احکام خمس

1-منفعت کسب

‏ ‏

1-منفعت کسب

‏         مسأله 1752- هرگاه انسان از تجارت یا صنعت،یا کسب‌های دیگر مالی به دست ‏‎ ‎‏آورد،اگرچه مثلاً نماز و روزۀ میّتی را به‌جا آورد و از اجرت آن،مالی تهیه کند،چنانچه ‏‎ ‎‏از مخارج سال خود او و عیالاتش زیاد بیاید،باید خمس یعنی پنج یک آن را به ‏‎ ‎‏دستوری که بعداً گفته می‌شود بدهد.‏

‏         مسأله 1753- اگر از غیر کسب مالی به دست آورد،مثلاً چیزی به او ببخشند واجب ‏‎ ‎‏نیست خمس آن را بدهد،اگرچه احتیاط مستحب آن است که اگر از مخارج سالش ‏‎ ‎‏زیاد بیاید،خمس آن را هم بدهد.‏

‏         مسأله 1754- مَهری را که زن می‌گیرد خمس ندارد.و همچنین است ارثی که به ‏‎ ‎‏انسان می‌رسد.ولی اگر مثلاً با کسی خویشاوندی دوری داشته باشد و نداند چنین ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 304
‏خویشی دارد،احتیاط مستحب آن است خمس ارثی را که از او می‌برد،اگر از مخارج ‏‎ ‎‏سالش زیاد بیاید بدهد.‏

‏         مسأله 1755- اگر مالی به ارث به او برسد و بداند کسی که این مال از او به ارث ‏‎ ‎‏رسیده خمس آن را نداده،باید خمس آن را بدهد،و نیز اگر در خود آن مال خمس ‏‎ ‎‏نباشد ولی انسان بداند کسی که آن مال از او به ارث رسیده،خمس بدهکار است،باید ‏‎ ‎‏خمس را از مال او بدهد.‏

‏         مسأله 1756- اگر به واسطۀ قناعت کردن،چیزی از مخارج سال انسان زیاد بیاید، ‏‎ ‎‏باید خمس آن را بدهد.‏

‏         مسأله 1757- کسی که دیگری مخارج او را می‌دهد،باید خمس تمام مالی را که به ‏‎ ‎‏دست می‌آورد بدهد.ولی اگر مقداری از آن را خرج زیارت و مانند آن کرده باشد فقط ‏‎ ‎‏باید خمس باقیمانده را بدهد.‏

‏         مسأله 1758- اگر ملکی را بر افراد معینی مثلاً بر اولاد خود وقف نماید،چنانچه در ‏‎ ‎‏آن ملک زراعت و درختکاری کنند و از آن چیزی به دست آورند و از مخارج سال ‏‎ ‎‏آنان زیاد بیاید،باید خمس آن را بدهند.‏

‏         مسأله 1759- اگر مالی را که فقیر بابت خمس و زکات و صدقۀ مستحبی گرفته از ‏‎ ‎‏مخارج سالش زیاد بیاید،واجب نیست خمس آن را بدهد.ولی اگر از مالی که به او ‏‎ ‎‏داده‌اند منفعتی ببرد مثلاً از درختی که بابت خمس به او داده‌اند میوه‌ای به دست آورد ‏‎ ‎‏چنانچه درخت را برای منفعت بردن و کسب نگهداشته باشد،باید خمس مقداری که ‏‎ ‎‏از مخارج سالش زیاد می‌آید بدهد.‏

‏         مسأله 1760- اگر با عین پول خمس نداده جنسی را بخرد؛یعنی به فروشنده بگوید ‏‎ ‎‏این جنس را به این پول می‌خرم یا در وقت خریدن قصدش این باشد که از پول ‏‎ ‎‏خمس نداده عوض آن را بدهد،چنانچه حاکم شرع معاملۀ پنج یک آن را اجازه بدهد، ‏‎ ‎‏معاملۀ آن مقدار صحیح است.و انسان باید پنج یک جنسی را که خریده به حاکم شرع ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 305
‏بدهد،و اگر اجازه ندهد،معاملۀ آن مقدار باطل است.پس اگر پولی را که فروشنده ‏‎ ‎‏گرفته از بین نرفته حاکم شرع خمس همان پول را می‌گیرد و اگر از بین رفته عوض ‏‎ ‎‏خمس را از فروشنده یا خریدار مطالبه می‌کند.‏

