احکام سر بریدن و شکار کردن حیوانات

احکام شکار کردن با اسلحه

‏ ‏

احکام شکار کردن با اسلحه

‏         مسأله 2601- اگر حیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شکار کنند با پنج شرط ‏‎ ‎‏حلال و بدنش پاک است:‏

‏اول:آن که اسلحۀ شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد،یا مثل نیزه و تیر،تیز باشد ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 467
‏که به واسطۀ تیز بودن،بدن حیوان را پاره کند و اگر به وسیلۀ دام یا چوب و سنگ و ‏‎ ‎‏مانند اینها حیوانی را شکار کنند پاک نمی‌شود و خوردن آن هم حرام است و اگر ‏‎ ‎‏حیوانی را با تفنگ شکار کنند چنانچه گلوله آن تیز باشد که در بدن حیوان فرو رود و ‏‎ ‎‏آن را پاره کند پاک و حلال است.و اگر گلوله تیز نباشد بلکه با فشار در بدن حیوان فرو ‏‎ ‎‏رود و حیوان را بکشد،یا به واسطۀ حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، ‏‎ ‎‏حیوان بمیرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.‏

‏دوم:کسی که شکار می‌کند باید مسلمان باشد یا بچۀ مسلمان باشد که خوب و بد ‏‎ ‎‏را بفهمد،و اگر کافر یا کسی که اظهار دشمنی با اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم می‌کند،حیوانی ‏‎ ‎‏را شکار نماید،آن شکار حلال نیست.‏

‏سوم:اسلحه را برای شکار کردن حیوان به کار برد و اگر مثلاً جایی را نشان کند و ‏‎ ‎‏اتفاقاً حیوانی را بکشد،آن حیوان پاک نیست و خوردن آن هم حرام است.‏

‏چهارم:در وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد ‏‎ ‎‏شکار حلال نمی‌شود،ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد.‏

‏پنجم:وقتی به حیوان برسد که مرده باشد،یا اگر زنده است به اندازۀ سر بریدن آن ‏‎ ‎‏وقت نباشد و چنانچه به اندازۀ سر بریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد ‏‎ ‎‏حرام است.‏

‏         مسأله 2602- اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند،و یکی از آنان مسلمان و دیگری ‏‎ ‎‏کافر باشد یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد آن حیوان ‏‎ ‎‏حلال نیست.‏

‏         مسأله 2603- اگر بعد از آن که حیوانی را تیر زدند مثلاً در آب بیفتد،و انسان بداند ‏‎ ‎‏که حیوان به واسطۀ تیر و افتادن در آب جان داده،حلال نیست.بلکه اگر شک کند که ‏‎ ‎‏فقط برای تیر بوده یا نه،حلال نمی‌باشد.‏

‏         مسأله 2604- اگر با سگ غصبی یا اسلحه غصبی حیوانی را شکار کند،شکار حلال ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 468
‏است و مال خود او می‌شود ولی گذشته از این که گناه کرده باید اجرت اسلحه یا سگ ‏‎ ‎‏را به صاحبش بدهد.‏

‏         مسأله 2605- اگر با شمشیر یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح است با ‏‎ ‎‏شرطهایی که در صفحۀ گذشته گفته شد،حیوانی را دو قسمت کنند،و سر و گردن در ‏‎ ‎‏یک قسمت بماند و انسان وقتی برسد که حیوان جان داده باشد،هر دو قسمت حلال ‏‎ ‎‏است اگر به همین قطع کردن جان داده باشد و اگر حیوان زنده باشد و وقت تنگ باشد ‏‎ ‎‏برای سر بریدن به آداب شرع،قسمتی که سر و گردن ندارد حرام،و قسمتی که سر و ‏‎ ‎‏گردن دارد حلال است و اگر وقت باشد برای سر بریدن،آن قسمت که در آن سر ‏‎ ‎‏نیست حرام است و آن قسمت دیگر اگر سر آن را به دستوری که در شرع معیّن شده ‏‎ ‎‏ببرند حلال است به شرط آن که در زمان بریدن سرش زنده باشد اگرچه ممکن نباشد ‏‎ ‎‏زنده بماند و در حال جان دادن باشد.‏

‏         مسأله 2606- اگر با چوب یا سنگ یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح ‏‎ ‎‏نیست حیوانی را دو قسمت کنند،قسمتی که سر و گردن ندارد حرام است و قسمتی که ‏‎ ‎‏سر و گردن دارد،اگر زنده باشد،و سر آن را به دستوری که در شرع معیّن شده ببرند ‏‎ ‎‏حلال است به شرط آن که در زمان بریدن سرش،زنده باشد اگرچه ممکن نباشد زنده ‏‎ ‎‏بماند و در حال جان دادن باشد.‏

‏         مسأله 2607- اگر حیوانی را شکار کنند،یا سر ببرند و بچه زنده‌ای از آن بیرون آید ‏‎ ‎‏چنانچه آن بچه را به دستوری که در شرع معیّن شده سر ببرند حلال وگرنه حرام ‏‎ ‎‏می‌باشد.‏

‏         مسأله 2608- اگر حیوانی را شکار کنند یا سر ببرند و بچه مرده‌ای از شکمش بیرون ‏‎ ‎‏آورند،چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو یا پشم در بدنش روییده باشد پاک و ‏‎ ‎‏حلال است.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 469