احکام متفرقۀ طلاق

‏‏ ‏

‏‏احکام متفرقۀ طلاق‏

‏‏         مسأله 2536- اگر با زن نامحرمی به گمان این که عیال خود او است نزدیکی کند، ‏‎ ‎‏چه زن بداند که او شوهرش نیست،یا گمان کند شوهرش می‌باشد،باید عدّه نگه دارد.‏

‏‏         مسأله 2537- اگر با زنی که می‌داند عیالش نیست زنا کند،چنانچه زن نداند که آن ‏‎ ‎‏مرد شوهر او نیست،بنابر احتیاط واجب باید عدّه نگه دارد.‏

‏‏         مسأله 2538- اگر مرد،زنی را گول بزند که از شوهرش طلاق بگیرد و زن او شود ‏‎ ‎‏طلاق و عقد آن زن صحیح است،ولی هر دو معصیت بزرگی کرده‌اند.‏

‏‏         مسأله 2539- هرگاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت ‏‎ ‎‏نماید،یا مثلاً شش ماه به او خرجی ندهد اختیار طلاق با او باشد،این شرط باطل ‏‎ ‎‏است،ولی چنانچه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند،یا مثلاً تا شش ماه خرجی ‏‎ ‎‏ندهد،از طرف او برای طلاق خود وکیل باشد،چنانچه پس از مسافرت مرد یا خرجی ‏‎ ‎‏ندادن شش ماه،خود را طلاق دهد صحیح است.‏

‏‏         مسأله 2540- زنی که شوهرش گم شده،اگر بخواهد به دیگری شوهر کند،باید نزد ‏‎ ‎‏مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نماید.‏

‏‏         مسأله 2541- پدر و جد پدری دیوانه،اگر مصلحت باشد می‌توانند زن او را ‏‎ ‎‏طلاق بدهند.‏

‏‏         مسأله 2542- اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند،اگرچه ‏‎ ‎‏مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد مثلاً برای پسر چهارده سالۀ ‏‎ ‎‏خودش زنی را دو ساله صیغه کند،چنانچه صلاح بچه باشد،می‌تواند مدت آن زن را ‏‎ ‎‏ببخشد ولی زن دائمی او را نمی‌تواند طلاق دهد.‏

‏‏         مسأله 2543- اگر از روی علاماتی که در شرع معیّن شده،مرد دو نفر را عادل بداند ‏‎ ‎‏و زن خود را پیش آنان طلاق دهد،دیگری که آنان را عادل نمی‌داند بنابر احتیاط ‏
‏‎

‏‏         مسأله 2544- اگر کسی زن خود را بدون این که او بفهمد طلاق دهد چنانچه ‏‎ ‎‏مخارج او را مثل وقتی که زنش بوده بدهد و مثلاً بعد از یک سال بگوید:یک سال ‏‎ ‎‏پیش تو را طلاق دادم و شرعاً هم ثابت کند،می‌تواند چیزهایی را که در آن مدت برای ‏‎ ‎‏زن تهیه نموده و او مصرف نکرده است از او پس بگیرد،ولی چیزهایی را که مصرف ‏‎ ‎‏کرده نمی‌تواند از او مطالبه نماید.‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