‏         مسأله 1761- اگر جنسی را بخرد و بعد از معامله قیمت آن را از پول خمس نداده ‏‎ ‎‏بدهد،و در وقت خریدن هم قصدش این نباشد که از پول خمس نداده عوض را ‏‎ ‎‏بدهد،معامله‌ای که کرده صحیح است.ولی چون از پولی که خمس در آن است به ‏‎ ‎‏فروشنده داده به مقدار پنج یک آن پول به او مدیون می‌باشد.و پولی را که به فروشنده ‏‎ ‎‏داده اگر از بین نرفته حاکم شرع پنج یک همان را می‌گیرد،و اگر از بین رفته عوض آن ‏‎ ‎‏را از خریدار یا فروشنده مطالبه می‌کند.‏

‏         مسأله 1762- اگر مالی را که خمس آن داده نشده بخرد چنانچه حاکم شرع معاملۀ ‏‎ ‎‏پنج یک آن را اجازه ندهد معاملۀ آن مقدار باطل است و حاکم شرع می‌تواند پنج یک ‏‎ ‎‏آن مال را بگیرد.و اگر اجازه بدهد معامله صحیح است و خریدار باید مقدار پنج یک ‏‎ ‎‏پول آن را به حاکم شرع بدهد،و اگر به فروشنده داده می‌تواند از او پس بگیرد.‏

‏         مسأله 1763- اگر چیزی را که خمس آن داده نشده به کسی ببخشند پنج یک آن ‏‎ ‎‏چیز مال او نمی‌شود.‏

‏         مسأله 1764- اگر از کافر یا کسی که به دادن خمس عقیده ندارد،مالی به دست ‏‎ ‎‏انسان آید،واجب نیست خمس آن را بدهد.‏

‏         مسأله 1765- تاجر و کاسب و صنعتگر و مانند اینها از وقتی که شروع به کاسبی ‏‎ ‎‏می‌کنند یک سال که بگذرد،باید خمس آنچه را که از خرج سالشان زیاد می‌آید بدهند، ‏‎ ‎‏و کسی که شغلش کاسبی نیست،اگر اتفاقاً معامله‌ای کند و منفعتی ببرد،بعد از آن که ‏‎ ‎‏یک سال از موقعی که فایده برده بگذرد،باید خمس مقداری را که از خرج سالش زیاد ‏‎ ‎‏آمده بدهد.‏

‏         مسأله 1766- انسان می‌تواند در بین سال هر وقت منفعتی به دستش آید خمس آن ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 306
‏را بدهد،و جایز است دادن خمس را تا آخر سال تأخیر بیندازد و اگر برای دادن ‏‎ ‎‏خمس،سال شمسی قرار دهد،مانعی ندارد.‏

‏         مسأله 1767- کسی که مانند تاجر و کاسب باید برای دادن خمس،سال قرار دهد، ‏‎ ‎‏اگر منفعتی به دست آورد و در بین سال بمیرد،باید مخارج تا موقع مرگش را از آن ‏‎ ‎‏منفعت کسر کنند و خمس باقیمانده را بدهند.‏

‏         مسأله 1768- اگر قیمت جنسی که برای تجارت خریده بالا رود و آن را نفروشد و ‏‎ ‎‏در بین سال قیمتش پایین آید،خمس مقداری که بالا رفته بر او واجب نیست.‏

