جاهایی که فقط قضای روزه واجب است

‏‏ ‏

‏‏جاهایی که فقط قضای روزه واجب است‏

‏‏         مسأله 1697- در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است و کفاره ‏‎ ‎‏واجب نیست:‏

‏‏اول: آن که روزه‌دار در روز ماه رمضان عمداً قی کند.‏

‏‏         دوم: آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در مسألۀ 1639 گفته ‏‎ ‎‏شد تا اذان صبح از خواب دوم بیدار نشود ‏‎[1]‎

‏‏         سوم: عملی که روزه را باطل می‌کند به‌جا نیاورد ولی نیت روزه نکند،یا ریا کند،یا ‏‎ ‎‏قصد کند که روزه نباشد ‏‎[2]‎‏.یا قصد کند کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد. ‏

‏
‏‎

‏‏         پنجم: آن که در ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه،کاری که روزه ‏‎ ‎‏را باطل می‌کند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده،و نیز اگر بعد از تحقیق با این که ‏‎ ‎‏گمان دارد صبح شده،کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد بعد معلوم شود صبح ‏‎ ‎‏بوده قضای آن روزه بر او واجب است،بلکه اگر بعد از تحقیق شک کند ‏‎[3]‎‏که صبح ‏‎ ‎‏شده یا نه و کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده، ‏‎ ‎‏احتیاط واجب آن است که قضای روزۀ آن روز را به‌جا آورد.‏

‏‏         ششم: آن که کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او کاری که روزه را باطل ‏‎ ‎‏می‌کند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده است.‏

‏‏         هفتم: آن که کسی بگوید صبح شده و انسان به گفتۀ او یقین نکند،یا خیال کند ‏‎ ‎‏شوخی می‌کند و کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده ‏‎ ‎‏است.‏

‏‏         هشتم: آن که کور و مانند آن به گفتۀ کس دیگر افطار کنند،بعد معلوم شود مغرب ‏‎ ‎‏نبوده است.‏

‏‏         نهم: آن که در هوای صاف به واسطۀ تاریکی یقین کند که مغرب شده و افطار کند ‏‎ ‎‏بعد معلوم شود مغرب نبوده است،ولی اگر در هوای ابر به گمان این که مغرب شده ‏‎ ‎‏افطار کند،بعد معلوم شود مغرب نبوده،قضا لازم نیست.‏

‏‏         دهم: آن که برای خنک شدن،یا بی‌جهت مضمضه کند؛یعنی آب در دهان بگرداند ‏‎ ‎‏و بی‌اختیار فرو رود،ولی اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد،یا برای ‏‎ ‎‏وضو مضمضه کند و بی‌اختیار فرو رود،قضا بر او واجب نیست.‏

‎

‏‏         مسأله 1698- اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی‌اختیار فرو رود یا آب ‏‎ ‎‏داخل بینی کند و بی‌اختیار فرو رود،قضا بر او واجب نیست.‏

‏‏         مسأله 1699- مضمضه زیاد برای روزه‌دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد ‏‎ ‎‏آب دهان را فرو برد،بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.‏

‏‏         مسأله 1700- اگر انسان بداند که به واسطۀ مضمضه بی‌اختیار،یا از روی فراموشی آب ‏‎ ‎‏وارد گلویش می‌شود،نباید مضمضه کند.‏

‏‏         مسأله 1701- اگر در ماه رمضان،بعد از تحقیق یقین کند که صبح نشده و کاری که ‏‎ ‎‏روزه را باطل می‌کند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده قضا لازم نیست.‏

‏‏         مسأله 1702- اگر انسان شک کند که مغرب شده یا نه،نمی‌تواند افطار کند،ولی اگر ‏‎ ‎‏شک کند که صبح شده یا نه،پیش از تحقیق هم می‌تواند کاری که روزه را باطل می‌کند ‏‎ ‎‏انجام دهد.‏

‏‏ ‏

‏‎

• -و از خواب سوم هم نیز بیدار نشود.
• -به این قصد روزه باطل نمی‌شود و قضا ندارد.
• -در این صورت قضا واجب نیست ظاهراً،چنانچه اگر بعد از تحقیق گمان کند صبح نشده‌یا یقین کند نیز واجب نیست.