احکام صلح

‏ ‏

احکام صلح

‏         مسأله 2160- صلح آن است که انسان با دیگری سازش کند که مقداری از مال یا ‏‎ ‎‏منفعت مال خود را ملک او کند،یا از طلب،یا حق خود بگذرد خواه در برابر عوض ‏‎ ‎‏باشد یا بدون عوض.‏

‏         مسأله 2161- دو نفری که چیزی را به یکدیگر صلح می‌کنند باید بالغ و عاقل باشند، ‏‎ ‎‏و کسی آنها را مجبور نکرده باشد و قصد صلح داشته باشند،و حاکم شرع هم آنان را از ‏‎ ‎‏تصرف در اموالشان جلوگیری نکرده باشد.‏

‏         مسأله 2162- لازم نیست صیغۀ صلح به عربی خوانده شود،بلکه با هر لفظی که ‏‎ ‎‏بفهماند با هم صلح و سازش کرده‌اند صحیح است.‏

‏         مسأله 2163- اگر کسی گوسفندهای خود را به چوپان بدهد که مثلاً یک سال ‏‎ ‎‏نگهداری کند و از شیر آن استفاده نماید و مقداری روغن بدهد،چنانچه شیر گوسفند ‏‎ ‎‏را در مقابل زحمت‌های چوپان و آن روغن صلح کند صحیح است ولی اگر گوسفند را ‏‎ ‎‏یک ساله به چوپان اجاره دهد که از شیر آن استفاده کند و در عوض،مقداری روغن ‏‎ ‎‏بدهد اشکال دارد.‏

‏         مسأله 2164- اگر کسی بخواهد طلب یا حق خود را به دیگری صلح کند در ‏‎ ‎‏صورتی صحیح است که او قبول نماید.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 379
‏         مسأله 2165- اگر انسان مقدار بدهی خود را بداند و طلبکار او نداند،چنانچه ‏‎ ‎‏طلبکار طلب خود را به کمتر از مقداری که هست صلح کند مثلاً پنجاه تومان طلبکار ‏‎ ‎‏باشد و طلب خود را به ده تومان صلح نماید،زیادی برای بدهکار حلال نیست مگر ‏‎ ‎‏آن که مقدار بدهی خود را به او بگوید و او را راضی کند یا طوری باشد که اگر مقدار ‏‎ ‎‏طلب خود را می‌دانست،باز هم به آن مقدار صلح می‌کرد.‏

‏         مسأله 2166- اگر بخواهند دو چیزی را که از یک جنس و وزن آنها معلوم است به ‏‎ ‎‏یکدیگر صلح کنند،در صورتی صحیح است که وزن یکی بیشتر از دیگری نباشد،ولی ‏‎ ‎‏اگر وزن آنها معلوم نباشد،اگرچه احتمال دهند که وزن یکی بیشتر از دیگری است ‏‎ ‎‏صلح صحیح است.‏

‏         مسأله 2167- اگر دو نفر از یک نفر طلبکار باشند،یا دو نفر از دو نفر دیگر طلبکار ‏‎ ‎‏باشند و بخواهند طلب‌های خود را به یکدیگر صلح کنند،چنانچه طلب آنان از یک ‏‎ ‎‏جنس و وزن آنها یکی باشد مثلاً هر دو ده من گندم طلبکار باشند،مصالحۀ آنان ‏‎ ‎‏صحیح است،و همچنین است اگر جنس طلب آنان یکی نباشد مثلاً یکی ده من برنج و ‏‎ ‎‏دیگری دوازده من گندم طلبکار باشد.ولی اگر طلب آنان از یک جنس و چیزی باشد ‏‎ ‎‏که معمولاً با وزن یا پیمانه آن را معامله می‌کنند،در صورتی که وزن یا پیمانۀ آنها ‏‎ ‎‏مساوی نباشد،مصالحۀ آنان باطل است.‏

‏         مسأله 2168- اگر از کسی طلبی دارد که باید بعد از مدتی بگیرد چنانچه طلب خود ‏‎ ‎‏را به مقدار کمتری صلح کند و مقصودش این باشد که از مقداری از طلب خود گذشت ‏‎ ‎‏کند و بقیه را نقد بگیرد اشکال ندارد.‏

‏         مسأله 2169- اگر دو نفر چیزی را با هم صلح کنند،با رضایت یکدیگر می‌توانند ‏‎ ‎‏صلح را به‌هم بزنند و نیز اگر در ضمن معامله برای هر دو یا یکی از آنان،حق به‌هم ‏‎ ‎‏زدن معامله را قرار داده باشند،کسی که آن حق را دارد می‌تواند صلح را به‌هم بزند.‏

‏         مسأله 2170- تا وقتی خریدار و فروشنده از مجلس معامله متفرق نشده‌اند ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 380
‏می‌توانند معامله را به‌هم بزنند و نیز اگر مشتری حیوانی را بخرد تا سه روز حق به‌هم ‏‎ ‎‏زدن معامله را دارد و همچنین اگر پول جنسی را که نقد خریده تا سه روز ندهد و ‏‎ ‎‏جنس را تحویل نگیرد،فروشنده می‌تواند معامله را به‌هم بزند،ولی کسی که مال را ‏‎ ‎‏صلح می‌کند در این سه صورت حق به‌هم زدن صلح را ندارد و در هشت صورت ‏‎ ‎‏دیگر که در احکام خرید و فروش گفته شد می‌تواند صلح را به‌هم بزند.‏

‏         مسأله 2171- اگر چیزی را که به صلح گرفته معیوب باشد می‌تواند صلح را به‌هم ‏‎ ‎‏بزند،ولی نمی‌تواند تفاوت قیمت صحیح و معیوب را بگیرد.‏

‏         مسأله 2172- هرگاه مال خود را به کسی صلح نماید و با او شرط کند که اگر بعد از ‏‎ ‎‏مرگ وارثی نداشتم باید چیزی را که به تو صلح کردم وقف کنی و او هم این شرط را ‏‎ ‎‏قبول کند،باید به شرط عمل نماید.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 381