احکام قسم خوردن

‏ ‏

احکام قسم خوردن

‏         مسأله 2670- اگر قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند مثلاً قسم بخورد که ‏‎ ‎‏روزه بگیرد،یا دود استعمال نکند،چنانچه عمداً مخالفت کند،باید کفاره بدهد؛یعنی ‏‎ ‎‏یک بنده آزاد کند،یا ده فقیر را سیر کند،یا آنان را بپوشاند،و اگر اینها را نتواند باید سه ‏‎ ‎‏روز،روزه بگیرد.‏

‏مسأله 2671- قسم چند شرط دارد:‏

‏اول:کسی که قسم می‌خورد باید بالغ و عاقل باشد و اگر می‌خواهد راجع به مال ‏‎ ‎‏خودش قسم بخورد باید در حال بالغ شدن سفیه نباشد و حاکم شرع او را از تصرف ‏‎ ‎‏در اموالش منع نکرده باشد و از روی قصد و اختیار قسم بخورد،پس قسم خوردن ‏‎ ‎‏بچه و دیوانه و مست و کسی که مجبورش کرده‌اند،درست نیست،و همچنین است ‏‎ ‎‏اگر در حال عصبانی بودن،بی‌قصد قسم بخورد.‏

‏دوم:کاری را که قسم می‌خورد انجام دهد،باید حرام و مکروه نباشد و کاری را که ‏‎ ‎‏قسم می‌خورد ترک کند،باید واجب و مستحب نباشد و اگر قسم بخورد که کار مباحی ‏‎ ‎‏را به‌جا آورد باید ترک آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد و نیز اگر قسم بخورد کار ‏‎ ‎‏مباحی را ترک کند باید انجام آن در نظر مردم بهتر از ترکش نباشد.‏

‏سوم:به یکی از اسامی خداوند عالم قسم بخورد که به غیر ذات مقدس او گفته ‏‎ ‎‏نمی‌شود مانند«خدا»و«اللّٰه»و نیز اگر به اسمی قسم بخورد که به غیر خدا هم می‌گویند ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 482
‏ولی به قدری به خدا گفته می‌شود که هر وقت کسی آن اسم را بگوید،ذات مقدس ‏‎ ‎‏حق در نظر می‌آید،مثل آن که به خالق و رازق قسم بخورد صحیح است.بلکه اگر به ‏‎ ‎‏لفظی قسم بخورد که بدون قرینه،خدا به نظر نمی‌آید ولی او قصد خدا را کند بنابر ‏‎ ‎‏احتیاط باید به آن قسم عمل نماید.‏

‏چهارم:قسم را به زبان بیاورد و اگر بنویسد یا در قلبش آن را قصد کند صحیح ‏‎ ‎‏نیست ولی آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحیح است.‏

‏پنجم:عمل کردن به قسم برای او ممکن باشد و اگر موقعی که قسم می‌خورد ‏‎ ‎‏ممکن باشد و بعد تا آخر وقتی که برای قسم معیّن کرده عاجز شود یا برایش مشقت ‏‎ ‎‏داشته باشد قسم او از وقتی که عاجز شده به‌هم می‌خورد.‏

‏         مسأله 2672- اگر پدر از قسم خوردن فرزند جلوگیری کند،یا شوهر از قسم ‏‎ ‎‏خوردن زن جلوگیری نماید،قسم آنان صحیح نیست.‏

‏         مسأله 2673- اگر فرزند بدون اجازۀ پدر و زن بدون اجازۀ شوهر قسم بخورد، ‏‎ ‎‏قسم آنان بعید نیست صحیح نباشد لکن نباید احتیاط را ترک کنند.‏

‏         مسأله 2674- اگر انسان از روی فراموشی،یا ناچاری به قسم عمل نکند،کفاره بر ‏‎ ‎‏او واجب نیست.و همچنین است اگر مجبورش کنند که به قسم عمل ننماید.و قسمی ‏‎ ‎‏که آدم وسواسی می‌خورد،مثل این که می‌گوید و اللّٰه الآن مشغول نماز می‌شوم و ‏‎ ‎‏به واسطۀ وسواس مشغول نمی‌شود،اگر وسواس او طوری باشد که بی‌اختیار به قسم ‏‎ ‎‏عمل نکند کفاره ندارد.‏

‏         مسأله 2675- کسی که قسم می‌خورد،اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او ‏‎ ‎‏مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ می‌باشد،ولی اگر برای این که ‏‎ ‎‏خودش یا مسلمان دیگری را از شر ظالمی نجات دهد،قسم دروغ بخورد اشکال ‏‎ ‎‏ندارد بلکه گاهی واجب می‌شود و این جور قسم خوردن غیر از قسمی است که در ‏‎ ‎‏مسائل پیش گفته شد.‏

‏ ‏

‏ ‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 483