احکام طهارت

احکام وضو

‏ ‏

احکام وضو

‏         مسأله 305- کسی که در کارهای وضو و شرایط آن مثل پاک بودن آب و غصبی نبودن ‏‎ ‎‏آن خیلی شک می‌کند باید به شک خود اعتنا نکند.‏

‏         مسأله 306- اگر شک کند که وضوی او باطل شده یا نه،بنا می‌گذارد که وضوی او ‏‎ ‎‏باقی است،ولی اگر بعد از بول استبراء نکرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو ‏‎ ‎‏رطوبتی از او بیرون آید که نداند بول است یا چیز دیگر،وضوی او باطل است.‏

‏مسأله 307- کسی که شک دارد وضو گرفته یا نه،باید وضو بگیرد.‏

‏         مسأله 308- کسی که می‌داند وضو گرفته و حَدَثی هم از او سر زده،مثلاً بول کرده، ‏‎ ‎‏اگر نداند کدام جلوتر بوده،چنانچه پیش از نماز است باید وضو بگیرد،و اگر در بین ‏‎ ‎‏نماز است باید نماز را بشکند و وضو بگیرد و اگر بعد از نماز است نمازی که خوانده ‏‎ ‎‏صحیح است ‏‎[1]‎‏و برای نمازهای بعد باید وضو بگیرد.‏

‏         مسأله 309- اگر بعد از وضو یا در بین آن یقین کند که بعضی جاها را نشسته یا مسح ‏‎ ‎‏نکرده است،چنانچه رطوبت جاهایی که پیش از آن است خشک شده،باید دوباره ‏‎ ‎‏وضو بگیرد ‏‎[2]‎‏و اگر خشک نشده باید جایی را که فراموش کرده و آن چه بعد از آن ‏


کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 63
‏است بشوید یا مسح کند،و اگر در بین وضو در شستن یا مسح کردن جایی شک کند ‏‎ ‎‏باید به همین دستور عمل نماید.‏

‏         مسأله 310- اگر بعد از نماز شک کند که وضو گرفته یا نه،نماز او صحیح است،ولی ‏‎ ‎‏باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.‏

‏         مسأله 311- اگر در بین نماز شک کند که وضو گرفته یا نه،نماز او باطل است و باید ‏‎ ‎‏وضو بگیرد و نماز را بخواند.‏

‏         مسأله 312- اگر بعد از نماز شک کند،که قبل از نماز وضوی او باطل شده یا بعد از ‏‎ ‎‏نماز،نمازی که خوانده صحیح است.‏

‏         مسأله 313- اگر انسان مرضی دارد که بول او قطره قطره می‌ریزد یا نمی‌تواند از بیرون ‏‎ ‎‏آمدن غائط خودداری کند چنانچه یقین دارد که از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار ‏‎ ‎‏وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا می‌کند،باید نماز را در وقتی که مهلت پیدا ‏‎ ‎‏می‌کند بخواند،و اگر مهلت او به مقدار کارهای واجب نماز است،باید در وقتی که ‏‎ ‎‏مهلت دارد فقط کارهای واجب نماز را به‌جا آورد و کارهای مستحب آن مانند اذان و ‏‎ ‎‏اقامه و قنوت را ترک نماید.‏

‏         مسأله 314- اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمی‌کند و در بین نماز چند دفعه بول ‏‎ ‎‏یا غائط از او خارج می‌شود که اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست، ‏‎ ‎‏باید ظرف آبی پهلوی خود بگذارد و هر وقت بول یا غائط از او خارج شد فوراً وضو ‏‎ ‎‏بگیرد ‏‎[3]‎‏و بقیه نماز را بخواند.و احتیاط مستحب آن است که همان نماز را دوباره با ‏‎ ‎‏یک وضو بخواند و اگر در بین آن نماز وضوی او باطل شد اعتنا نکند.‏

