احکام حائض
مسأله 450- چند چیز بر حائض حرام است:
اول:عبادت‌هایی که مانند نماز باید با وضو یا غسل یا تیمم به‌جا آورده شود،ولی به‌جا آوردن عبادت‌هایی که وضو و غسل و تیمم برای آنها لازم نیست،مانند نماز میت،مانعی ندارد.
دوم:تمام چیزهایی که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد.
سوم:جماع کردن در فرج،که هم برای مرد حرام است و هم برای زن،اگرچه به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منی هم بیرون نیاید،بلکه احتیاط واجب آن است که مقدار کمتر از ختنه‌گاه را هم داخل نکند و در دبر زن حائض،وطی کردن،کراهت شدیده دارد.
مسأله 451- جماع کردن در روزهایی هم که حیض زن قطعی نیست ولی شرعاً باید برای خود حیض قرار دهد حرام است.پس زنی که بیشتر از ده روز خون می‌بیند و باید به دستوری که بعداً گفته می‌شود روزهای عادت خویشان خود را حیض قرار دهد،شوهرش نمی‌تواند در آن روزها با او نزدیکی نماید.
مسأله 452- اگر شمارۀ روزهای حیض زن به سه قسمت تقسیم شود و مرد در قسمت اول آن،با زن خود در قبل جماع کند،بنابر احتیاط واجب باید هجده نخود طلا
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 77
کفاره به فقیر بدهد و اگر در قسمت دوم جماع کند،نه نخود و اگر در قسمت سوم جماع کند،باید چهار نخود و نیم بدهد.مثلاً زنی که شش روز خون حیض می‌بیند،اگر شوهرش در شب یا روز اول و دوم با او جماع کند باید هجده نخود طلا بدهد و در شب یا روز سوم و چهارم نه نخود و در شب یا روز پنجم و ششم باید چهار نخود و نیم بدهد.
مسأله 453- وطی در دبر زن حائض،کفاره ندارد.
مسأله 454- لازم نیست طلای کفاره را از طلای سکه‌دار بدهد،ولی اگر بخواهد قیمت آن را بدهد باید قیمت سکه‌دار بدهد.
مسأله 455- اگر قیمت طلا در وقتی که جماع کرده با وقتی که می‌خواهد به فقیر بدهد فرق کرده باشد،باید قیمت وقتی را که می‌خواهد به فقیر بدهد حساب کند.
مسأله 456- اگر کسی هم در قسمت اول و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوم حیض،با زن خود جماع کند،باید هر سه کفاره را که روی هم سی و یک نخود و نیم می‌شود بدهد.
مسأله 457- اگر انسان بعد از آن که در حال حیض جماع کرده و کفارۀ آن را داده دوباره جماع کند باز هم باید کفاره بدهد.
مسأله 458- اگر با زن حائض چند مرتبه جماع کند و در بین آنها کفاره ندهد احتیاط واجب آن است که برای هر جماع یک کفاره بدهد.
مسأله 459- اگر مرد در حال جماع بفهمد زن حائض شده،باید فوراً از او جدا شود و اگر جدا نشود بنابر احتیاط واجب باید کفاره بدهد.
مسأله 460- اگر مرد با زن حائض زنا کند یا با زن حائض نامحرمی به گمان این که عیال خود او است جماع نماید،احتیاط واجب آن است که کفاره بدهد.
مسأله 461- کسی که نمی‌تواند کفاره بدهد بهتر آن است که صدقه‌ای به فقیر
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 78
بدهد،و اگر نمی‌تواند بنابر احتیاط واجب باید استغفار کند،و هر وقت توانست باید کفاره را بدهد.
مسأله 462- طلاق دادن زن در حال حیض،به طوری که در کتاب طلاق گفته می‌شود باطل است.
مسأله 463- اگر زن بگوید حائضم یا از حیض پاک شده‌ام،باید حرف او را قبول کرد.
مسأله 464- اگر زن در بین نماز حائض شود،نماز او باطل است.
مسأله 465- اگر زن در بین نماز شک کند که حائض شده یا نه،نماز او صحیح است ولی اگر بعد از نماز بفهمد که در بین نماز حائض شده نمازی که خوانده باطل است.
