امام خمینی و حکومت دینی

‏‏امام خمینی و حکومت دینی‏

‏‏سیدرضا همراه‏

‏‏ ‏

‏‏به عقیدۀ نویسنده، حکومت دینی تنها بر حکومتی که بر آموزه های دین اسلام بنیان‏‎ ‎‏نهاده شده است، اطلاق می گردد، چرا که ادیانی مثل مسیحیت و یهودیت، اولاً: پس از‏‎ ‎‏پیامبران خود، دچار تحریف گشته و ثانیاً: جنبۀ تاریخی به خود گرفته اند. در واقع دین‏‎ ‎‏الهی در سیر تکاملی خود با عبور از چنین ادیانی به دین اسلام منتهی شده است. این‏‎ ‎‏حکومت دینی، حکومتی است که جامعه اسلامی می پذیرد و بدان مشروعیت سیاسی‏‎ ‎‏می بخشد. نویسنده در ادامۀ مقاله می کوشد تا حکومت دینی را در اندیشه و عمل امام‏‎ ‎‏خمینی توصیف و تبیین کند.‏

‏‏امر به معروف و نهی از منکر به منظور تحقق اهداف حکومت دینی، اسلام امریکایی‏‎ ‎‏و اسلام محمدی(ص)، تبیین چهار مفهوم فقه، اجتهاد، مجتهد جامع الشرایط، ولایت‏‎ ‎

‏
‏‎

فقیه، مصلحت نظام، اسلام و مسلمین به عنوان عنصر کاربردی و مبنای حکومت دینی،‏‎ ‎‏اندیشه انتظار به عنوان رکن حکومت دینی، حکومت دین در قانون اساسی، قانون‏‎ ‎‏اساسی در حکومت دینی، ویژگی ها و تبعات حکومت غیر دینی برای بشر و ایمان دینی‏‎ ‎‏یا عنصر کارساز و نهایی در حکومت دینی و دنیای امروز، مهم ترین عناوینی هستند که‏‎ ‎‏نویسنده به گفته ها و نوشته های حضرت امام خمینی مستند می سازد. وی در قسمتی‏‎ ‎‏دیگر از مقاله خود به تبیین و تطبیق اسلام ناب محمدی و اسلام امریکایی در حوادث‏‎ ‎‏واقعه می پردازد، به گفته وی اسلام سرمایه داری، مستکبرین، مرفهین بی درد، منافقین،‏‎ ‎‏راحت طلبان، فرصت طلبان، اشرافیت، ابوسفیان، سلطنتی، التقاط، سازش و فرومایگی‏‎ ‎‏از مصادیق نوع دوم، اسلام پابرهنگان، تازیانه خوردگانِ تاریخ، ائمه هدا(ع)، عارفان‏‎ ‎‏مبارزه جو و مستضعفین از مصادیق نوع اول به حساب می آیند.‏