مواردی که لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد

‏‏ ‏

‏‏مواردی که لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد‏

‏‏         مسأله 856- در سه صورت که تفصیل آنها بعداً گفته می‌شود،اگر بدن یا لباس ‏‎ ‎‏نمازگزار نجس باشد،نماز او صحیح است:‏

‏‏اول:آن که به واسطۀ زخم یا جراحت یا دملی که در بدن او است لباس یا بدنش ‏‎ ‎‏به خون آلوده شده باشد.‏

‏‏دوم:آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم(که تقریباً به اندازۀ یک اشرفی ‏‎ ‎‏می‌شود)به خون آلوده باشد.‏

‏‏سوم:آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند،و در دو صورت اگر فقط ‏‎ ‎‏لباس نمازگزار نجس باشد،نماز او صحیح است.‏

‏‏اول:آن که لباس‌های کوچک او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد.‏

‏‏دوم:آن که لباس زنی که پرستار پسر بچه است نجس شده باشد و احکام این پنج ‏‎ ‎‏صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته می‌شود.‏

‏‏         مسأله 857- اگر در بدن یا لباس نمازگزار،خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، ‏‎ ‎‏چنانچه طوری است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس برای بیشتر مردم ‏‎ ‎‏سخت است ‏‎[1]‎‏،تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است،می‌تواند با آن ‏‎ ‎
‏‎

‏‏         مسأله 858- اگر خون بریدگی و زخمی که به زودی خوب می‌شود و شستن آن آسان ‏‎ ‎‏است،در بدن یا لباس نمازگزار باشد،نماز او باطل است.‏

‏‏         مسأله 859- اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد،به رطوبت زخم ‏‎ ‎‏نجس شود،جایز نیست با آن نماز بخواند.ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که ‏‎ ‎‏معمولاً به رطوبت زخم آلوده می‌شود،به رطوبت آن نجس شود،نماز خواندن با آن ‏‎ ‎‏مانعی ندارد.‏

‏‏         مسأله 860- اگر از زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس ‏‎ ‎‏برسد،احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند،و همچنین است خون بواسیر در ‏‎ ‎‏صورتی که دانه‌هایش بیرون نباشد ‏‎[2]‎‏ولی با خون بواسیری که دانه‌های آن بیرون است ‏‎ ‎‏می‌شود نماز خواند.‏

‏‏         مسأله 861- کسی که بدنش زخم است،اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند ‏‎ ‎‏از زخم است یا خون دیگر،احتیاط واجب ‏‎[3]‎‏آن است که با آن نماز نخواند.‏

‏‏         مسأله 862- اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیک هم باشند که یک زخم ‏‎ ‎‏حساب شود،تا وقتی همه خوب نشده‌اند،نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد.ولی ‏‎ ‎‏اگر به قدری از هم دور باشند که هر کدام یک زخم حساب شود،هر کدام که خوب ‏‎ ‎‏شد،باید برای نماز،بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.‏

‏‏         مسأله 863- اگر سر سوزنی خون حیض یا نفاس،یا استحاضه،یا خون سگ یا خوک ‏‎ ‎‏یا کافر،یا مردار،یا حیوان حرام گوشت در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 864- خونی که به لباس بی‌آستر بریزد و به پشت آن برسد،یک خون حساب ‏‎ ‎‏می‌شود ولی اگر پشت آن،جدا خونی شود،باید هر کدام را جدا حساب نمود ‏‎[5]‎‏،پس ‏‎ ‎‏اگر خونی که در پشت و روی لباس است روی هم کمتر از درهم باشد،نماز با آن ‏‎ ‎‏صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.‏

‏‏         مسأله 865- اگر خون،روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد و یا به آستر ‏‎ ‎‏بریزد و روی لباس خونی شود،باید هر کدام را جدا حساب نمود،پس اگر خون ‏‎ ‎‏روی لباس و آستر،کمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن ‏‎ ‎‏باطل است.‏

