احکام نماز

نماز جماعت

‏ ‏

نماز جماعت

‏         مسأله 1399- مستحب است نمازهای واجب خصوصاً نمازهای یومیه را به ‏‎ ‎‏جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا،خصوصاً برای همسایۀ مسجد و ‏‎ ‎‏کسی که صدای اذان مسجد را می‌شنود بیشتر سفارش شده است.‏

‏         مسأله 1400- در روایتی وارد شده است که اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کند،هر ‏‎ ‎‏رکعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد و اگر دو نفر اقتدا کنند هر رکعتی ثواب ‏‎ ‎‏ششصد نماز دارد و هر چه بیشتر شوند،ثواب نمازشان بیشتر می‌شود تا به ده نفر ‏‎ ‎‏برسند و عدۀ آنان که از ده گذشت،اگر تمام آسمان‌ها کاغذ و دریاها مرکّب و درخت‌ها ‏‎ ‎‏قلم و جن و انس و ملائکه نویسنده شوند،نمی‌توانند ثواب یک رکعت آن را بنویسند.‏

‏         مسأله 1401- حاضر نشدن به نماز جماعت از روی بی‌اعتنایی جایز نیست و ‏‎ ‎‏سزاوار نیست که انسان بدون عذر نماز جماعت را ترک کند.‏

‏         مسأله 1402- مستحب است انسان صبر کند که نماز را به جماعت بخواند و نماز ‏‎ ‎‏جماعت از نماز اول وقت که فرادا؛یعنی تنها،خوانده شود بهتر است.و نیز نماز ‏‎ ‎‏جماعتی را که مختصر بخوانند از نماز فرادا که آن را طول بدهند بهتر می‌باشد.‏

‏         مسأله 1403- وقتی که جماعت برپا می‌شود،مستحب است کسی که نمازش را ‏‎ ‎‏فرادا خوانده دوباره با جماعت بخواند.و اگر بعد بفهمد که نماز اولش باطل بوده،نماز ‏‎ ‎‏دوم او کافی است.‏

‏         مسأله 1404- اگر امام یا مأموم بخواهد نمازی را که به جماعت خوانده دوباره ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 248
‏با جماعت بخواند در صورتی که جماعت دوم و اشخاص آن غیر از اول باشد ‏‎ ‎‏اشکال ندارد.‏

‏         مسأله 1405- کسی که در نماز وسواس دارد و فقط در صورتی که نماز را با ‏‎ ‎‏جماعت بخواند از وسواس راحت می‌شود،باید نماز را با جماعت بخواند.‏

‏         مسأله 1406- اگر پدر یا مادر به فرزند خود امر کند که نماز را به جماعت بخواند، ‏‎ ‎‏چون اطاعت پدر و مادر واجب است بنابر احتیاط واجب باید نماز را به جماعت ‏‎ ‎‏بخواند و قصد استحباب نماید.‏

‏         مسأله 1407- احتیاط واجب آن است که نماز عید فطر و قربان را در زمان غیبت ‏‎ ‎‏امام علیه السلام با جماعت نخوانند ولی به قصد رجا مانع ندارد،و نمازهای مستحبی را هم ‏‎ ‎‏نمی‌شود به جماعت خواند،مگر نماز استسقاء که برای آمدن باران می‌خوانند.‏

‏         مسأله 1408- موقعی که امام جماعت نماز یومیه می‌خواند،هر کدام از نمازهای ‏‎ ‎‏یومیه را می‌شود به او اقتدا کرد ولی اگر نماز یومیه‌اش را احتیاطاً دوباره می‌خواند فقط ‏‎ ‎‏در صورتی که مأموم احتیاطش با امام یکی باشد می‌تواند به او اقتدا کند.‏

‏         مسأله 1409- اگر امام جماعت قضای نماز یومیۀ خود را می‌خواند می‌شود به او ‏‎ ‎‏اقتدا کرد،ولی اگر نمازش را احتیاطاً قضا می‌کند،یا قضای احتیاطی نماز کس دیگر را ‏‎ ‎‏می‌خواند،اگرچه برای آن پول نگرفته باشد،اقتدای به او اشکال دارد ولی اگر انسان ‏‎ ‎‏بداند که از آن کس که برای او قضا می‌خواند نماز فوت شده که در این صورت اقتدای ‏‎ ‎‏به او اشکال ندارد.‏

‏         مسأله 1410- اگر انسان نداند نمازی را که امام می‌خواند نماز واجب یومیه است یا ‏‎ ‎‏نماز مستحب نمی‌تواند به او اقتدا کند.‏

‏         مسأله 1411- اگر امام در محراب باشد و کسی پشت سر او اقتدا نکرده باشد کسانی ‏‎ ‎‏که دو طرف محراب ایستاده‌اند و به واسطۀ دیوار محراب امام را نمی‌بینند نمی‌توانند ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 249
‏اقتدا کنند،بلکه اگر کسی هم پشت سر امام اقتدا کرده باشد،اقتدا کردن کسانی که ‏‎ ‎‏دو طرف او ایستاده‌اند و به واسطۀ دیوار محراب امام را نمی‌بینند اشکال دارد،بلکه ‏‎ ‎‏باطل است.‏

‏         مسأله 1412- اگر به واسطۀ درازی صف اول،کسانی که دو طرف صف ایستاده‌اند ‏‎ ‎‏امام را نبینند می‌توانند اقتدا کنند.و نیز اگر به واسطۀ درازی یکی از صف‌های دیگر ‏‎ ‎‏کسانی که دو طرف آن ایستاده‌اند،صف جلوی خود را نبینند می‌توانند اقتدا نمایند.‏

‏         مسأله 1413- اگر صف‌های جماعت تا درب مسجد برسد،کسی که مقابل درب ‏‎ ‎‏پشت صف ایستاده نمازش صحیح است و نیز نماز کسانی که پشت سر او اقتدا ‏‎ ‎‏می‌کنند صحیح می‌باشد،ولی نماز کسانی که دو طرف او ایستاده‌اند و صف جلو را ‏‎ ‎‏نمی‌بینند اشکال دارد،بلکه باطل است.‏

‏         مسأله 1414- کسی که پشت ستون ایستاده،اگر از طرف راست یا چپ به واسطۀ ‏‎ ‎‏مأموم دیگر به امام متصل نباشد،نمی‌تواند اقتدا کند بلکه اگر از دو طرف هم متصل ‏‎ ‎‏باشد ولی از صف جلو حتی یک نفر را هم نبیند جماعت او صحیح نیست.‏

‏         مسأله 1415- جای ایستادن امام باید از جای مأموم بلندتر نباشد ولی اگر مکان امام ‏‎ ‎‏مقدار خیلی کمی بلندتر باشد اشکال ندارد،و نیز اگر زمین سراشیب باشد و امام در ‏‎ ‎‏طرفی که بلندتر است بایستد در صورتی که سراشیبی آن زیاد نباشد و طوری باشد که ‏‎ ‎‏به آن،زمین مسطح بگویند مانعی ندارد.‏

‏         مسأله 1416- اگر جای مأموم بلندتر از جای امام باشد در صورتی که بلندی به ