احکام روزه

نیت

‏ ‏

نیت

‏         مسأله 1550- لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلاً بگوید ‏‎ ‎‏فردا را روزه می‌گیرم،بلکه همین قدر که برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا ‏‎ ‎‏مغرب کاری که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد کافی است،و برای آن که یقین کند ‏‎ ‎‏تمام این مدت را روزه بوده،باید مقداری پیش از اذان صبح و مقداری هم بعد از ‏‎ ‎‏مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید.‏

‏         مسأله 1551- انسان می‌تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزۀ فردای آن نیت ‏‎ ‎‏کند،و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزۀ همه ماه را بنماید.‏

‏         مسأله 1552- از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح هر وقت نیت روزۀ فردا بکند ‏‎ ‎‏اشکال ندارد.‏

‏         مسأله 1553- وقت نیت روزۀ مستحبی از اول شب است تا موقعی که به اندازۀ ‏‎ ‎‏نیت کردن به مغرب وقت مانده باشد که اگر تا این وقت کاری که روزه را باطل می‌کند ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 271
‏انجام نداده باشد و نیت روزۀ مستحبی کند روزۀ او صحیح است.‏

‏         مسأله 1554- کسی که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است،اگر پیش ‏‎ ‎‏از ظهر بیدار شود و نیت کند،روزۀ او صحیح است چه روزۀ او واجب باشد چه ‏‎ ‎‏مستحب.و اگر بعد از ظهر بیدار شود،نمی‌تواند نیت روزۀ واجب نماید.‏

‏         مسأله 1555- اگر بخواهد غیر روزۀ رمضان روزۀ دیگری بگیرد باید آن را معیّن ‏‎ ‎‏نماید،مثلاً نیت کند که روزۀ قضا یا روزۀ نذر می‌گیرم.ولی در ماه رمضان لازم نیست ‏‎ ‎‏نیت کند که روزۀ ماه رمضان می‌گیرم،بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش ‏‎ ‎‏نماید،و روزۀ دیگری را نیت کند روزۀ ماه رمضان حساب می‌شود.‏

‏         مسأله 1556- اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزۀ غیر رمضان کند،نه ‏‎ ‎‏روزۀ رمضان حساب می‌شود و نه روزه‌ای که قصد کرده است.‏

‏         مسأله 1557- اگر مثلاً به نیت روز اول ماه روزه بگیرد،بعد بفهمد دوم یا سوم بوده، ‏‎ ‎‏روزۀ او صحیح است.‏

‏         مسأله 1558- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بیهوش شود و در بین روز به هوش ‏‎ ‎‏آید،بنابر احتیاط واجب باید روزۀ آن روز را تمام نماید و اگر تمام نکرد قضای آن را ‏‎ ‎‏به‌جا آورد.‏

‏         مسأله 1559- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و مست شود و در بین روز به هوش ‏‎ ‎‏آید احتیاط واجب آن است که روزۀ آن روز را تمام کند و قضای آن را هم به‌جا آورد.‏

‏         مسأله 1560- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود، ‏‎ ‎‏روزه‌اش صحیح است.‏

‏         مسأله 1561- اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت ‏‎ ‎‏شود،چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد،باید نیت کند و روزۀ او ‏‎ ‎‏صحیح است و اگر کاری که روزه را باطل می‌کند انجام داده باشد،یا بعد از ظهر ملتفت ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 272
‏شود که ماه رمضان است روزۀ او باطل می‌باشد،ولی باید تا مغرب کاری که روزه را ‏‎ ‎‏باطل می‌کند انجام ندهد و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نماید.‏

‏         مسأله 1562- اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود باید روزه بگیرد و اگر ‏‎ ‎‏بعد از اذان بالغ شود،روزۀ آن روز بر او واجب نیست.‏

