احکام وقت نماز

‏‏ ‏

‏‏احکام وقت نماز‏

‏‏         مسأله 750- موقعی انسان می‌تواند مشغول نماز شود،که یقین کند وقت داخل شده ‏‎ ‎‏است،یا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند.‏

‏‏         مسأله 751- اگر به واسطۀ ابر یا غبار یا نابینایی و یا بودن در زندان،نتواند در اول ‏‎ ‎‏وقت نماز،به داخل شدن وقت یقین کند،چنانچه گمان داشته باشد که وقت داخل ‏‎ ‎‏شده ‏‎[1]‎‏می‌تواند مشغول نماز شود ولی احتیاط مستحب آن است که نماز را تأخیر ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 752- اگر دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند،یا انسان یقین کند که ‏‎ ‎‏وقت نماز شده و مشغول نماز شود و در بین نماز بفهمد که هنوز وقت داخل نشده، ‏‎ ‎‏نماز او باطل است.و همچنین است اگر بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را پیش از وقت ‏‎ ‎‏خوانده ولی اگر در بین نماز بفهمد وقت داخل شده،یا بعد از نماز بفهمد که در بین ‏‎ ‎‏نماز وقت داخل شده،نماز او صحیح است.‏

‏‏         مسأله 753- اگر انسان ملتفت نباشد که باید با یقین به داخل شدن وقت مشغول نماز ‏‎ ‎‏شود،چنانچه بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را در وقت خوانده،نماز او صحیح است ‏‎ ‎‏و اگر بفهمد تمام نماز را پیش از وقت خوانده یا نفهمد که در وقت خوانده یا پیش از ‏‎ ‎‏وقت،نمازش باطل است.بلکه اگر بعد از نماز بفهمد که در بین نماز وقت داخل شده ‏‎ ‎‏است،احتیاط ‏‎[2]‎‏واجب آن است که دوباره آن نماز را بخواند.‏

‏‏         مسأله 754- اگر یقین کند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بین نماز شک ‏‎ ‎‏کند که وقت داخل شده یا نه،نماز او باطل است،ولی اگر در بین نماز یقین داشته ‏‎ ‎‏باشد که وقت شده،و شک کند که آنچه از نماز خوانده در وقت بوده یا نه،نمازش ‏‎ ‎‏صحیح است.‏

‏‏         مسأله 755- اگر وقت نماز به قدری تنگ است که به واسطۀ به‌جا آوردن بعضی از ‏‎ ‎‏کارهای مستحب نماز،مقداری از آن بعد از وقت خوانده می‌شود،باید آن مستحب را ‏‎ ‎‏به‌جا نیاورد.مثلاً اگر به واسطۀ خواندن قنوت،مقداری از نماز بعد از وقت خوانده ‏‎ ‎‏می‌شود،باید قنوت نخواند.‏

‏‏         مسأله 756- کسی که به اندازۀ خواندن یک رکعت نماز وقت دارد،باید نماز را به نیت ‏‎ ‎‏ادا بخواند ولی نباید عمداً نماز را تا این وقت تأخیر بیندازد. ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 758- کسی که مسافر است اگر تا مغرب به اندازۀ خواندن سه رکعت نماز وقت ‏‎ ‎‏دارد،باید نماز ظهر و عصر را بخواند،و اگر کمتر وقت دارد،باید فقط عصر را بخواند ‏‎ ‎‏و بعداً نماز ظهر را قضا کند.و اگر تا نصف شب به اندازۀ خواندن چهار رکعت نماز ‏‎ ‎‏وقت دارد،باید نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر کمتر وقت دارد باید فقط عشا را ‏‎ ‎‏بخواند و بعداً مغرب را قضا نماید ‏‎[4]‎‏،و چنانچه بعد از خواندن عشا،معلوم شود که به ‏‎ ‎‏مقدار یک رکعت یا بیشتر وقت به نصف شب مانده است باید فوراً نماز مغرب را به ‏‎ ‎‏نیت ادا به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 759- مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند و راجع به آن خیلی ‏‎ ‎‏سفارش شده است و هر چه به اول وقت نزدیک‌تر باشد بهتر است،مگر آن که تأخیر ‏‎ ‎‏آن از جهتی بهتر باشد،مثلاً صبر کند که نماز را به جماعت بخواند.‏

‏‏         مسأله 760- هرگاه انسان عذری دارد که اگر بخواهد در اول وقت نماز بخواند،ناچار ‏‎ ‎‏است مثلاً با تیمم یا با لباس نجس نماز بخواند،چنانچه بداند عذر او تا آخر وقت باقی ‏‎ ‎‏است،می‌تواند در اول وقت،نماز بخواند.ولی اگر احتمال دهد که عذر او از بین ‏‎ ‎‏می‌رود باید صبر کند تا عذرش برطرف شود و چنانچه عذر او برطرف نشد،در آخر ‏‎ ‎‏وقت نماز بخواند،و لازم نیست به قدری صبر کند که فقط بتواند کارهای واجب نماز ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 761- کسی که مسائل نماز و شکیات و سهویات را نمی‌داند و احتمال می‌دهد ‏‎ ‎‏که یکی از اینها در نماز پیش آید،باید برای یاد گرفتن اینها نماز را از اول وقت تأخیر ‏‎ ‎‏بیندازد.ولی اگر اطمینان دارد که نماز را به طور صحیح تمام می‌کند،می‌تواند در اول ‏‎ ‎‏وقت مشغول نماز شود،پس اگر در نماز مسأله‌ای که حکم آن را نمی‌داند پیش نیاید ‏‎ ‎‏نماز او صحیح است و اگر مسأله‌ای که حکم آن را نمی‌داند پیش آید،جایز است به ‏‎ ‎‏یکی از دو طرفی که احتمال می‌دهد،عمل نماید و نماز را تمام کند.ولی بعد از نماز ‏‎ ‎‏باید مسأله را بپرسد که اگر نمازش باطل بوده،دوباره بخواند و اگر صحیح هم بوده، ‏‎ ‎‏بنابر احتیاط واجب دوباره به‌جا آورد ‏‎[5]‎

‏‏         مسأله 762- اگر وقت نماز وسعت دارد،و طلبکار هم طلب خود را مطالبه می‌کند در ‏‎ ‎‏صورتی که ممکن است باید اول قرض خود را بدهد،بعد نماز بخواند،و همچنین ‏‎ ‎‏است اگر کار واجب دیگری که باید فوراً آن را به‌جا آورد پیشامد کند،مثلاً ببیند مسجد ‏‎ ‎‏نجس است که باید اول مسجد را تطهیر کند،بعد نماز بخواند.و چنانچه اول نماز ‏‎ ‎‏بخواند،معصیت کرده ولی نماز او صحیح است.‏

‏‏ ‏

‏‎

• -در مثل ابر و چیزهایی که برای همه مانع است از یقین کردن به اول وقت با گمان‌می‌تواند وارد نماز شود،ولی برای مثل نابینا و کسی که حبس است احتیاط واجب آن است که تأخیر بیندازد تا یقین کند که وقت داخل شده.
• -اقوا آن است که نماز را باید دوباره بخواند.
• -به احتیاط واجب در نماز مغرب نیت قضا و ادا نکند.
• -نیت قضا و ادا نکند.
• -این احتیاط واجب نیست.