارد بر سه و نماز را تمام می‌کند و بعد ‏‎ ‎‏یک رکعت نماز احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته به‌جا بیاورد.‏

‏         مسأله 16-          دوم: شک میان سه و چهار،بنا بگذارد بر چهار و نماز را تمام کند و بعد ‏‎ ‎‏یک رکعت احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته به‌جا بیاورد و در این صورت هر جا ‏‎ ‎‏شک بکند حکمش همان است که گفته شد.‏

‏         مسأله 17-          سوم: شک میان دو و چهار،بنا بگذارد بر چهار و بعد دو رکعت نماز ‏‎ ‎‏احتیاط ایستاده به‌جا بیاورد.‏

‏         مسأله 18-          چهارم: شک بین دو و سه و چهار،بنا بگذارد بر چهار و بعد از نماز دو ‏‎ ‎‏رکعت نماز احتیاط ایستاده و دو رکعت نشسته به‌جا بیاورد و نماز احتیاط ایستاده را بر ‏‎ ‎‏نشسته مقدم بدارد.‏

‏         مسأله 19-          پنجم: شک بین چهار و پنج،بنا بگذارد بر چهار و نماز را تمام کند و بعد ‏‎ ‎‏دو سجدۀ سهو به‌جا بیاورد.‏

‏         مسأله 20-          ششم: شک بین چهار و پنج در حال ایستادگی،باید بنشیند و شک او که ‏‎ ‎‏سه و چهار شد بنابر چهار بگذارد و تشهد و سلام را بگوید و بعد یک رکعت احتیاط ‏‎ ‎‏ایستاده یا دو رکعت نشسته به‌جا آورد.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 107
‏         مسأله 21-          هفتم: شک بین سه و پنج در حال ایستادگی،باید بنشیند و شک او بین ‏‎ ‎‏دو و چهار می‌شود،بنا بر چهار گذاشته نماز را تمام می‌کند و بعد دو رکعت نماز ‏‎ ‎‏احتیاط ایستاده به‌جا آورد.‏

‏         مسأله 22-          هشتم: شک بین سه و چهار و پنج،در حال ایستادگی باید بنشیند و ‏‎ ‎‏شک او می‌شود دو و سه و چهار،بنا بگذارد بر چهار و بعد از نماز دو رکعت نماز ‏‎ ‎‏احتیاط ایستاده و دو رکعت نشسته به‌جا آورد به طوری که گفته شد.‏

‏         مسأله 23-          نهم: شک بین پنج و شش،در حال ایستادگی باید بنشیند و شک او ‏‎ ‎‏می‌شود چهار و پنج و بنا می‌گذارد بر چهار و نماز را تمام می‌کند و بعد دو سجدۀ سهو ‏‎ ‎‏به‌جا آورد برای شک بین چهار و پنج.‏

‏مسأله 24- بهتر است در پنج قسم آخری دومرتبه نماز را احتیاطاً از اول بخواند.‏

‏         مسأله 25- اگر شک در عدد رکعات نماز کرد در بین نماز در غیر صورت‌هایی که ‏‎ ‎‏گفته شد نماز باطل است و راه اصلاحی ندارد.‏

‏ ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 108