‏         مسأله 1769- اگر قیمت جنسی را که برای تجارت خریده بالا رود و به امید این که ‏‎ ‎‏قیمت آن بالاتر رود،تا بعد از تمام شدن سال آن را نفروشد و قیمتش پایین آید خمس ‏‎ ‎‏مقداری را که بالا رفته بنابر احتیاط واجب باید بدهد بلکه اگر به اندازه‌ای هم نگه ‏‎ ‎‏داشته که تجار معمولاً برای گران شدن جنس آن را نگه می‌دارند،خمس مقداری که ‏‎ ‎‏بالا رفته باید بدهد.‏

‏         مسأله 1770- اگر غیر مال التجاره مالی داشته باشد که خمسش را داده یا خمس ‏‎ ‎‏ندارد مثلاً به او بخشیده‌اند،چنانچه قیمتش بالا رود،اگرچه آن را بفروشد مقداری که ‏‎ ‎‏بر قیمتش اضافه شده،خمس ندارد.ولی اگر درختی که خریده نموّ کند و بزرگ شود و ‏‎ ‎‏یا گوسفندی که خریده چاق شود،در صورتی که مقصود او از نگهداری آنها این بوده ‏‎ ‎‏که از زیادتی عین آن سود ببرد،باید خمس آنچه زیاد شده بدهد.‏

‏         مسأله 1771- اگر باغی احداث کند برای آن که بعد از بالا رفتن قیمتش بفروشد، ‏‎ ‎‏باید خمس میوه و نمو درخت‌ها و زیادی قیمت باغ را بدهد ولی اگر قصدش این ‏‎ ‎‏باشد که از میوۀ آن استفاده کند،فقط باید خمس میوه را بدهد.‏

‏         مسأله 1772- اگر درخت بید و چنار و مانند اینها را بکارد،سالی که موقع فروش ‏‎ ‎‏آنها است اگرچه آنها را نفروشد،باید خمس آنها را بدهد ولی اگر مثلاً از شاخه‌های آن ‏‎ ‎‏که معمولاً هر سال می‌بُرند،استفاده‌ای ببرد و به تنهایی یا با منفعت‌های دیگر کسبش از ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 307
‏مخارج سال او زیاد بیاید،در آخر هر سال باید خمس آن را بدهد.‏

‏         مسأله 1773- کسی که چند رشته کسب دارد مثلاً اجارۀ ملک می‌گیرد و خرید و ‏‎ ‎‏فروش و زراعت هم می‌کند،چنانچه در هر رشته کسبی که دارد سرمایه و دخل و ‏‎ ‎‏خرج و حساب صندوق جداگانه دارد،باید منافع همان رشته را حساب کند و خمس ‏‎ ‎‏آن را بدهد،و اگر در آن رشته ضرر کند از رشتۀ دیگر جبران نمی‌شود،و اگر رشته‌های ‏‎ ‎‏مختلف،در دخل و خرج و حساب صندوق،یکی باشند باید همه را آخر سال یک‌جا ‏‎ ‎‏حساب کند و اگر نفع داشت خمس آن را بدهد.‏

‏         مسأله 1774- خرج‌هایی را که انسان برای به دست آوردن فایده می‌کند،از فایده ‏‎ ‎‏کسر می‌شود و خمس ندارد.‏

‏         مسأله 1775- آنچه از منافع کسب در بین سال به مصرف خوراک و پوشاک و اثاثیه ‏‎ ‎‏و خرید منزل و عروسی و جهیزیۀ دختر و زیارت و مانند اینها می‌رساند،در صورتی ‏‎ ‎‏که از شأن او زیاد نباشد و زیاده‌روی هم نکرده باشد،خمس ندارد.‏

‏         مسأله 1776- مالی را که انسان به مصرف نذر و کفاره می‌رساند،جزء مخارج ‏‎ ‎‏سالیانه است،و نیز مالی را که به کسی می‌بخشد یا جایزه می‌دهد در صورتی که از شأن ‏‎ ‎‏او زیاد نباشد،از مخارج سالیانه حساب می‌شود.‏

