نیت زکات
مسأله 1957- انسان باید زکات را به قصد قربت؛یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد،و در نیت معیّن کند که آنچه را می‌دهد زکات مال است،یا زکات فطره.
ولی اگر مثلاً زکات گندم و جو بر او واجب باشد،لازم نیست معیّن کند چیزی را که می‌دهد زکات گندم است یا زکات جو.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 339
مسأله 1958- کسی که زکات چند مال بر او واجب شده،اگر مقداری زکات بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند،چنانچه چیزی را که داده همجنس یکی از آنها باشد،زکات همان جنس حساب می‌شود و اگر همجنس هیچ کدام آنها نباشد،به همۀ آنها قسمت می‌شود،پس کسی که زکات چهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر او واجب است،اگر مثلاً یک گوسفند از بابت زکات بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند،زکات گوسفند حساب می‌شود،ولی اگر مقداری نقره بدهد به زکاتی که برای گوسفند و طلا بدهکار است تقسیم می‌شود.
مسأله 1959- اگر کسی را وکیل کند که زکات مال او را بدهد چنانچه وکیل وقتی که زکات را به فقیر می‌دهد،از طرف مالک نیت زکات کند کافی است.
مسأله 1960- اگر مالک یا وکیل او بدون قصد قربت زکات را به فقیر بدهد و پیش از آن که آن مال از بین برود،خود مالک،نیت زکات کند،زکات حساب می‌شود.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 340