احکام روزۀ مسافر

‏‏ ‏

‏‏احکام روزۀ مسافر‏

‏‏         مسأله 1714- مسافری که باید نمازهای چهار رکعتی را در سفر دو رکعت بخواند، ‏‎ ‎‏نباید روزه بگیرد و مسافری که نمازش را تمام می‌خواند مثل کسی که شغلش ‏‎ ‎‏مسافرت یا سفر او سفر معصیت است،باید در سفر روزه بگیرد.‏

‏‏         مسأله 1715- مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد.ولی اگر برای فرار از روزه ‏‎ ‎‏باشد مکروه است.‏

‏‏         مسأله 1716- اگر غیر از روزۀ رمضان روزۀ معیّن دیگری بر انسان واجب باشد بنابر ‏‎ ‎‏احتیاط واجب نباید در آن روز مسافرت کند.و اگر در سفر باشد باید قصد کند که ده ‏‎ ‎‏روز در جایی بماند و آن روز را روزه بگیرد ولی اگر نذر کرده باشد روز معینی را روزه ‏‎ ‎‏بگیرد می‌تواند در آن روز مسافرت نماید.‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 1718- مسافر می‌تواند برای خواستن حاجت،سه روز در مدینۀ طیبه روزۀ ‏‎ ‎‏مستحبی بگیرد.‏

‏‏         مسأله 1719- کسی که نمی‌داند روزۀ مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگیرد و ‏‎ ‎‏در بین روز مسأله را بفهمد روزه‌اش باطل می‌شود.و اگر تا مغرب نفهمد روزه‌اش ‏‎ ‎‏صحیح است.‏

‏‏         مسأله 1720- اگر فراموش کند که مسافر است،یا فراموش کند که روزۀ مسافر باطل ‏‎ ‎‏می‌باشد و در سفر روزه بگیرد روزۀ او باطل است.‏

‏‏         مسأله 1721- اگر روزه‌دار بعد از ظهر مسافرت نماید،باید روزۀ خود را تمام کند و ‏‎ ‎‏اگر پیش از ظهر مسافرت کند،وقتی به حد ترخص برسد؛یعنی به جایی برسد که ‏‎ ‎‏دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آن را نشنود،باید روزۀ خود را باطل کند و اگر پیش ‏‎ ‎‏از آن روزه را باطل کند بنابر احتیاط،کفاره نیز بر او واجب است.‏

‏‏         مسأله 1722- اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد،یا به جایی برسد که ‏‎ ‎‏می‌خواهد ده روز در آن‌جا بماند،چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده، ‏‎ ‎‏باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده،روزۀ آن روز بر او واجب نیست.‏

‏‏         مسأله 1723- اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد،یا به جایی برسد که می‌خواهد ‏‎ ‎‏ده روز در آن‌جا بماند،نباید آن روز را روزه بگیرد.‏

‏‏         مسأله 1724- مسافر و کسی که از روزه گرفتن عذر دارد،مکروه است در روز ماه ‏‎ ‎‏رمضان جماع نماید و در خوردن و آشامیدن کاملاً خود را سیر کند.‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