‏         مسأله 1777- اگر انسان نتواند یک‌جا جهیزیۀ دختر را تهیه کند و مجبور باشد که هر ‏‎ ‎‏سال مقداری از آن را تهیه نماید یا در شهری باشد که معمولاً هر سال مقداری از ‏‎ ‎‏جهیزیۀ دختر را تهیه می‌کنند،به طوری که تهیه نکردن آن عیب است چنانچه در بین ‏‎ ‎‏سال از منافع آن سال جهیزیه بخرد،خمس ندارد.‏

‏         مسأله 1778- مالی را که خرج سفر حج و زیارت‌های دیگر می‌کند اگر مانند مرکب ‏‎ ‎‏سواری باشد که عین آن باقی است و از منفعت آن استفاده شده از مخارج سالی ‏‎ ‎‏حساب می‌شود که در آن سال شروع به مسافرت کرده،اگرچه سفر او تا مقداری از ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 308
‏سال بعد طول بکشد.ولی اگر مثل خوراکی‌ها از بین رفته باشد باید خمس مقداری را ‏‎ ‎‏که در سال بعد واقع شده بدهد.‏

‏         مسأله 1779- کسی که از کسب و تجارت فایده‌ای برده،اگر مال دیگری هم دارد ‏‎ ‎‏که خمس آن واجب نیست،می‌تواند مخارج سال خود را فقط از فایده کسب ‏‎ ‎‏حساب کند.‏

‏         مسأله 1780- اگر از منفعت کسب آذوقه‌ای که برای مصرف سالش خریده،در ‏‎ ‎‏آخر سال زیاد بیاید،باید خمس آن را بدهد.و چنانچه بخواهد قیمت آن را بدهد ‏‎ ‎‏در صورتی که قیمتش از وقتی که خریده زیاد شده باشد باید قیمت آخر سال را ‏‎ ‎‏حساب کند.‏

‏         مسأله 1781- اگر از منفعت کسب پیش از دادن خمس،اثاثیه‌ای برای منزل بخرد، ‏‎ ‎‏چنانچه در بین سال احتیاجش از آن برطرف شود،واجب است که خمس آن را بدهد. ‏

‏و همچنین است زیورآلات زنانه،اگر در بین سال وقت زینت کردن زن‌ها به آنها بگذرد.‏

‏         مسأله 1782- اگر در یک سال منفعتی نبرد،نمی‌تواند مخارج آن سال را از منفعتی ‏‎ ‎‏که در سال بعد می‌برد کسر نماید.‏

‏         مسأله 1783- اگر در اول سال منفعتی نبرد و از سرمایه خرج کند،و پیش از تمام ‏‎ ‎‏شدن سال منفعتی به دستش آید،می‌تواند مقداری را که از سرمایه برداشته از منافع ‏‎ ‎‏کسر کند.‏

‏         مسأله 1784- اگر مقداری از سرمایه از بین برود و از باقیماندۀ آن منافعی ببرد که از ‏‎ ‎‏خرج سالش زیاد بیاید،می‌تواند مقداری را که از سرمایه کم شده،بردارد.‏

‏         مسأله 1785- اگر غیر از سرمایه چیز دیگری از مال‌های او از بین برود،نمی‌تواند از ‏‎ ‎‏منفعتی که به دستش می‌آید آن چیز را تهیه کند ولی اگر در همان سال به آن چیز احتیاج ‏‎ ‎‏داشته باشد،می‌تواند در بین سال از منافع کسب آن را تهیه نماید.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 309
‏         مسأله 1786- اگر در اول سال برای مخارج خود قرض کند و پیش از تمام شدن ‏‎ ‎‏سال منفعتی ببرد،می‌تواند مقدار قرض خود را از آن منفعت کسر نماید.‏

‏         مسأله 1787- اگر در تمام سال منفعتی نبرد و برای مخارج خود قرض کند می‌تواند ‏‎ ‎‏از منافع سال‌های بعد قرض خود را ادا نماید.‏

