احکام غصب

‏ ‏

احکام غصب

‏غصب آن است که انسان از روی ظلم،بر مال یا حق کسی مسلط شود و این یکی ‏‎ ‎‏از گناهان بزرگ است،که اگر کسی انجام دهد،در قیامت به عذاب سخت گرفتار ‏‎ ‎‏می‌شود.از حضرت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده است که هر کس یک وجب زمین ‏‎ ‎‏از دیگری غصب کند در قیامت آن زمین را از هفت طبقۀ آن مثل طوق به گردن او ‏‎ ‎‏می‌اندازند.‏

‏         مسأله 2545- اگر انسان نگذارد مردم از مسجد و مدرسه و پل و جاهای دیگری که ‏‎ ‎‏برای عموم ساخته شده استفاده کنند،حق آنان را غصب نموده،و همچنین است بنابر ‏‎ ‎‏احتمال موافق با احتیاط،اگر جایی را در مسجد که قبلاً دیگری به آن پیشی گرفته است ‏‎ ‎‏تصرف کند.‏

‏         مسأله 2546- چیزی را که انسان پیش طلبکار گرو می‌گذارد،باید پیش او بماند که ‏‎ ‎‏اگر طلب او را ندهد طلب خود را از آن به دست آورد،پس اگر پیش از آن که طلب او ‏‎ ‎‏را بدهد آن چیز را از او بگیرد،حق او را غصب کرده است.‏

‏         مسأله 2547- مالی را که نزد کسی گرو گذاشته‌اند،اگر دیگری غصب کند صاحب ‏‎ ‎‏مال و طلبکار می‌توانند چیزی را که غصب کرده از او مطالبه نمایند و چنانچه آن چیز را ‏‎ ‎‏از او بگیرند،باز هم در گرو است،و اگر آن چیز از بین برود و عوض آن را بگیرند،آن ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 455
‏عوض هم مثل خود آن چیز گرو می‌باشد.‏

‏         مسأله 2548- اگر انسان چیزی را غصب کند،باید به صاحبش برگرداند،و اگر آن ‏‎ ‎‏چیز از بین برود باید عوض آن را به او بدهد.‏

‏         مسأله 2549- اگر از چیزی که غصب کرده منفعتی به دست آید مثلاً از گوسفندی ‏‎ ‎‏که غصب کرده،بره‌ای پیدا شود،مال صاحب مال است و نیز کسی که مثلاً خانه‌ای را ‏‎ ‎‏غصب کرده،اگرچه در آن ننشیند باید اجارۀ آن را بدهد.‏

‏         مسأله 2550- اگر از بچه یا دیوانه چیزی را غصب کند،باید آن را به ولیّ او بدهد و ‏‎ ‎‏اگر از بین رفته،باید عوض آن را بدهد.‏

‏         مسأله 2551- هر گاه دو نفر با هم چیزی را غصب کنند،اگرچه هر یک به تنهایی ‏‎ ‎‏می‌توانسته‌اند آن را غصب نمایند،هر کدام آنان به نسبت استیلایی که پیدا کرده ضامن ‏‎ ‎‏آن است.‏

‏         مسأله 2552- اگر چیزی را که غصب کرده با چیز دیگری مخلوط کند مثلاً گندمی ‏‎ ‎‏را که غصب کرده با جو مخلوط نماید،چنانچه جدا کردن آنها ممکن است اگرچه ‏‎ ‎‏زحمت داشته باشد،باید جدا کند و به صاحبش برگرداند.‏

‏         مسأله 2553- اگر ظرف طلا و نقره یا چیز دیگری را که نگاه داشتنش جایز است ‏‎ ‎‏غصب کند و خراب نماید باید آن را با مزد ساختنش به صاحب آن بدهد و در صورتی ‏‎ ‎‏که مزد ساختن کمتر از تفاوت ساخته و نساخته باشد تفاوت قیمت را هم باید بدهد،و ‏‎ ‎‏چنانچه برای این که مزد ندهد،بگوید آن را مثل اولش می‌سازم مالک مجبور نیست ‏‎ ‎‏قبول نماید و نیز مالک نمی‌تواند او را مجبور کند که آن را مثل اولش بسازد.‏

‏         مسأله 2554- اگر چیزی را که غصب کرده به طوری تغییر دهد که از اولش بهتر ‏‎ ‎‏شود مثلاً طلایی را که غصب کرده گوشواره بسازد،چنانچه صاحب مال بگوید مال را ‏‎ ‎‏به همین صورت بده،باید به او بدهد و نمی‌تواند برای زحمتی که کشیده مزد بگیرد ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 456
‏بلکه بدون اجازه مالک حق ندارد آن را به صورت اولش در آورد.و اگر بدون اجازه او ‏‎ ‎‏آن چیز را مثل اولش کند،باید مزد ساختن آن را هم به صاحبش بدهد و در صورتی که ‏‎ ‎‏مزد ساختن کمتر از تفاوت ساخته و نساخته باشد تفاوت قیمت را هم باید بدهد.‏

