جاهایی که فقط قضای روزه واجب است
مسأله 1688- در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است و کفاره واجب نیست:
اول: آن که روزهدار در روز ماه رمضان عمداً قی کند.
دوم: آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در مسألۀ 1630 گفته شد تا اذان صبح از خواب سوم بیدار نشود.
سوم: عملی که روزه را باطل میکند بهجا نیاورد ولی نیت روزه نکند،یا ریا کند،یا قصد کند که روزه نباشد.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 291
چهارم: آن که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک روز یا چند روز روزه بگیرد.
پنجم: آن که در ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه،کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده،و نیز اگر بعد از تحقیق با این که گمان دارد صبح شده،کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده قضای آن روزه بر او واجب است،ولی اگر بعد از تحقیق گمان یا یقین کند که صبح نشده و چیزی بخورد و بعد معلوم شود صبح بوده قضا واجب نیست بلکه اگر بعد از تحقیق شک کند که صبح شده یا نه و کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده،قضا واجب نیست.
ششم: آن که کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده است.
هفتم: آن که کسی بگوید صبح شده و انسان به گفتۀ او یقین نکند،یا خیال کند شوخی میکند و کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده است.
هشتم: آن که به گفتۀ کس دیگر که عادل باشد افطار کنند،بعد معلوم شود مغرب نبوده است.
نهم: آن که در هوای صاف به واسطۀ تاریکی یقین کند که مغرب شده و افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده است،ولی اگر در هوای ابر به گمان این که مغرب شده افطار کند،بعد معلوم شود مغرب نبوده،قضا لازم نیست.
دهم: آن که برای خنک شدن،یا بیجهت مضمضه کند؛یعنی آب در دهان بگرداند، و بیاختیار فرو رود،ولی اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد،یا برای وضو مضمضه کند و بیاختیار فرو رود،قضا بر او واجب نیست.
مسأله 1689- اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بیاختیار فرو رود یا آب
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 292
داخل بینی کند و بیاختیار فرو رود،قضا بر او واجب نیست.
مسأله 1690- مضمضه زیاد برای روزهدار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد،بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
مسأله 1691- اگر انسان بداند که به واسطۀ مضمضه بیاختیار،یا از روی فراموشی آب وارد گلویش میشود،نباید مضمضه کند.
مسأله 1692- اگر در ماه رمضان،بعد از تحقیق یقین کند که صبح نشده و کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد،بعد معلوم شود صبح بوده قضا لازم نیست.
مسأله 1693- اگر انسان شک کند که مغرب شده یا نه،نمیتواند افطار کند،ولی اگر شک کند که صبح شده یا نه،پیش از تحقیق هم میتواند کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 293