احکام حُنوط

‏‏ ‏

‏‏احکام حُنوط‏

‏‏         مسأله 591- بعد از غسل واجب است میت را حنوط کنند؛یعنی به پیشانی و کف ‏‎ ‎‏دست‌ها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهای او کافور بمالند.و مستحب است ‏‎ ‎‏به سر بینی میت هم کافور بمالند و باید کافور ساییده و تازه باشد و اگر به واسطۀ کهنه ‏‎ ‎‏بودن،عطر او از بین رفته باشد کافی نیست.‏

‏‏         مسأله 592- احتیاط واجب آن است ‏‎[1]‎‏که اول کافور را به پیشانی میت بمالند،ولی در ‏‎ ‎‏جاهای دیگر ترتیب لازم نیست.‏

‏‏         مسأله 593- بهتر آن است که میت را پیش از کفن کردن،حنوط نمایند اگرچه در بین ‏‎ ‎‏کفن کردن و بعد از آن هم مانعی ندارد.‏

‏‏         مسأله 594- کسی که برای حج یا عمره احرام بسته است،اگر پیش از تمام کردن ‏

‏‏         ‏
‏‎

‏‏         مسأله 595- زنی که شوهر او مرده و هنوز عده‌اش تمام نشده اگرچه حرام است خود ‏‎ ‎‏را خوشبو کند،ولی چنانچه بمیرد حنوط او واجب است.‏

‏‏         مسأله 596- احتیاط واجب آن است که ‏‎[3]‎‏میت را با مشک و عنبر و عود و عطرهای ‏‎ ‎‏دیگر خوشبو نکنند و اینها را با کافور مخلوط ننمایند.‏

‏‏         مسأله 597- مستحب است،قدری تربت حضرت سیدالشهدا علیه السلام با کافور مخلوط ‏‎ ‎‏کنند،ولی باید از آن کافور به جاهایی که بی‌احترامی می‌شود نرسانند و نیز باید تربت ‏‎ ‎‏به قدری زیاد نباشد،که وقتی با کافور مخلوط شد،آن را کافور نگویند.‏

‏‏         مسأله 598- اگر کافور پیدا نشود،یا فقط به اندازۀ غسل باشد،حنوط لازم نیست ‏‎[4]‎‏.و ‏‎ ‎‏چنانچه از غسل زیاد بیاید ولی به همۀ هفت عضو نرسد،باید اول به پیشانی و اگر زیاد ‏‎ ‎‏آمد به جاهای دیگر بمالند.‏

‏‏مسأله 599- مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه میت بگذارند.‏

‏‏ ‏

‏‎

• -واجب نیست و شاید مستحب باشد.
• -اگر در احرام حج قبل از تمام کردن سعی،و در احرام عمره قبل از تقصیر کردن؛یعنی موی خود را کوتاه کردن،بمیرد حنوط کردن جایز نیست.
• -این احتیاط واجب نیست بلی مکروه است.
• -احتیاط واجب آن است که اگر کافور نرسد به غسل و حنوط،غسل را مقدم دارند،و اگربرای هفت عضو نرسد پیشانی را مقدم دارند.