4-دروغ بستن به خدا و پیغمبر

‏‏ ‏

‏‏4-دروغ بستن به خدا و پیغمبر‏

‏‏         مسأله 1605- اگر روزه‌دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و ‏‎ ‎‏پیغمبران ‏‎[1]‎‏و جانشینان پیغمبران عمداً نسبت دروغ بدهد اگرچه فوراً بگوید دروغ ‏‎ ‎‏گفتم یا توبه کند،روزۀ او باطل است و احتیاط واجب آن است که به حضرت زهرا ‏‎ ‎‏سلام‌اللّٰه علیها هم نسبت دروغ ندهد.‏

‏‏         مسأله 1606- اگر بخواهد خبری را که نمی‌داند راست است یا دروغ نقل کند،بنابر ‏‎ ‎‏احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته،یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده ‏‎ ‎‏نقل نماید ‏‎[2]‎

‏‏         مسأله 1607- اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند ‏‎ ‎‏و بعد بفهمد دروغ بوده،روزه‌اش باطل نمی‌شود.‏

‏‏         مسأله 1608- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می‌کند و چیزی را که ‏‎ ‎‏می‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، ‏‎ ‎‏احتیاط واجب آن است ‏‎[3]‎‏که روزه را تمام کند و قضای آن را هم به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1609- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر و جانشینان ‏‎ ‎‏پیغمبر نسبت دهد روزه‌اش باطل می‌شود ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته ‏‎ ‎‏نقل کند اشکال ندارد.‏

‏‏         مسأله 1610- اگر از روزه‌دار بپرسند که آیا پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم چنین مطلبی فرموده‌اند و او ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 1611- اگر از قول خدا یا پیغمبر حرف راستی را بگوید بعد بگوید دروغ گفتم یا ‏‎ ‎‏در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن،که روزه می‌باشد بگوید آنچه ‏‎ ‎‏دیشب گفتم راست است،روزه‌اش باطل می‌شود.‏

‏‏ ‏

‏‎

• -در غیر پیغمبر اسلام و جانشینان او بنابر احتیاط واجب.
• -لکن اگر خودش خبر داد روزه او باطل نمی‌شود.
• -واجب نیست و روزه‌اش صحیح است.