تلائم عقل و شرع در اندیشه حکومت اسلامی امام خمینی
مجتبی عطارزاده
از دیرباز نزاع فکری و اجتماعی میان مسلمانان در باب عقل و شرع وجود داشته است، بگذریم از متصوفه و عرفا که با اهل فلسفه درگیری داشتند و پای استدلالیان را چوبین می دانستند و اصولاً سازگاری فرد و شریعت و همراهی آنها را برنمی تافتند.
نویسنده مقاله با اشاره به پیشینۀ تاریخی و تقویت اندیشه ناسازگاری مقوله های یاد شده بر اثر حاکمیت اهل سنت و غیبت خاندان رسالت از عینیت جامعه و حیات انسان ها، هم چنین ناکامی های سیاسی شیعه در نیل به نظام و حکومت آرمانی، مکتب گران سنگ امام راحل را می نمایاند که چه در جهت تأسیس و چه در راستای تداوم حکومت اسلامی، هم به عقل بها می دهد و هم از شرع بهره می برد، و به رغم اعتقاد به ولایت حاکم، هرگز نقش و حضور و انتخاب مردم را در امر ولایت نادیده نمی انگارد.
از جلوه های عقلانیت در اندیشه حکومت اسلامی امام، در این مقاله، چنین یاد شده
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 39
است:
1) مشارکت مردم، پشتوانه مهم مشروعیت نظام اسلامی؛ 2) پذیرش و احترام به اصل آزادی افراد؛ 3) قانونمداری و عدالت گرایی؛ 4) مصلحت سنجی و ضرورت گرایی.
نویسنده در پایان به فردگرایی و پاسخ گویی به نیازها و ضرورت های مطرح شده در فراز و نشیب های نهضت امام، نگاهی می افکند و هم چنین نتیجه گیری می کند که امام راحل هماره به مردم و رعایت حقوق آنان عنایت داشته اند.
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 40