پیوند دین و سیاست از منظر امام خمینی

‏‏پیوند دین و سیاست از منظر امام خمینی‏

‏‏حجةالاسلام محمد سبحانی نیا‏

‏‏ ‏

‏‏پیوند دین و سیاست در سدۀ گذشته از سوی احیاگران دین و مصلحان جهان اسلام‏‎ ‎‏مطرح بوده و آن ها گام هایی در خور تقدیر در این مسیر برداشته اند، اما در این میان نقش‏‎ ‎‏امام خمینی آشکارتر و تعیین کننده است، چرا که به تأسیس نظام سیاسی و اجتماعیِ‏‎ ‎‏متکی بر ارزش های دینی انجامید و سرنوشت جهان اسلام را دگرگون ساخت. افزون بر‏‎ ‎‏آن، حضرت امام راهکارهای چیرگی دین و آرمان های انبیا را بر سیاست و اقدام های‏‎ ‎‏سیاسی، نظامی و فرهنگی می جست و سعی در حاکمیت دینی بر سیاست داشت؛ همان‏‎ ‎‏پشتوانه ای که نهضت های اخیر، چنان که بایسته است به دست نیاوردند،  از این رو دیری‏‎ ‎‏نپاییدند و ناکامی آنان رخ نمود.‏

‏‏نویسنده مفهوم دین و سیاست را در منظر غرب و اسلام می شناساند. از آن پس به‏‎ ‎‏پیشینه بحثِ جدایی دین از سیاست، عوامل پیدایش نظریه تفکیک، دلایل نظریه تفکیک‏‎ ‎

‏
‏‎

‏و نقد آن، و در نهایت تبیین اندیشه امام خمینی می پردازد. وی پیامدهای جدایی دین از‏‎ ‎‏سیاست را، از منظر امام، استضعاف ملت ها، انزوای اسلام، محصور ماندن فقه و احکام‏‎ ‎‏در حوزۀ امور شخصی، می داند و از سوی دیگر، یادآور می شود که: اسلام تفکیک دین‏‎ ‎‏و سیاست را نمی پذیرد، و در بُعد عملی، سیره انبیا و رسول اکرم(ص) نمایشگر معنویت‏‎ ‎‏و مدیریت در حیات دینی بشر است.‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