2-زمین

‏‏ ‏

‏‏2-زمین‏

‏‏         مسأله 184- زمین با سه شرط،کف پا و ته کفش نجس را پاک می‌کند ‏‎[1]‎‏.اول:آن که ‏‎ ‎‏زمین پاک باشد.دوم:آن که خشک باشد.سوم:آن که اگر عین نجس مثل خون و بول، ‏‎ ‎‏یا متنجس مثل گِلی که نجس شده در کف پا و ته کفش باشد به واسطۀ راه رفتن یا ‏‎ ‎‏مالیدن پا به زمین برطرف شود.و نیز زمین باید خاک یا سنگ یا آجرفرش و مانند اینها ‏‎ ‎‏باشد و با راه رفتن روی فرش و حصیر و سبزه،کف پا و ته کفشِ نجس،پاک نمی‌شود.‏

‏‏         مسأله 185- پاک شدن کف پا و ته کفشِ نجس،به واسطۀ راه رفتن روی آسفالت و ‏‎ ‎‏روی زمینی که با چوب فرش شده محل اشکال است.‏

‏‏         مسأله 186- برای پاک شدن کف پا و ته کفش،بهتر است پانزده قدم ‏‎[2]‎‏یا بیشتر راه ‏‎ ‎‏بروند،اگر چه به کمتر از پانزده قدم یا مالیدن پا به زمین نجاست برطرف شود.‏

‏‏         مسأله 187- لازم نیست کف پا و ته کفشِ نجس،تر باشد بلکه اگر خشک هم باشد به ‏‎ ‎‏راه رفتن پاک می‌شود.‏

‏‏         مسأله 188- بعد از آن که کف پا یا ته کفشِ نجس،به راه رفتن پاک شد مقداری از ‏

‏‏         ‏
‏‎

‏‏         مسأله 189- کسی که با دست و زانو راه می‌رود،اگر کف دست یا زانوی او نجس ‏‎ ‎‏شود با راه رفتن پاک می‌گردد ‏‎[4]‎‏.و همچنین است ته عصا و ته پای مصنوعی و نعل ‏‎ ‎‏چهارپایان و چرخ اتومبیل و درشکه و مانند اینها.‏

‏‏         مسأله 190- اگر بعد از راه رفتن،بو یا رنگ یا ذره‌های ‏‎[5]‎‏کوچکی از نجاست که دیده ‏‎ ‎‏نمی‌شود،در کف پا یا ته کفش بماند اشکال ندارد.اگرچه احتیاط مستحب آن است به ‏‎ ‎‏قدری راه روند که آنها هم برطرف شوند.‏

‏‏         مسأله 191- توی کفش و مقداری از کف پا که به زمین نمی‌رسد به واسطۀ راه رفتن ‏‎ ‎‏پاک نمی‌شود و پاک شدن کف جوراب به واسطۀ راه رفتن،محل اشکال است ‏‎[6]‎

‏‏ ‏

‏‎

• -احتیاط واجب آن است که فقط نجاستی که از راه رفتن حاصل شده با راه رفتن پاک‌می‌شود،و اما اگر نجاست از خارج باشد پاک نمی‌شود.
• -گرچه با راه رفتن هر مقدار که باشد با شرطهای گذشته پاک می‌شود.
• -به شرطی که زمین یا خاک به اطرافی که نجس شده برسد.
• -پاک شدن در مثال‌هایی که در این مسأله ذکر شده محل اشکال است.
• -ذره‌های کوچک را نیز باید برطرف کرد.
• -مگر این که کف جوراب از پوست باشد،در این صورت پاک شدن بعید نیست.