احکام نجاسات

‏‏ ‏

‏‏احکام نجاسات‏

‏‏         مسأله 136- نجس کردن خط و ورق قرآن حرام است،و اگر نجس شود باید فوراً آن ‏‎ ‎‏را آب بکشند.‏

‏‏         مسأله 137- اگر جلد قرآن نجس شود در صورتی که بی‌احترامی به قرآن باشد باید ‏‎ ‎‏آن را آب بکشند.‏

‏‏         مسأله 138- گذاشتن قرآن روی عین نجس،مانند خون و مردار اگر چه آن عین ‏‎ ‎‏نجس خشک باشد حرام است،و برداشتن قرآن از روی آن واجب می‌باشد.‏

‏‏         مسأله 139- نوشتن قرآن با مرکب نجس،اگر چه یک حرف آن باشد حرام است.و ‏‎ ‎‏اگر نوشته شود باید آن را آب بکشند،یا به واسطۀ تراشیدن و مانند آن کاری کنند که از ‏‎ ‎‏بین برود.‏

‏‏         مسأله 140- دادن قرآن به کافر حرام ‏‎[1]‎‏،و گرفتن قرآن از او واجب است‏

‏‏         مسأله 141- اگر ورق قرآن یا چیزی که احترام آن لازم است-مثل کاغذی که اسم ‏‎ ‎‏خدا یا پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم یا امام علیه السلام بر آن نوشته شده،در مستراح بیفتد بیرون آوردن و آب ‏‎ ‎‏کشیدن آن اگرچه خرج داشته باشد واجب است،و اگر بیرون آوردن آن ممکن نباشد ‏‎ ‎‏باید به آن مستراح نروند تا یقین کنند آن ورق پوسیده است.و نیز اگر تربت در مستراح ‏‎ ‎‏بیفتد و بیرون آوردن آن ممکن نباشد باید تا وقتی که یقین نکرده‌اند به کلی از بین رفته ‏‎ ‎‏به آن مستراح نروند.‏

‏‏         مسأله 142- خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است و همچنین است خورانیدن ‏‎ ‎‏آن به دیگری حتی به اطفال ‏‎[2]‎‏،ولی اگر خود طفل غذای نجس را بخورد یا با دست ‏

‏‏         ‏
‏‎

‏‏         مسأله 143- فروختن و عاریه دادن چیز نجسی که می‌شود آن را آب کشید اگر نجس ‏‎ ‎‏بودن آن را به طرف بگویند اشکال ندارد ‏‎[3]‎

‏‏         مسأله 144- اگر انسان ببیند کسی چیز نجسی را می‌خورد یا با لباس نجس نماز ‏‎ ‎‏می‌خواند لازم نیست به او بگوید.‏

‏‏         مسأله 145- اگر جایی از خانه یا فرش کسی نجس باشد و ببیند بدن یا لباس یا چیز ‏‎ ‎‏دیگر کسانی که وارد خانۀ او می‌شوند با رطوبت به جای نجس رسیده است،باید به ‏‎ ‎‏آنان بگوید ‏‎[4]‎

‏‏         مسأله 146- اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است،باید به ‏‎ ‎‏مهمان‌ها بگوید،اما اگر یکی از مهمان‌ها بفهمد لازم نیست به دیگران خبر دهد،ولی ‏‎ ‎‏چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که ممکن است ‏‎[5]‎‏به واسطۀ نجس بودن آنان، ‏‎ ‎‏خود او هم نجس شود باید بعد از غذا به آنان بگوید.‏

‏‏         مسأله 147- اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود،چنانچه صاحبش آن چیز را در ‏‎ ‎‏کاری که شرط آن پاکی است استعمال می‌کند مانند لباس که با آن نماز می‌خواند، ‏‎ ‎‏واجب است نجس شدن آن را به او بگوید ‏‎[6]‎‏بلکه اگر در کاری هم که شرط آن پاکی ‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 148- اگر بچه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده نباید حرف او ‏‎ ‎‏را قبول کرد ولی بچه‌ای که تکلیفش نزدیک است ‏‎[7]‎‏اگر بگوید چیزی را آب کشیدم ‏‎ ‎‏حرف او قبول می‌شود و اگر بگوید چیزی نجس است احتیاط مستحب آن است که از ‏‎ ‎‏آن اجتناب کنند.‏

‏‏ ‏

‏‎

• -بنابر احتیاط واجب.
• -بنابر احتیاط واجب در عین نجس در صورتی که ضرر به طفل نرساند،والّا حرام است،واما خوراکی‌هایی که نجس شده است خوراندن به طفل حرام نیست بنابر اقوا.
• -عاریه دادن و فروختن چیز نجس که قابل پاک شدن هست صحیح است اگر چه به طرف نگوید،لیکن اگر می‌داند که آن چیز را که عاریه می‌دهد یا می‌فروشد طرف در خوردن و آشامیدن استعمال می‌کند واجب است نجاست را به طرف بگوید،ولی اگر بداند در نماز می‌پوشد لازم نیست.
• -لازم نیست بگوید.
• -اگر بداند که با نگفتن مبتلای به نجس می‌شود باید بگوید و الّا لازم نیست.
• -در مثل نماز و چیزهایی که طهارت واقعی در آن شرط نیست لازم نیست بگوید،و اگربداند آن را استعمال می‌کند در چیزی که طهارت واقعی در آن شرط است احتیاط واجب آن است که بگوید،و اگر بداند در خوردن و آشامیدن استعمال می‌کند به طوری که غذا به آن نجس می‌شود واجب است بگوید،و اگر بداند در چیزی که شرط آن پاکی است استعمال نمی‌کند لازم نیست بگوید.
• -بچه که ممیز است و خوب و بد را می‌فهمد اگر بگوید چیزی را آب کشیدم باید آن رادوباره آب بکشد اگر چه نزدیک تکلیفش باشد،و اگر بگوید چیزی که در دست اوست نجس است بنابر احتیاط واجب باید از آن اجتناب کنند.