سجده
مسأله 1- در هر رکعت از نماز،واجب است دو سجده به‌جا بیاورند.
مسأله 2- دو سجده با هم رکن است که اگر عمداً یا سهواً کم یا زیاد شود نماز باطل است،اما اگر یک سجده سهواً کم یا زیاد شد،نماز باطل نمی‌شود.
مسأله 3- در سجده لازم است هفت موضع روی زمین قرار گیرد:پیشانی،دو کف دست،دو سر زانو،دو انگشت شست پا.
مسأله 4- در مقدار پیشانی همین قدر که صدق کند سر به سجده گذارده است گرچه محل سجدۀ او به مقدار سر انگشت باشد کافی است.
مسأله 5- در سجده واجب است ذکر گفتن،و اگر خواست تسبیح بگوید می‌تواند سه مرتبه«سُبْحٰانَ اللّٰهِ»یا یک مرتبه«سُبْحٰانَ رَبِّیَ الْاَعْلیٰ وَبِحَمْدِهِ»بگوید.
مسأله 6- در ذکر سجده طمأنینه لازم است و تا سر به سجده نگذاشته ذکر نگوید،و تا ذکر او تمام نشده سر از سجده برندارد.
مسأله 7- در سجده باید پیشانی خود را بر چیزی بگذارد که سجده بر آن صحیح است و آن چیزهایی است که قبلاً گفته شد؛یعنی زمین و آنچه از زمین می‌روید و خوراکی و پوشاکی نیست.
مسأله 8- بعد از سجدۀ اول باید به حالت اطمینان بنشیند و بعد به سجدۀ دوم برود.
مسأله 9- در سجده باید محل ایستادن با جایی که پیشانی خود را می‌گذارد مساوی
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 97
باشد،یا بیشتر از قطر یک خشت و حداکثر بیشتر از چهار انگشت پهلوی هم اختلاف سطح نداشته باشند.
مسأله 10- کسی که نمی‌تواند سر به سجده گذارد باید به اندازه‌ای که می‌تواند خم شود و آنچه را بر او سجده می‌کند بیاورد بالا و بر پیشانی خود بگذارد.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 98