نماز قضای پدر و مادر که بر پسر بزرگ‌تر واجب است
مسأله 1399- اگر پدر و مادر نماز و روزۀ خود را به‌جا نیاورده باشند،چنانچه از روی نافرمانی ترک نکرده و می‌توانسته‌اند قضا کنند،بر پسر بزرگ‌تر واجب است که بعد از مرگشان به‌جا آورد،یا برای آنان اجیر بگیرد.ولی روزه‌ای را که در سفر نگرفته‌اند،اگرچه نمی‌توانسته‌اند قضا کنند،احتیاط واجب آن است که پسر بزرگ‌تر قضا نماید،یا برای آن اجیر بگیرد.
مسأله 1400- اگر پسر بزرگ‌تر شک دارد که پدر و مادرش نماز و روزۀ قضا داشته یا نه،چیزی بر او واجب نیست.
مسأله 1401- اگر پسر بزرگ‌تر بداند که پدر و مادرش نماز قضا داشته‌اند و شک کند که به‌جا آورده‌اند یا نه،بنابر احتیاط واجب باید قضا نماید.
مسأله 1402- اگر معلوم نباشد که پسر بزرگ‌تر کدام است،قضای نماز و روزۀ پدر و مادر بر هیچ کدام از پسرها واجب نیست.ولی احتیاط مستحب آن است که نماز و روزۀ آنان را بین خودشان قسمت کنند،یا برای انجام آن قرعه بزنند.
مسأله 1403- اگر میت وصیت کرده باشد که برای نماز و روزۀ او اجیر بگیرند بعد
کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 288
از آن که اجیر،نماز و روزۀ او را به طور صحیح به‌جا آورد بر پسر بزرگ‌تر چیزی واجب نیست.
مسأله 1404- اگر پسر بزرگ‌تر بخواهد نماز پدر و مادر را بخواند،باید به تکلیف خود عمل کند،مثلاً قضای نماز صبح و مغرب و عشای مادرش را باید بلند بخواند.
مسأله 1405- کسی که خودش نماز و روزۀ قضا دارد،اگر نماز و روزۀ پدر و مادر هم بر او واجب شود،هر کدام را اول به‌جا آورد صحیح است.
مسأله 1406- اگر پسر بزرگ‌تر موقع مرگ پدر یا مادر،نابالغ یا دیوانه باشد وقتی که بالغ شد یا عاقل گردید،باید نماز و روزۀ پدر و مادر را قضا نماید و چنانچه پیش از بالغ شدن یا عاقل شدن بمیرد،بر پسر دوم چیزی واجب نیست.
مسأله 1407- اگر پسر بزرگ‌تر پیش از آن که نماز و روزۀ پدر یا مادر را قضا کند بمیرد، چنانچه بین مرگ پدر یا مادر و مرگ او به قدری طول کشیده که می‌توانسته قضای نماز و روزۀ آنها را به‌جا آورد،بر پسر دوم چیزی واجب نیست و اگر این مقدار طول نکشیده قضای آنها بر پسر دوم واجب است
کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 289