مُتعه یا صیغه

‏‏ ‏

‏‏مُتعه یا صیغه‏

‏‏مسأله 2421- صیغه کردن زن اگرچه برای لذت بردن هم نباشد صحیح است.‏

‏‏مسأله 2422- شوهر بیش از چهار ماه نباید نزدیکی با متعۀ خود را ترک کند.‏

‏‏         مسأله 2423- زنی که صیغه می‌شود اگر در عقد شرط کند که شوهر با او نزدیکی ‏‎ ‎‏نکند،عقد و شرط او صحیح است و شوهر فقط می‌تواند لذت‌های دیگر از او ببرد، ‏‎ ‎‏ولی اگر بعداً به نزدیکی راضی شود،شوهر می‌تواند با او نزدیکی نماید.‏

‏‏مسأله 2424- زنی که صیغه شده اگرچه آبستن شود حق خرجی ندارد.‏

‏‏         مسأله 2425- زنی که صیغه شده حق همخوابی ندارد و از شوهر ارث نمی‌برد،و ‏‎ ‎‏شوهر هم از او ارث نمی‌برد.‏

‏‏         مسأله 2426- زنی که صیغه شده اگر نداند که حق خرجی و همخوابی ندارد عقد او ‏‎ ‎‏صحیح است و برای آن که نمی‌دانسته،حقی به شوهر پیدا نمی‌کند.‏

‏‏         مسأله 2427- زنی که صیغه شده،می‌تواند بدون اجازۀ شوهر از خانه بیرون برود، ‏‎ ‎‏ولی اگر به واسطۀ بیرون رفتن،حق شوهر از بین می‌رود بیرون رفتن او حرام است.‏

‏‏         مسأله 2428- اگر زنی مردی را وکیل کند که به مدت و مبلغ معیّن او را برای خود ‏‎ ‎‏صیغه نماید،چنانچه مرد او را به عقد دائم خود در آورد یا به غیر از مدت یا مبلغی که ‏‎ ‎‏معیّن شده او را صیغه کند،وقتی آن زن فهمید اگر بگوید راضی هستم عقد صحیح ‏‎ ‎‏وگرنه باطل است.‏

‏‏         مسأله 2429- پدر و جد پدری می‌توانند برای محرم شدن،یک ساعت یا دو ‏‎ ‎‏ساعت زنی را به عقد پسر نابالغ خود در آورند،و نیز می‌توانند دختر نابالغ خود ‏
‏‎

‏‏         مسأله 2430- اگر پدر یا جد پدری،طفل خود را که در محل دیگری است و ‏‎ ‎‏نمی‌داند زنده است یا مرده،برای محرم شدن به عقد کسی درآورد،بر حسب ظاهر ‏‎ ‎‏محرم بودن حاصل می‌شود،و چنانچه بعداً معلوم شود که در موقع عقد آن دختر زنده ‏‎ ‎‏نبوده عقد باطل است و کسانی که به واسطۀ عقد ظاهراً محرم شده بودند نامحرمند.‏

‏‏         مسأله 2431- اگر مرد مدت صیغه را ببخشد،چنانچه با او نزدیکی کرده،باید تمام ‏‎ ‎‏چیزی را که قرار گذاشته به او بدهد و اگر نزدیکی نکرده باید نصف آن را بدهد.‏

‏‏         مسأله 2432- مرد می‌تواند زنی را که صیغه او بوده و هنوز عدّه‌اش تمام نشده به ‏‎ ‎‏عقد دائم خود در آورد.‏

‏‏ ‏

‏‎