احکام طهارت

راه نجس شدن چیزهای پاک

‏ ‏

راه نجس شدن چیزهای پاک

‏         مسأله 126- اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد ‏‎ ‎‏که تری یکی به دیگری برسد،چیز پاک نجس می‌شود.و اگر تری به قدری کم باشد که ‏‎ ‎‏به دیگری نرسد،چیزی که پاک بوده نجس نمی‌شود.‏

‏         مسأله 127- اگر چیز پاکی به چیز نجس برسد و انسان شک کند که هر دو یا یکی از ‏‎ ‎‏آنها تر بوده یا نه،آن چیز پاک نجس نمی‌شود.‏

‏         مسأله 128- دو چیزی که انسان نمی‌داند کدام پاک و کدام نجس است اگر چیز پاکی با ‏‎ ‎‏رطوبت به یکی از آنها برسد،نجس نمی‌شود ‏‎[1]‎

‏         مسأله 129- زمین و پارچه و مانند اینها اگر رطوبت داشته باشد هر قسمتی که ‏‎ ‎‏نجاست به آن برسد نجس می‌شود و جاهای دیگر آن پاک است و همچنین است خیار ‏‎ ‎‏و خربزه و مانند اینها.‏

‏         مسأله 130- هر گاه شیره و روغن و مانند اینها طوری باشد که اگر مقداری از آن را ‏‎ ‎‏بردارند جای آن خالی نمی‌ماند ‏‎[2]‎‏،همین که یک نقطۀ از آن نجس شد،تمام آن نجس ‏‎ ‎‏می‌شود.ولی اگر طوری باشد که جای آن در موقع برداشتن خالی بماند اگر چه بعد پر ‏‎ ‎‏شود،فقط جایی که نجاست به آن رسیده نجس می‌باشد.پس اگر فضلۀ موش در آن ‏‎ ‎‏بیفتد جایی که فضله افتاده نجس و بقیه پاک است. ‏


کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 28
‏         مسأله 131- اگر مگس یا حیوانی مانند آن،روی چیز نجسی که تر است بنشیند و بعد ‏‎ ‎‏روی چیز پاکی که آن هم تر است بنشیند،چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن ‏‎ ‎‏حیوان بوده،چیز پاک نجس می‌شود،و اگر نداند پاک است.‏

‏         مسأله 132- اگر جایی از بدن که عرق دارد نجس شود و عرق از آن‌جا به جای دیگر ‏‎ ‎‏برود،هر جا که عرق به آن برسد نجس می‌شود،و اگر عرق به جای دیگر نرود جاهای ‏‎ ‎‏دیگر بدن پاک است.‏

‏         مسأله 133- اخلاطی که از بینی یا گلو می‌آید،اگر خون داشته باشد،جایی که خون ‏‎ ‎‏دارد نجس،و بقیۀ آن پاک است،پس اگر به بیرون دهان یا بینی برسد،مقداری را که ‏‎ ‎‏انسان یقین دارد جای نجس اخلاط به آن رسیده،نجس است،و محلی را که شک ‏‎ ‎‏دارد جای نجس به آن رسیده یا نه،پاک می‌باشد.‏

‏         مسأله 134- اگر آفتابه‌ای را که ته آن سوراخ است روی زمین نجس بگذارند چنانچه ‏‎ ‎‏آب طوری زیر آن جمع گردد که با آب آفتابه یکی حساب شود،آب آفتابه نجس ‏‎ ‎‏می‌شود،بلکه اگر آب بر زمین جاری شود یا فرو رود،در صورتی که سوراخ آفتابه به ‏‎ ‎‏زمین نجس متصل باشد باز هم بنابر احتیاط واجب باید از آب آفتابه اجتناب کرد،ولی ‏‎ ‎‏اگر سوراخ آن به زمین نجس متصل نباشد و آب زیر آفتابه هم با آب داخل آن یکی ‏‎ ‎‏حساب نشود،آب آفتابه نجس نمی‌شود.‏

‏         مسأله 135- اگر چیزی داخل بدن شود و به نجاست برسد،در صورتی که بعد از ‏‎ ‎‏بیرون آمدن،آلوده به نجاست نباشد پاک است،پس اگر اسباب اماله یا آب آن در ‏‎ ‎‏مخرج غائط وارد شود،یا سوزن و چاقو و مانند اینها در بدن فرو رود و بعد از بیرون ‏‎ ‎‏آمدن،به نجاست آلوده نباشد نجس نیست.و همچنین است آب دهان و بینی اگر در ‏‎ ‎‏داخل به خون برسد و بعد از بیرون آمدن به خون آلوده نباشد.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 29

  • -مگر آن که آن چیزی که چیز پاک به آن رسیده بداند که سابقاً نجس بوده و نداند که پاک شده،در این صورت چیز پاکی که با رطوبت به آن رسیده نجس می‌شود.
  • -اگر شیره و مانند آن روان باشد مانند روغن آب شده و دوشاب،به رسیدن نجاست‌به نقطه‌ای از آن همه‌اش نجس می‌شود،و اگر روان نباشد نجس نمی‌شود اگرچه از آن اگر مقداری بردارند جای آن پر می‌شود مثل عسل،پس میزان روان بودن و نبودن است.