نفاس

‏‏ ‏

‏‏نفاس‏

‏‏         مسأله 514- از وقتی که اولین جزء بچه از شکم مادر بیرون می‌آید هر خونی که زن ‏‎ ‎‏می‌بیند،اگر پیش از ده روز یا سر ده روز قطع شود خون نفاس است.و زن را در حال ‏‎ ‎‏نفاس،نفساء می‌گویند.‏

‏‏مسأله 515- خونی که زن پیش از بیرون آمدن اولین جزء بچه می‌بیند نفاس نیست.‏

‏‏         مسأله 516- لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد،بلکه اگر خون بسته‌ای هم از رحم ‏‎ ‎‏زن خارج شود و خود زن بداند،یا چهار نفر قابله بگویند که اگر در رحم می‌ماند انسان ‏‎ ‎‏می‌شد،خونی که تا ده روز ببیند خون نفاس است. ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 518- هرگاه شک کند که چیزی سقط شده یا نه،یا چیزی که سقط شده اگر ‏‎ ‎‏می‌ماند انسان می‌شد یانه لازم نیست وارسی کند،وخونی که از او خارج می‌شود شرعاً ‏‎ ‎‏خون نفاس نیست.‏

‏‏         مسأله 519- توقف در مسجد و رساندن جایی از بدن به خط قرآن و کارهای دیگری ‏‎ ‎‏که بر حائض حرام است،بر نفساء هم حرام است و آنچه بر حائض واجب و مستحب ‏‎ ‎‏و مکروه است،بر نفساء هم واجب و مستحب و مکروه می‌باشد.‏

‏‏         مسأله 520- طلاق دادن زنی که در حال نفاس است و نزدیکی کردن با او حرام ‏‎ ‎‏می‌باشد ‏‎[1]‎‏و اگر شوهرش با او نزدیکی کند احتیاط مستحب آن است ففففف2eeeeeبه دستوری که ‏‎ ‎‏در احکام حیض گفته شد کفاره بدهد.‏

‏‏         مسأله 521- وقتی زن از خون نفاس پاک شد،باید غسل کند و عبادت‌های خود را ‏‎ ‎‏به‌جا آورد.و اگر دوباره خون ببیند چنانچه روزهایی که خون دیده با روزهایی که در ‏‎ ‎‏وسط پاک بوده،روی هم ده روز یا کمتر از ده روز باشد،تمام آن نفاس است،و اگر ‏‎ ‎‏روزهایی که پاک بوده روزه گرفته باشد باید قضا نماید.‏

‏‏         مسأله 522- اگر زن از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست ‏‎ ‎‏باید مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند که اگر پاک است،برای عبادت‌های ‏‎ ‎‏خود غسل کند.‏

‏‏         مسأله 523- اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد،چنانچه در حیض عادت دارد به ‏‎ ‎‏اندازۀ روزهای عادت او نفاس و بقیه استحاضه است و اگر عادت ندارد تا ده روز ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 524- زنی که عادت حیضش کمتر از ده روز است،اگر بیشتر از روزهای ‏‎ ‎‏عادتش خون نفاس ببیند،باید به اندازۀ روزهای عادت خود نفاس قرار دهد و بعد ‏‎ ‎‏از آن بنابر احتیاط واجب تا دو روز عبادت را ترک نماید ‏‎[2]‎‏و بعد از دو روز تا ‏‎ ‎‏روز دهم کارهای استحاضه را به‌جا آورد و کارهایی را که بر نفساء حرام است ترک ‏‎ ‎‏نماید و اگر از ده روز بگذرد،استحاضه است و باید روزهای بعد از عادت تا روز ‏‎ ‎‏دهم را هم استحاضه قرار دهد و عبادت‌هایی را که در آن روزها به‌جا نیاورده قضا ‏‎ ‎‏نماید.مثلاً زنی که عادت او شش روز بوده اگر بیشتر از شش روز خون ببیند،باید ‏‎ ‎‏شش روز را نفاس قرار دهد و بنابر احتیاط واجب در روز هفتم و هشتم عبادت را ‏‎ ‎‏ترک کند و در روز نهم و دهم کارهای استحاضه را به‌جا آورد و کارهایی را که بر نفساء ‏‎ ‎‏حرام است ترک نماید و اگر بیشتر از ده روز خون دید،از روز بعد از عادت او ‏‎ ‎‏استحاضه می‌باشد.‏

‏‏         مسأله 525- زنی که در حیض عادت دارد،اگر بعد از زاییدن تا یک ماه یا بیشتر ‏‎ ‎‏از یک ماه پی در پی خون ببیند به اندازۀ روزهای عادت او نفاس است و ده روز از ‏‎ ‎‏خونی که بعد از نفاس می‌بیند اگر چه در روزهای عادت ماهانه‌اش باشد،استحاضه ‏‎ ‎‏است،مثلاً زنی که عادت حیض او از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم آن است،اگر ‏‎ ‎‏روز دهم ماه زایید و تا یک ماه یا بیشتر پی در پی خون دید،تا روز هفدهم نفاس ‏‎ ‎‏و از روز هفدهم تا ده روز حتی خونی که در روزهای عادت خود که از بیستم تا ‏‎ ‎‏بیست و هفتم است می‌بیند،استحاضه می‌باشد،و بعد از گذشتن ده روز،اگر خونی ‏‎ ‎
‏‎

‏‏         مسأله 526- زنی که در حیض عادت ندارد،اگر بعد از زایمان تا یک ماه یا بیشتر ‏‎ ‎‏از یک ماه خون ببیند،ده روز اول آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است و ‏‎ ‎‏خونی که بعد از آن می‌بیند،اگر نشانۀ حیض را داشته باشد حیض و گرنه آن هم ‏‎ ‎‏استحاضه می‌باشد.‏

‏‏ ‏

‏‎

• -طلاق حرام نیست بلکه باطل است.
• -این احتیاط واجب نیست و تا سر ده روز اختیار دارد که نماز را ترک کند یا کارهای‌مستحاضه را به‌جا آورد ولی ترک یک روز یا دو روز خیلی مطلوب است.
• -رجوع به نشانه‌های حیض مربوط به غیر زنی است که عادت دارد و زنی که عادت داردهمان عادت را حیض قرار بدهد و در غیر عادت خونش استحاضه است.