‏         مسأله 1788- اگر برای زیاد کردن مال یا خریدن ملکی که به آن احتیاج ندارد قرض ‏‎ ‎‏کند نمی‌تواند از منافع کسب،آن قرض را بدهد ولی اگر مالی را که قرض کرده و ‏‎ ‎‏چیزی را که از قرض خریده از بین برود و ناچار شود که قرض خود را بدهد،می‌تواند ‏‎ ‎‏از منافع کسب،قرض را ادا نماید.‏

‏         مسأله 1789- بنابر احتیاط واجب باید خمس مال حلال مخلوط به حرام را از عین ‏‎ ‎‏همان مال بدهد.ولی خمس‌های دیگر را می‌تواند از همان چیز بدهد یا به مقدار ‏‎ ‎‏قیمت خمس که بدهکار است پول بدهد.‏

‏         مسأله 1790- تا خمس مال را ندهد نمی‌تواند در آن مال تصرف کند اگرچه قصد ‏‎ ‎‏دادن خمس را داشته باشد.‏

‏         مسأله 1791- کسی که خمس بدهکار است نمی‌تواند آن را به ذمه بگیرد؛یعنی ‏‎ ‎‏خود را بدهکار اهل خمس بداند و در تمام مال تصرف کند و چنانچه تصرف کند و آن ‏‎ ‎‏مال تلف شود،باید خمس آن را بدهد.‏

‏         مسأله 1792- کسی که خمس بدهکار است،اگر با حاکم شرع مصالحه کند، ‏‎ ‎‏می‌تواند در تمام مال تصرف نماید و بعد از مصالحه منافعی که از آن به دست می‌آید ‏‎ ‎‏مال خود او است.‏

‏         مسأله 1793- کسی که با دیگری شریک است،اگر خمس منافع خود را بدهد ‏‎ ‎‏و شریک او ندهد و در سال بعد از مالی که خمسش را نداده برای سرمایۀ شرکت ‏‎ ‎‏بگذارد هیچ کدام نمی‌توانند در آن تصرف کنند.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 310
‏         مسأله 1794- اگر بچۀ صغیر سرمایه‌ای داشته باشد و از آن منافعی به دست آید بنابر ‏‎ ‎‏احتیاط واجب بعد از آن که بالغ شد،باید خمس آن را بدهد.‏

‏         مسأله 1795- انسان نمی‌تواند در مالی که یقین دارد خمسش را نداده‌اند تصرف ‏‎ ‎‏کند،ولی در مالی که شک دارد خمس آن را داده‌اند یا نه می‌تواند تصرف نماید.‏

‏         مسأله 1796- کسی که از اول تکلیف خمس نداده،اگر ملکی بخرد و قیمت آن بالا ‏‎ ‎‏رود،چنانچه آن ملک را برای آن نخریده که قیمتش بالا رود و بفروشد مثلاً زمینی را ‏‎ ‎‏برای زراعت خریده است اگر پول خمس نداده را به فروشنده داده و به او گفته این ‏‎ ‎‏ملک را به این پول می‌خرم،در صورتی که حاکم شرع معاملۀ پنج یک آن را اجازه ‏‎ ‎‏بدهد،خریدار باید خمس مقداری که آن ملک ارزش دارد بدهد،و همچنین است ‏‎ ‎‏بنابر احتیاط واجب اگر چیزی را که خریده از اول قصد داشته که پول خمس نداده را ‏‎ ‎‏عوض آن بدهد.‏

‏         مسأله 1797- کسی که از اول تکلیف،خمس نداده اگر از منافع کسب چیزی که به ‏‎ ‎‏آن احتیاج ندارد خریده و یک سال از خرید آن گذشته باید خمس آن را بدهد و اگر ‏‎ ‎‏اثاث خانه و چیزهای دیگری که به آنها احتیاج دارد مطابق شأن خود خریده پس اگر ‏‎ ‎‏بداند در بین سالی که در آن سال فایده برده آنها را خریده لازم نیست خمس آنها را ‏‎ ‎‏بدهد،و اگر نداند که در بین سال خریده یا بعد از تمام شدن سال،بنابر احتیاط واجب ‏‎ ‎‏باید با حاکم شرع مصالحه کند.‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 311