6-شک در نماز مستحبی

‏‏ ‏

‏‏6-شک در نماز مستحبی‏

‏‏         مسأله 1202- اگر در شماره رکعت‌های نماز مستحبی شک کند،چنانچه طرف بیشتر ‏‎ ‎‏شک،نماز را باطل می‌کند،باید بنا را بر کمتر بگذارد مثلاً اگر در نافلۀ صبح شک کند که ‏‎ ‎‏دو رکعت خوانده یا سه رکعت،باید بنا بگذارد که دو رکعت خوانده است و اگر طرف ‏‎ ‎‏بیشتر شک،نماز را باطل نمی‌کند.مثلاً شک کند که دو رکعت خوانده یا یک رکعت به ‏‎ ‎‏هر طرف شک عمل کند،نمازش صحیح است.‏

‏‏         مسأله 1203- کم شدن رکن،نافله را باطل می‌کند ‏‎[1]‎‏ولی زیاد شدن رکن،آن را باطل ‏‎ ‎‏نمی‌کند،پس اگر یکی از کارهای نافله را فراموش کند و موقعی یادش بیاید که مشغول ‏‎ ‎‏رکن بعد از آن شده باید آن کار را انجام دهد و دوباره آن رکن را به‌جا آورد مثلاً اگر در ‏‎ ‎‏بین رکوع یادش بیاید که سوره را نخوانده،باید برگردد و سوره را بخواند و دوباره به ‏‎ ‎‏رکوع رود.‏

‏‏         مسأله 1204- اگر در یکی از کارهای نافله شک کند،خواه رکن باشد یا غیر رکن،چنانچه ‏‎ ‎‏محل آن نگذشته،باید به‌جا آورد و اگر محل آن گذشته،به شک خود اعتنا نکند. ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 1206- اگر در نماز نافله کاری کند که برای آن سجدۀ سهو واجب می‌شود،یا ‏‎ ‎‏یک سجده یا تشهد را فراموش نماید،لازم نیست بعد از نماز،سجدۀ سهو یا قضای ‏‎ ‎‏سجده و تشهد را به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1207- اگر شک کند که نماز مستحبی را خوانده یا نه،چنانچه آن نماز مثل نماز ‏‎ ‎‏جعفر طیّار وقت معیّن نداشته باشد،بنا بگذارد که نخوانده است.و همچنین است اگر ‏‎ ‎‏مثل نافلۀ یومیه وقت معیّن داشته باشد،پیش از گذشتن وقت شک کند که آن را به‌جا ‏‎ ‎‏آورده یا نه،ولی اگر بعد از گذشتن وقت شک کند که خوانده است یا نه،به شک خود ‏‎ ‎‏اعتنا نکند.‏

‏‏ ‏

‏‎

• -بنابر احتیاط واجب.