احکام نماز میت
مسأله 1- واجب است نماز خواندن بر میت مسلمان،اگرچه بچهای باشد که به شش سال رسیده باشد و پدر و مادر یا یکی از آنها مسلمان باشند.
مسأله 2- نماز میت باید بعد از غسل و حنوط و کفن کردن او خوانده شود؛پس قبل از غسل و کفن کفایت نمیکند.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 49
مسأله 3- کسی که بر میت نماز میخواند لازم نیست با طهارت باشد،و بنابر احتیاط مستحب در صورتی که مرد باشد،زن بر میت اگرچه میت هم زن باشد نماز نخواند.
مسأله 4- نماز خواندن بر میت واجب کفایی است؛به این معنی که اگر یک نفر بهجا آورد از دیگران ساقط میشود،ولی لازم است از ولیّ میت اجازه بگیرند، و چنانچه میت وصیت کرده باشد شخص معیّنی بر او نماز بخواند،احتیاط واجب آن است که آن شخص از ولیّ میت اجازه بگیرد و احتیاط واجب آن است که ولیّ اجازه بدهد.
مسأله 5- نماز میت را باید ایستاده و رو به قبله و با قصد قربت بخوانند،و در موقع نیت،میت را تعیین کنند،مثلاً نیت کند:نماز میخوانم بر این میت قربةً إلی اللّٰه.
مسأله 6- اگر کسی نباشد که ایستاده بر میت نماز گزارد،میشود نشسته بر او نماز خواند.
مسأله 7- واجب است در وقت خواندن نماز،میت را بر پشت مقابل نمازگزار بخوابانند به طوری که سر او طرف راست نمازگزار و پای او طرف چپ نمازگزار باشد،و چیزی مانند پرده و دیوار بین نمازگزار و میت نباشد،اما نماز خواندن بر میت در تابوت که صدق حایل نمیکند اشکال ندارد.
مسأله 8- نمازگزار نباید در وقت خواندن نماز از میت دور باشد،اما در صورتی که نماز میت به جماعت خوانده شود و صفوف بههم متصل باشند مانعی ندارد.
مسأله 9- مکان نمازگزار نباید از جای میت در وقت خواندن نماز بر آن پستتر یا بلندتر باشد،اما پستی و بلندی اندک،ضرری ندارد.
مسأله 10- در نماز خواندن بر میت طهارت و ازالۀ نجاست از بدن و جامه شرط نیست؛پس بدون وضو و غسل و تیمم و با لباس نجس میتوان بر میت نماز خواند.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 50
مسأله 11- چنانچه میت را از روی عمد یا فراموشی بدون خواندن نماز دفن کنند و یا بعد از دفن معلوم شود نمازی که بر او خوانده شده باطل بوده،تا وقتی جسد او از هم پاشیده نشده به نحوی که به او میت گویند،با شرایطی که گفته شده،واجب است بر قبر او نماز بخوانند.
مسأله 12- بر میت چند مرتبه نماز خواندن مکروه است،مگر این که میت اهل علم و شرف و پرهیزگار باشد.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 51