روزه‌های حرام و مکروه
مسأله 1739- روزۀ عید فطر و قربان حرام است،و نیز روزی را که انسان نمی‌داند آخر شعبان است،یا اول رمضان،اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد حرام می‌باشد.
مسأله 1740- اگر زن به واسطۀ گرفتن روزۀ مستحبی حق شوهرش از بین برود،و همچنین اگر شوهر او را از گرفتن روزۀ مستحبی جلوگیری کند،بنابر احتیاط واجب باید خودداری کند.
مسأله 1741- روزۀ مستحبی اولاد اگر اسباب اذیت پدر و مادر یا جد شود جایز نیست بلکه اگر اسباب اذیت آنان نشود ولی او را از گرفتن روزۀ مستحبی
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 300
جلوگیری کنند احتیاط واجب آن است که روزه نگیرد.
مسأله 1742- اگر پسر بدون اجازۀ پدر روزۀ مستحبی بگیرد،و در بین روز پدر او را نهی کند،باید افطار نماید.
مسأله 1743- کسی که می‌داند روزه برای او ضرر ندارد،اگرچه دکتر بگوید ضرر دارد،باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد اگرچه دکتر بگوید ضرر ندارد،باید روزه نگیرد،و اگر روزه بگیرد صحیح نیست مگر آن که به قصد قربت بگیرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.
مسأله 1744- اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم به‌جا باشد،نباید روزه بگیرد،و اگر روزه بگیرد صحیح نیست مگر آن که به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.
مسأله 1745- کسی که عقیده‌اش این است که روزه برای او ضرر ندارد،اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته،باید قضای آن را به‌جا آورد.
مسأله 1746- غیر از روزه‌هایی که گفته شد،روزه‌های حرام دیگری هم هست که در کتاب‌های مفصل گفته شده است.
مسأله 1747- روزۀ روز عاشورا،و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان،مکروه است.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 301