مسأله 466- بعد از آن که زن از خون حیض پاک شد،واجب است برای نماز و عبادت‌های دیگری که باید با وضو یا غسل یا تیمم به‌جا آورده شود،غسل کند.و دستور آن مثل غسل جنابت است،ولی برای نماز باید پیش از غسل یا بعد از آن وضو هم بگیرد.و اگر پیش از غسل وضو بگیرد بهتر است.
مسأله 467- بعد از آن که زن از خون حیض،پاک شد،اگرچه غسل نکرده باشد، طلاق او صحیح است،و شوهرش هم می‌تواند با او جماع کند،ولی احتیاط مستحب آن است که پیش از غسل از جماع با او خودداری نماید.اما کارهای دیگری که در وقت حیض بر او حرام بوده مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن،تا غسل نکند بر او حلال نمی‌شود.
مسأله 468- اگر آب برای وضو و غسل کافی نباشد و به اندازه‌ای باشد که بتواند یا غسل کند یا وضو بگیرد،بنابر احتیاط واجب باید غسل کند و بدل از وضو تیمم نماید.
و اگر فقط برای وضو کافی باشد و به اندازۀ غسل نباشد،باید وضو بگیرد و عوض
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 79
غسل تیمم نماید و اگر برای هیچ‌یک از آنها آب ندارد،باید دو تیمم کند،یکی بدل از غسل و دیگری بدل از وضو.
مسأله 469- نمازهای یومیه‌ای که زن در حال حیض نخوانده،قضا ندارد،ولی روزه‌های واجب را باید قضا نماید.
مسأله 470- هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند که اگر نماز را تأخیر بیندازد حائض می‌شود،باید فوراً نماز بخواند.
مسأله 471- اگر زن نماز را تأخیر بیندازد و از اول وقت به اندازۀ انجام واجباتِ یک نماز بگذرد و حائض شود،قضای آن نماز بر او واجب است،ولی در تند خواندن و کند خواندن و چیزهای دیگر باید ملاحظۀ حال خود را بکند،مثلاً زنی که مسافر نیست اگر در اول ظهر نماز نخواند،قضای آن در صورتی واجب می‌شود که به مقدار خواندن چهار رکعت نماز به دستوری که گفته شد از اول ظهر بگذرد و حائض شود،و برای کسی که مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو رکعت کافی است و نیز باید ملاحظۀ تهیۀ شرایطی را که دارا نیست بنماید،پس اگر به مقدار فراهم آوردن آن مقدمات و خواندن یک نماز بگذرد و حائض شود قضا واجب است وگرنه واجب نیست.
مسأله 472- اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاک شود و به اندازۀ غسل و وضو و مقدمات دیگر نماز مانند تهیه کردن لباس یا آب کشیدن آن و خواندن یک رکعت نماز یا بیشتر از یک رکعت وقت داشته باشد،باید نماز را بخواند و اگر نخواند باید قضای آن را به‌جا آورد.
مسأله 473- اگر زن حائض به اندازۀ غسل و وضو وقت ندارد ولی می‌تواند با تیمم نماز را در وقت بخواند آن نماز بر او واجب نیست،اما اگر گذشته از تنگی وقت تکلیفش تیمم است،مثل آن که آب برایش ضرر دارد،باید تیمم کند و آن نماز را بخواند.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 80
مسأله 474- اگر زن حائض بعد از پاک شدن شک کند که برای نماز وقت دارد یا نه، باید نمازش را بخواند.
مسأله 475- اگر به خیال این که به اندازۀ تهیۀ مقدمات نماز و خواندن یک رکعت وقت ندارد نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته،باید قضای آن نماز را به‌جا آورد.
مسأله 476- مستحب است زن حائض در وقت نماز،خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمی‌تواند وضو بگیرد تیمم نماید و در جای نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود.
مسأله 477- خواندن و همراه داشتن قرآن و رساندن جایی از بدن به حاشیه و مابین خطهای قرآن و نیز خضاب کردن به حنا و مانند آن برای حائض مکروه است.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 81