4-دروغ بستن به خدا و پیغمبر

‏‏ ‏

‏‏4-دروغ بستن به خدا و پیغمبر‏

‏‏         مسأله 1596- اگر روزه‌دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا ‏‎ ‎‏و پیغمبر و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد اگرچه فوراً بگوید ‏‎ ‎‏دروغ گفتم یا توبه کند،روزۀ او باطل است و احتیاط واجب آن است که حضرت ‏‎ ‎‏زهرا-سلام‌اللّٰه علیها-و سایر پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حکم فرقی ندارند.‏

‏‏         مسأله 1597- اگر بخواهد خبری را که نمی‌داند راست است یا دروغ نقل کند،بنابر ‏‎ ‎‏احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته،یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده ‏‎ ‎‏نقل نماید لکن اگر خودش هم خبر بدهد روزه‌اش باطل نمی‌شود.‏

‏‏         مسأله 1598- اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل ‏‎ ‎‏کند و بعد بفهمد دروغ بوده،روزه‌اش باطل نمی‌شود.‏

‏‏         مسأله 1599- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می‌کند و چیزی ‏‎ ‎‏را که می‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، ‏‎ ‎‏روزه‌اش صحیح است.‏

‏‏         مسأله 1600- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر و جانشینان ‏‎ ‎‏پیغمبر نسبت دهد روزه‌اش باطل می‌شود ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته ‏‎ ‎‏نقل کند اشکال ندارد.‏

‏‏         مسأله 1601- اگر از روزه‌دار بپرسند که آیا پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم چنین مطلبی فرموده‌اند و او ‏
‏‎

‏‏         مسأله 1602- اگر از قول خدا یا پیغمبر حرف راستی را بگوید بعد بگوید دروغ ‏‎ ‎‏گفتم یا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن روز که روزه می‌باشد بگوید ‏‎ ‎‏آنچه دیشب گفتم راست است،روزه‌اش باطل می‌شود.‏

‏‏ ‏

‏‎