احکام کفن میت
مسأله 1- میت را باید با سه پارچه که آنها را لنگ و پیراهن و سرتاسری می‌گویند کفن نمایند،و این کار بر تمام مسلمانان واجب است،مثل غسل دادن،ولی اگر کسی اقدام به آن نمود از دیگران ساقط می‌شود.
مسأله 2- لنگ باید اقلّاً از ناف تا زانو را بپوشاند،و پیراهن بنابر احتیاط واجب باید از سر شانه تا نصف ساق پا را بپوشاند،و درازی سرتاسری،باید به قدری باشد که بستن دو سر آن ممکن باشد و پهنای آن باید به اندازه‌ای باشد که یک طرف آن روی طرف دیگر بیاید.
مسأله 3- کفن کردن میت با چیز غصبی اگر چیز دیگری هم پیدا نشود،جایز نیست.
مسأله 4- کفن کردن با پوست حیوان حلال گوشت که به دستور شرعی آن را کشته باشند،چنانچه طوری باشد که به آن لباس بگویند اشکالی ندارد،هرچند مستحب است در حال اختیار به آن کفن ننمایند.
مسأله 5- کفن کردن میت با پارچۀ ابریشمی و پوست مردار و چیز نجس هرچند به خون کمتر از درهم نجس شده باشد و پوست و پشم و کرک حیوان حرام گوشت و پوست حلال گوشت اگر طوری نباشد که به آن لباس بگویند جایز نیست،ولی در حال ناچاری اشکال ندارد.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 46
احکام کفن میت
کفن کردن میت مسلمان با سه پارچه که آنها را لنگ و پیراهن و سرتاسری می‌گویند واجب کفایی است؛لنگ باید از ناف تا زانو اطراف بدن را بپوشاند،و پیراهن باید از سر شانه تا نصف ساق پا را بنابر اقوا بپوشاند،و درازی سرتاسری باید به قدری باشد که بستن دو طرف آن ممکن باشد،و پهنای آن به اندازه‌ای باشد که یک طرف آن روی طرف دیگر بیاید و بر میت پیچیده شود و تمام بدن او را بپوشاند.
مسأله 1- کفن کردن با چیز غصبی اگرچه چیز دیگری هم نباشد،جایز نیست.
مسأله 2- کفن کردن با پوست مردار و پوست حیوان حرام گوشت یا مو و کرک آن و پارچۀ ابریشمی خالص و چیز نجس،در حال اختیار جایز نیست،و با پوست حیوان حلال گوشت نیز بنابر احتیاط واجب کفن ننمایند،اما کفن کردن با مو و پشم و کرک حیوان حلال گوشت مانعی ندارد،و در حال ناچاری پوست حیوان حلال گوشت بر چیز نجس مقدم،و چیز نجس بر پارچۀ ابریشمی خالص،و پارچۀ ابریشمی خالص بنابر احتیاط واجب بر اجزای حرام گوشت مقدم میباشد.
مسأله 3- اگر کفن میت پیش از گذاشتن در قبر نجس شد؛چنانچه کفن ضایع نمی‌شود،باید مقدار نجس را بشویند یا ببرند.و همچنین بعد از گذاشتن در قبر اگر شستن و بریدن هر دو ممکن باشد،بهتر این است که مقدار نجس را ببرند و اما اگر شستن ممکن نباشد مگر به بیرون آوردن میت از قبر،واجب است مقدار نجس را ببرند،و اگر بریدن سبب ضایع شدن کفن می‌شود و شستن هم ممکن نیست مگر به بیرون آوردن میت از قبر،چنانچه بیرون آوردن میت از قبر جهت شستن کفن یا تبدیل
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 47
آن موجب بی‌احترامی او می‌شود،جایز نیست.
مسأله 4- کفن میت به نحوی که متعارف و لایق شأن او است و همچنین مؤونه سایر تجهیزات از قبیل آب و سدر و کافور و غیره از اصل مال او جدا می‌شود و در زاید بر قدر واجب با مراعات آبروی میت مستحب است احتیاط نمایند.
مسأله 5- کفن زن و بقیۀ مخارج تجهیزات او،مانند آب و سدر و کافور و غیر اینها بر شوهر است،اگرچه زن،صاحب مال باشد،و مطلّقۀ رجعی قبل از تمام شدن عدّه اگر بمیرد،بنابر احتیاط واجب شوهرش باید کفن او را بدهد،بلی در منقطعه محل اشکال است.
مسأله 6- مستحبات کفن چند چیز است که بعضی از آنها ذکر می‌شود:1-ران پیچ از برای زن و مرد،و آن پارچه‌ای است که به درازی سه ارش و نیم و پهنای یک وجب تا یک وجب و نیم که از تهیگاه میت تا سر زانوهای میت به طوری که ران‌های او را بپوشاند پیچیده می‌شود و انتهایش از زیر دو پای میت از طرف راست خارج شود و در موضعی که پیچیدن خاتمه یافته فرو برند.2-بعد از حنوط مقداری پنبه بین دو پایش بگذارند به نحوی که عورتین او را بپوشاند.3-عمامه از برای مرد و مقنعه از برای زن.
4-پستان‌بند از برای زن.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 48