نیّت

‏‏ ‏

‏‏نیّت‏

‏‏         مسأله 1559- لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلاً بگوید فردا ‏‎ ‎‏را روزه می‌گیرم،بلکه همین قدر که برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا ‏‎ ‎‏مغرب کاری که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد کافی است،و برای آن که یقین کند ‏‎ ‎‏تمام این مدت را روزه بوده،باید مقداری پیش از اذان صبح و مقداری هم بعد از ‏‎ ‎‏مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید.‏

‏‏         مسأله 1560- انسان می‌تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزۀ فردای آن نیت کند، ‏‎ ‎‏و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزۀ همه ماه را بنماید.‏

‏‏         مسأله 1561- وقت نیت ‏‎[1]‎‏روزۀ ماه رمضان از اول شب است تا اذان صبح‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 1563- کسی که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است،اگر پیش از ‏‎ ‎‏ظهر بیدار شود و نیت کند،روزۀ او صحیح است چه روزۀ او واجب باشد چه ‏‎ ‎‏مستحب.و اگر بعد از ظهر بیدار شود،نمی‌تواند نیت روزۀ واجب نماید.‏

‏‏         مسأله 1564- اگر بخواهد غیر روزۀ رمضان روزۀ دیگری بگیرد باید آن را معیّن نماید، ‏‎ ‎‏مثلاً نیت کند که روزۀ قضا یا روزۀ نذر می‌گیرم.ولی در ماه رمضان لازم نیست نیت کند ‏‎ ‎‏که روزۀ ماه رمضان می‌گیرم،بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید،و روزۀ ‏‎ ‎‏دیگری را نیت کند روزۀ ماه رمضان حساب می‌شود.‏

‏‏         مسأله 1565- اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزۀ غیر رمضان کند،نه روزۀ ‏‎ ‎‏رمضان حساب می‌شود و نه روزه‌ای که قصد کرده است.‏

‏‏         مسأله 1566- اگر مثلاً به نیت روز اول ماه روزه بگیرد،بعد بفهمد دوم یا سوم بوده، ‏‎ ‎‏روزۀ او صحیح است.‏

‏‏         مسأله 1567- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بیهوش شود و در بین روز به هوش ‏‎ ‎‏آید،بنابر احتیاط واجب باید روزۀ آن روز را تمام نماید و اگر تمام نکرد قضای آن را ‏‎ ‎‏به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1568- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و مست شود و در بین روز به هوش آید ‏‎ ‎‏احتیاط واجب آن است که روزۀ آن روز را تمام کند و قضای آن را هم به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1569- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود، ‏‎ ‎‏روزه‌اش صحیح است.‏

‏‏         مسأله 1570- اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود، ‏
‏‎

‏‏         مسأله 1571- اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود باید روزه بگیرد و اگر ‏‎ ‎‏بعد از اذان بالغ شود،روزۀ آن روز بر او واجب نیست.‏

‏‏         مسأله 1572- کسی که برای به‌جا آوردن روزۀ میتی اجیر شده،اگر روزۀ مستحبی ‏‎ ‎‏بگیرد اشکال ندارد.ولی کسی که روزۀ قضا یا روزۀ واجب دیگری دارد،نمی‌تواند ‏‎ ‎‏روزۀ مستحبی بگیرد،و چنانچه فراموش کند و روزۀ مستحب بگیرد،در صورتی که ‏‎ ‎‏پیش از ظهر یادش بیاید،روزۀ مستحبی او به‌هم می‌خورد و می‌تواند نیت خود را به ‏‎ ‎‏روزۀ واجب برگرداند،و اگر بعد از ظهر ملتفت شود،روزۀ او باطل است و اگر بعد از ‏‎ ‎‏مغرب یادش بیاید،روزه‌اش صحیح است ‏‎[2]‎

‏‏         مسأله 1573- اگر غیر از روزۀ ماه رمضان روزۀ معیّن دیگری بر انسان واجب باشد مثلاً ‏‎ ‎‏نذر کرده باشد که روز معیّنی را روزه بگیرد،چنانچه عمداً تا اذان صبح نیت نکند، ‏‎ ‎‏روزه‌اش باطل است،و اگر نداند که روزۀ آن روز بر او واجب است یا فراموش کند و ‏‎ ‎‏پیش از ظهر یادش بیاید چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند،انجام نداده باشد و نیت ‏‎ ‎‏کند روزۀ او صحیح و گرنه باطل می‌باشد.‏

‏‏         مسأله 1574- اگر برای روزۀ واجب غیر معیّنی مثل روزۀ کفاره عمداً تا نزدیک ظهر ‏‎ ‎‏نیت نکند اشکال ندارد،بلکه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد،یا ‏‎ ‎‏تردید داشته باشد که بگیرد یا نه،چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده ‏‎ ‎‏باشد و پیش از ظهر نیت کند،روزۀ او صحیح است. ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 1576- اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت ‏‎ ‎‏کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد،باید نیت روزه کند،و آن روز را روزه ‏‎ ‎‏بگیرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود،روزۀ آن روز بر او واجب نیست.‏

‏‏         مسأله 1577- روزی را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان،واجب ‏‎ ‎‏نیست روزه بگیرد،و اگر بخواهد روزه بگیرد نمی‌تواند نیت روزۀ رمضان کند،یا نیت ‏‎ ‎‏کند که اگر رمضان است روزۀ رمضان و اگر رمضان نیست روزۀ قضا یا مانند آن باشد، ‏‎ ‎‏بلکه باید نیت روزۀ قضا و مانند آن بنماید ‏‎[4]‎‏و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده،از ‏‎ ‎‏رمضان حساب می‌شود.‏

‏‏         مسأله 1578- اگر روزی را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان به نیت روزۀ ‏‎ ‎‏قضا یا روزۀ مستحبی و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز بفهمد که ماه رمضان است، ‏‎ ‎‏باید نیت روزۀ رمضان کند.‏

‏‏         مسأله 1579- اگر در روزۀ واجب معیّنی مثل روزۀ رمضان مردد شود که روزۀ خود ‏‎ ‎‏را باطل کند یا نه،یا قصد کند که روزه را باطل کند روزه‌اش باطل می‌شود ‏‎[5]‎‏،اگر چه ‏‎ ‎‏از قصدی که کرده توبه نماید و کاری هم که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد.‏

‏‏         مسأله 1580- در روزۀ مستحب و روزۀ واجبی که وقت آن معیّن نیست مثل روزۀ ‏

‏
‏‎

‏‏ ‏

‏‎

• -نیت وقتی ندارد بلکه باید روزه با عزمی باشد که در قلب انسان باقی است و اگرچه توجه به آن نداشته باشد به واسطه خواب یا مثل آن پس اگر عازم باشد در روز قبل که فردا روزه بگیرد و به همین عزم بخوابد تا غروب فردا روزه‌اش صحیح است.
• -اگرچه خالی از اشکال نیست.
• -واجب نیست و روزه‌اش باطل است و قضا ندارد.
• -به این نحو نیت نیز بعید نیست صحیح باشد.
• -اگر از نیت روزه گرفتن برگردد روزه‌اش باطل می‌شود،لکن اگر نیت کند که چیزی که‌روزه را باطل می‌کند به‌جا آورد ولی به‌جا نیاورد روزه‌اش صحیح است.