‏‏         مسأله 866- اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد در ‏‎ ‎‏صورتی که خون و رطوبتی که به آن رسیده به اندازۀ درهم یا بیشتر شود و اطراف را ‏‎ ‎‏آلوده کند،نماز با آن باطل است،بلکه اگر رطوبت و خون به اندازۀ درهم نشود و ‏‎ ‎‏اطراف را هم آلوده نکند،نماز خواندن با آن اشکال دارد ‏‎[6]‎

‏‏         مسأله 867- اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطۀ رسیدن به خون نجس شود ‏‎ ‎‏اگرچه مقداری که نجس شده کمتر از درهم باشد،نمی‌شود با آن نماز خواند.‏

‏‏         مسأله 868- اگر خونی که در بدن یا لباس است کمتر از درهم باشد و نجاست ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 869- اگر لباس‌های کوچک نمازگزار مثل عرقچین و جوراب که نمی‌شود با ‏‎ ‎‏آنها عورت را پوشانید نجس باشد،چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت درست ‏‎ ‎‏نشده باشد،نماز با آنها صحیح است و نیز اگر با انگشتری نجس نماز بخواند ‏‎ ‎‏اشکال ندارد.‏

‏‏         مسأله 870- احتیاط واجب آن است که چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی ‏‎ ‎‏نجس همراه نمازگزار نباشد،ولی کسی که این مسأله را نمی‌دانسته و مثلاً مدتی با این ‏‎ ‎‏که دستمال نجس در جیبش بوده نماز خوانده،لازم نیست آن نمازها را قضا کند.‏

‏‏         مسأله 871- زنی که پرستار پسر بچه است و بیشتر از یک لباس ندارد،چنانچه ‏‎ ‎‏نتواند ‏‎[7]‎‏لباس دیگری بخرد،یا کرایه کند و یا عاریه نماید هرگاه شبانه‌روزی یک مرتبه ‏‎ ‎‏لباس خود را آب بکشد،اگر چه تا روز دیگر لباسش به بول بچه نجس شود،می‌تواند ‏‎ ‎‏با آن لباس نماز بخواند.ولی احتیاط مستحب ‏‎[8]‎‏آن است که لباس خود را طرف عصر ‏‎ ‎‏برای نماز ظهر و عصر آب بکشد،و نیز اگر بیشتر از یک لباس دارد ولی ناچار است که ‏‎ ‎‏همۀ آنها را بپوشد،چنانچه شبانه‌روزی یک مرتبه همۀ آنها را آب بکشد کافی است.‏

‏‏         مسأله 872- هر گاه لباس پرستار به بول دختر بچه نجس شود،اگر چه روزی یک ‏‎ ‎‏مرتبه آن را آب بکشد،چنانچه بعد از آن نجس شود،احتیاط واجب ‏‎[9]‎‏آن است که با ‏‎ ‎‏آن لباس نماز نخواند. ‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎

• -و همچنین اگر برای خصوص این شخص سخت باشد اگرچه برای مردم دیگر سخت‌نباشد.
• -با خون بواسیر چه دانه‌هایش بیرون باشد یا نباشد نماز می‌توان خواند.
• -واجب نیست.
• -بنابر اقوا در حیض و بنابر احتیاط واجب در بقیه.
• -بنابر احتیاط واجب.
• -اگر رطوبت مخلوط به خون شود و مستهلک شود؛یعنی از بین برود،نماز صحیح است و الّا باطل است بنابر احتیاط واجب.
• -بلکه اگر بتواند هم با همان لباس نجس نمازش صحیح است.
• -به احتیاط واجب لباسش را در هر شب و روزی آب بکشد برای اولین نمازی که لباسش‌قبل از آن نماز نجس شده و با آن لباس پاک نماز بخواند،و لازم نیست لباسش را برای نمازهای دیگر در آن شبانه‌روز آب بکشد.
• -واجب نیست،دختر و پسر فرقی ندارند.