‏         مسأله 315- کسی که بول یا غائط طوری پی در پی از او خارج می‌شود که وضو ‏‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 64
‏گرفتن بعد از هر دفعه برای او سخت است،اگر بتواند مقداری از نماز را با وضو ‏‎ ‎‏بخواند،باید برای هر نماز یک وضو بگیرد ‏‎[4]‎

‏         مسأله 316- کسی که بول یا غائط پی در پی از او خارج می‌شود اگر نتواند هیچ مقدار ‏‎ ‎‏از نماز را با وضو بخواند،احتیاط واجب آن است که برای هر نماز،یک وضو بگیرد ‏‎[5]‎

‏         مسأله 317- اگر مرضی دارد که نمی‌تواند از خارج شدن باد جلوگیری کند،باید به ‏‎ ‎‏وظیفۀ کسانی که نمی‌توانند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کنند عمل نماید ‏‎[6]‎

‏         مسأله 318- کسی که بول یا غائط پی در پی از او خارج می‌شود،باید برای هر نمازی ‏‎ ‎‏وضو بگیرد ‏‎[7]‎‏و فوراً مشغول نماز شود،ولی برای به‌جا آوردن سجده و تشهد ‏‎ ‎‏فراموش شده و نماز احتیاط که باید بعد از نماز انجام داد در صورتی که آنها را بعد از ‏‎ ‎‏نماز فوراً به‌جا بیاورد وضو گرفتن لازم نیست.‏

‏         مسأله 319- کسی که بول او قطره قطره می‌ریزد باید برای نماز به وسیلۀ کیسه‌ای که ‏‎ ‎‏در آن،پنبه یا چیز دیگری است که از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می‌کند، ‏‎ ‎‏خود را حفظ نماید،و احتیاط واجب آن است که پیش از هر نماز مخرج بول و کیسه را ‏‎ ‎‏که نجس شده آب بکشد ‏‎[8]‎‏،و نیز کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن غائط خودداری ‏‎ ‎‏کند،چنانچه ممکن باشد باید به مقدار نماز از رسیدن غائط به جاهای دیگر جلوگیری ‏


کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 65
‏نماید.و احتیاط واجب آن است که اگر مشقت ندارد،برای هر نماز مخرج غائط را ‏‎ ‎‏آب بکشد.‏

‏         مسأله 320- کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند در صورتی ‏‎ ‎‏که ممکن باشد ‏‎[9]‎‏باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، ‏‎ ‎‏اگرچه خرج داشته باشد،بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود،احتیاط واجب آن ‏‎ ‎‏است که خود را معالجه نماید.‏

‏         مسأله 321- کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند،بعد از آن ‏‎ ‎‏که مرض او خوب شد،لازم نیست نمازهایی را که در وقت مرض مطابق وظیفه‌اش ‏‎ ‎‏خوانده قضا نماید.ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود،باید نمازی را که ‏‎ ‎‏در آن وقت خوانده دوباره بخواند.‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 66

  • -به احتیاط واجب نماز را اعاده کند گرچه در این‌جا تفصیلی است.
  • -به احتیاط واجب در بعض صورت‌ها.
  • -در کسی که بول از او خارج می‌شود وضوی اول کافی است و در کسی که غائط از اوبیرون می‌آید همان طور که ذکر شده باید وضو بگیرد.
  • -کسی که از او بول می‌آید اگر در وسط دو نماز از او قطره بول خارج نشود لازم نیست وضو بگیرد و قطره‌های وسط نماز اشکال ندارد.
  • -این احتیاط لازم نیست و برای دو نماز یا زیادتر یک وضو کافی است و وضوی او باطل نمی‌شود مگر به بول یا غائط کردن اختیاری مثل سایر مردم یا به چیزهای دیگری که وضو را باطل می‌کند.
  • -باید به وظیفه کسی که از او غائط خارج می‌شود عمل نماید.
  • -گذشت که برای هر نماز لازم نیست در خارج شدن بول.
  • -کیسه را لازم نیست آب بکشد.
  • -بی‌مشقت و زحمت و یا خوف ضرر.