‏         مسأله 1563- کسی که برای به‌جا آوردن روزۀ میتی اجیر شده،اگر روزۀ مستحبی ‏‎ ‎‏بگیرد اشکال ندارد.ولی کسی که روزۀ قضا یا روزۀ واجب دیگری دارد،نمی‌تواند ‏‎ ‎‏روزۀ مستحبی بگیرد،و چنانچه فراموش کند و روزۀ مستحب بگیرد،در صورتی که ‏‎ ‎‏پیش از ظهر یادش بیاید،روزۀ مستحبی او به‌هم می‌خورد و می‌تواند نیت خود را به ‏‎ ‎‏روزۀ واجب برگرداند،و اگر بعد از ظهر ملتفت شود،روزۀ او باطل است و اگر بعد از ‏‎ ‎‏مغرب یادش بیاید،روزه‌اش صحیح است گرچه بی‌اشکال نیست.‏

‏         مسأله 1564- اگر غیر از روزۀ ماه رمضان روزۀ معیّن دیگری بر انسان واجب باشد ‏‎ ‎‏مثلاً نذر کرده باشد که روز معینی را روزه بگیرد،چنانچه عمداً تا اذان صبح نیت نکند، ‏‎ ‎‏روزه‌اش باطل است،و اگر نداند که روزۀ آن روز بر او واجب است یا فراموش کند و ‏‎ ‎‏پیش از ظهر یادش بیاید چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند،انجام نداده باشد و نیت ‏‎ ‎‏کند روزۀ او صحیح وگرنه باطل می‌باشد.‏

‏         مسأله 1565- اگر برای روزۀ واجب غیر معینی مثل روزۀ کفاره عمداً تا نزدیک ظهر ‏‎ ‎‏نیت نکند اشکال ندارد،بلکه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد،یا ‏‎ ‎‏تردید داشته باشد که بگیرد یا نه،چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده ‏‎ ‎‏باشد و پیش از ظهر نیت کند،روزۀ او صحیح است.‏

‏         مسأله 1566- اگر در ماه رمضان،پیش از ظهر کافر مسلمان شود و از اذان صبح تا ‏‎ ‎‏آن وقت کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد نمی‌تواند روزه بگیرد و قضا ‏‎ ‎‏هم ندارد.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 273
‏         مسأله 1567- اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن ‏‎ ‎‏وقت کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد،باید نیت روزه کند،و آن روز را ‏‎ ‎‏روزه بگیرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود،روزۀ آن روز بر او واجب نیست.‏

‏         مسأله 1568- روزی را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان،واجب ‏‎ ‎‏نیست روزه بگیرد،و اگر بخواهد روزه بگیرد نمی‌تواند نیت روزۀ رمضان کند ولی اگر ‏‎ ‎‏نیت روزۀ قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده،از رمضان ‏‎ ‎‏حساب می‌شود.‏

‏         مسأله 1569- اگر روزی را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان به نیت ‏‎ ‎‏روزۀ قضا یا روزۀ مستحبی و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز بفهمد که ماه رمضان ‏‎ ‎‏است،باید نیت روزۀ رمضان کند.‏

‏         مسأله 1570- اگر در روزۀ واجب معینی مثل روزۀ رمضان از نیت روزه گرفتن ‏‎ ‎‏برگردد روزه‌اش باطل است،ولی چنانچه نیت کند که چیزی را که روزه را باطل می‌کند ‏‎ ‎‏به‌جا آورد در صورتی که آن را انجام ندهد روزه‌اش باطل نمی‌شود.‏

‏         مسأله 1571- در روزۀ مستحب و روزۀ واجبی که وقت آن معیّن نیست مثل روزۀ ‏‎ ‎‏کفاره،اگر قصد کند کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد،یا مردّد شود که ‏‎ ‎‏به‌جا آورد یا نه،چنانچه به‌جا نیاورد و پیش از ظهر دوباره نیت روزه کند،روزۀ او ‏‎ ‎‏صحیح است.‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 274