‏         مسأله 2555- اگر چیزی را که غصب کرده به طوری تغییر دهد که از اولش بهتر ‏‎ ‎‏شود،و صاحب مال بگوید باید آن را به صورت اول در آوری واجب است آن را به ‏‎ ‎‏صورت اولش در آورد،و چنانچه قیمت آن به واسطۀ تغییر دادن از اولش کمتر شود، ‏‎ ‎‏باید تفاوت آن را به صاحبش بدهد،پس طلایی را که غصب کرده اگر گوشواره بسازد ‏‎ ‎‏و صاحب آن بگوید باید به صورت اولش در آوری،در صورتی که بعد از آب کردن ‏‎ ‎‏قیمت آن از پیش از گوشواره ساختن کمتر شود،باید تفاوت آن را بدهد.‏

‏         مسأله 2556- اگر در زمینی که غصب کرده زراعت کند،یا درخت بنشاند،زراعت ‏‎ ‎‏و درخت و میوه آن مال خود او است و چنانچه صاحب زمین راضی نباشد که زراعت ‏‎ ‎‏و درخت در زمین بماند،کسی که غصب کرده باید فوراً زراعت یا درخت خود را ‏‎ ‎‏اگرچه ضرر نماید از زمین بکند،و نیز باید اجارۀ زمین را در مدتی که زراعت و ‏‎ ‎‏درخت در آن بوده به صاحب زمین بدهد و خرابی‌هایی را که در زمین پیدا شده، ‏‎ ‎‏درست کند مثلاً جای درخت‌ها را پُر نماید.و اگر به واسطۀ اینها قیمت زمین از اولش ‏‎ ‎‏کمتر شود،باید تفاوت آن را هم بدهد و نمی‌تواند صاحب زمین را مجبور کند که زمین ‏‎ ‎‏را به او بفروشد،یا اجاره دهد.و نیز صاحب زمین نمی‌تواند او را مجبور کند که ‏‎ ‎‏درخت یا زراعت را به او بفروشد.‏

‏         مسأله 2557- اگر صاحب زمین راضی شود که زراعت و درخت در زمین او بماند، ‏‎ ‎‏کسی که آن را غصب کرده،لازم نیست درخت و زراعت را بکند ولی باید اجارۀ آن ‏‎ ‎‏زمین را از وقتی که غصب کرده تا وقتی که صاحب زمین راضی شده بدهد.‏

‏         مسأله 2558- اگر چیزی را که غصب کرده از بین برود،در صورتی که مثل گاو و ‏‎ ‎‏گوسفند باشد که قیمت اجزای آن با هم فرق دارد مثلاً گوشت آن یک قیمت و ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 457
‏پوست آن قیمت دیگر دارد،باید قیمت آن را بدهد و چنانچه قیمت بازار آن فرق ‏‎ ‎‏کرده باشد،باید قیمت روزی را که تلف کرده بدهد.‏

‏         مسأله 2559- اگر چیزی را که غصب کرده و از بین رفته مانند گندم و جو باشد که ‏‎ ‎‏قیمت اجزایش با هم فرق ندارد،باید مثل همان چیزی را که غصب کرده بدهد،ولی ‏‎ ‎‏چیزی را که می‌دهد باید خصوصیاتش مثل چیزی باشد که آن را غصب کرده و از بین ‏‎ ‎‏رفته است.‏

‏         مسأله 2560- اگر چیزی را که مثل گوسفند قیمت اجزای آن با هم فرق دارد غصب ‏‎ ‎‏نماید و از بین برود،چنانچه قیمت بازار آن فرق نکرده باشد ولی در مدتی که پیش او ‏‎ ‎‏بوده مثلاً چاق شده باشد،باید قیمت چاقی را که از بین رفته بدهد.‏

‏         مسأله 2561- اگر چیزی را که غصب کرده دیگری از او غصب نماید و از بین برود، ‏‎ ‎‏صاحب مال می‌تواند عوض آن را از هر کدام آنان بگیرد و اگر از اولی بگیرد،می‌تواند ‏‎ ‎‏اولی از دومی مطالبه کند،ولی اگر دومی به اولی برگردانده و پیش او تلف شده ‏‎ ‎‏نمی‌تواند از او مطالبه کند.‏

‏         مسأله 2562- اگر چیزی را که می‌فروشند یکی از شرطهای معامله در آن نباشد ‏‎ ‎‏مثلاً چیزی را که باید با وزن خرید و فروش کنند،بدون وزن معامله نمایند،معامله ‏‎ ‎‏باطل است،و چنانچه فروشنده و خریدار با قطع نظر از معامله،راضی باشند که در مال ‏‎ ‎‏یکدیگر تصرف کنند اشکال ندارد وگرنه چیزی را که از یکدیگر گرفته‌اند مثل مال ‏‎ ‎‏غصبی است و باید آن را به‌هم برگردانند.و در صورتی که مال هر یک در دست ‏‎ ‎‏دیگری تلف شود،چه بداند معامله باطل است چه نداند،باید عوض آن را بدهد.‏

‏         مسأله 2563- هرگاه مالی را از فروشنده بگیرد که آن را ببیند یا مدتی نزد خود نگه ‏‎ ‎‏دارد تا اگر پسندید بخرد،در صورتی که آن مال تلف شود،باید عوض آن را به ‏‎ ‎‏صاحبش بدهد.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 458