احکام نماز

لباس نمازگزار

‏ ‏

لباس نمازگزار

‏نمازگزار در لباس و ساتر خود چند چیز را باید رعایت کند:‏

‏         مسأله 1- اول: لباس و ساتر نمازگزار باید پاک باشد،مگر آن که طوری باشد که تنها ‏‎ ‎‏در او نشود نماز خواند،مثل جوراب و بند شلوار.‏

‏         مسأله 2- دوم: لباس و ساتر نمازگزار باید مباح باشد،که اگر در لباس غصبی نماز ‏‎ ‎‏بخواند باطل است.‏

‏         مسأله 3- اگر نمی‌داند که لباس غصبی است و در او نماز خواند،نمازش ‏‎ ‎‏صحیح است.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 84
‏         مسأله 4- اگر فراموش کرد که لباس،غصبی است و در او نماز خواند در صورتی که ‏‎ ‎‏غاصب خود او باشد،احتیاطاً نماز را اعاده یا قضا کند،ولی اگر غاصب غیر او بوده، ‏‎ ‎‏نماز صحیح است.‏

‏         مسأله 5- اگر با پول خمس یا زکات نداده لباس خرید و با او نماز خواند و از پول ‏‎ ‎‏دیگری هم ادای دین نکرد،این نماز باطل است.‏

‏مسأله 6- اگر لباس را با نخ غصبی بدوزند نماز در او صحیح نیست.‏

‏         مسأله 7- سوم: لباس و ساتر نمازگزار اگر از حیوان باشد باید آن حیوان،حلال ‏‎ ‎‏گوشت بوده و ذبح شرعی شده باشد.‏

‏         مسأله 8- با پوست حیوانی که ذبح شرعی نشده نمی‌شود نماز خواند،و همین‌طور ‏‎ ‎‏سایر اجزای زندۀ او.‏

‏         مسأله 9- با پوست حیوانی که ذبح شرعی نشده ولی چون خون جهنده ندارد پاک ‏‎ ‎‏است،احتیاطاً نماز نخواند.‏

‏         مسأله 10- با پشم و کرک و سایر اجزای غیر زنده از حیوانی که حلال گوشت باشد ‏‎ ‎‏و ذبح شرعی نشده می‌توان نماز خواند.‏

‏         مسأله 11- در هیچ‌یک از اجزای حیوان حرام گوشت حتی پشم و کرک،بلکه ‏‎ ‎‏رطوبت دهان آن نمی‌توان نماز خواند؛آن حیوان را ذبح کرده باشند یا نه.‏

‏         مسأله 12- با لباسی که نمی‌دانیم از حلال گوشت است یا از حرام گوشت،یا ‏‎ ‎‏نمی‌دانیم اصلاً از حیوان است یا از غیر حیوان،نماز خواندن مانعی ندارد.‏

‏         مسأله 13- اگر بدانیم لباس از حیوان حلال گوشت است،ولی ندانیم که آیا ذبح ‏‎ ‎‏شده یا نه،نماز خواندن در آن صحیح نیست.‏

‏         مسأله 14- اگر بدانیم که این لباس از حیوانات تهیه می‌شود و ندانیم که ذبح شرعی ‏‎ ‎‏شده،ولی ما از دست مسلمان گرفته یا از بازار مسلمان‌ها خریده‌ایم،در صورتی که ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 85
‏ندانیم قبلاً دست کافری بوده،نماز خواندن در آن مانعی ندارد.‏

‏مسأله 15- با لباسی که از خز تهیه می‌شود می‌توان نماز خواند.‏

‏         مسأله 16- لباسی را که امروز به نام خز می‌نامند و معلوم نیست خز باشد،گرچه ‏‎ ‎‏مشتبه است و گفتیم با او می‌شود نماز خواند،ولی احتیاط ترک نماز است با آن.‏

‏         مسأله 17- با لباسی که از سنجاب تهیه می‌شود می‌توان نماز خواند،ولی احتیاطاً با ‏‎ ‎‏او نماز نخواند.‏

‏         مسأله 18- لباس و زینت طلا برای مردان حرام و نماز در آن باطل است،گرچه ‏‎ ‎‏انگشتر باشد.‏

‏         مسأله 19- دندان طلا برای مردان مانعی ندارد،مگر دندان‌های جلو که آشکار ‏‎ ‎‏است،اگر به قصد زینت باشد که احتیاطاً باید از آن خودداری کرد.‏

‏         مسأله 20- ساعت طلا و زنجیر طلا همراه داشتن برای نماز مانعی ندارد،مگر آن که ‏‎ ‎‏بر خود بیاویزد،که نماز خواندن با او مشکل است.‏

‏         مسأله 21- لباس حریر و ابریشم خالص برای مردان،حرام و نماز در آن باطل ‏‎ ‎‏است.‏

‏         مسأله 22- اگر لباس حریر و ابریشم خالص برای ستر عورت کافی نباشد مثل ‏‎ ‎‏کلاه و کراوات و بند شلوار،از پوشیدن و نماز خواندن در آن به احتیاط واجب ‏‎ ‎‏خودداری کند.‏

‏         مسأله 23- پوشیدن لباس حریر و ابریشم خالص برای زنان مانعی ندارد و نماز در ‏‎ ‎‏آن صحیح است.‏

‏         مسأله 24- استفاده کردن از حریر و ابریشم خالص برای مردان در غیر پوشش ‏‎ ‎‏و لباس مانعی ندارد،مثل فرش و زین اسب و تشک و روکش و شمد برای خواب و ‏‎ ‎‏غیر اینها.‏


کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 86
‏         مسأله 25- پوشیدن و نماز خواندن در لباس حریر و ابریشم در صورتی که مخلوط ‏‎ ‎‏و ممزوج باشد برای مردان مانعی ندارد.‏

‏         مسأله 26- پوشیدن ابریشم زربفت که با رشته‌های نازک طلا و ابریشم تهیه شده ‏‎ ‎‏حرام،و نماز در آن باطل است.‏

‏         مسأله 27- پوشیدن لباس زنانه برای مردها و لباس مردانه برای زن‌ها گرچه حرام ‏‎ ‎‏است بنابر احتیاط واجب،اما نماز خواندن در آن مانعی ندارد.‏

‏         مسأله 28- اگر نداند که این لباس از طلا یا حریر یا ابریشم خالص است یا نه، ‏‎ ‎‏پوشیدن و نماز خواندن در آن مانعی ندارد،و همین‌طور انگشتر که نمی‌داند از ‏‎ ‎‏طلا است.‏

‏         مسأله 29- اگر بداند که این لباس حریر یا ابریشم است،اما نداند که خالص است یا ‏‎ ‎‏ممزوج،بنابر احتیاط مستحب نپوشد و نماز در آن نخواند،گرچه اقوا در نظر، ‏‎ ‎‏جواز است.‏

‏         مسأله 30- اگر در اول وقت ساتر ندارد ولی احتمال می‌دهد که در آخر وقت ساتر ‏‎ ‎‏پیدا کند،بنابر احتیاط نماز را از اول وقت تأخیر بیندازد،گرچه واجب نبودن خالی از ‏‎ ‎‏قوّت نیست.‏

‏ ‏

کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 87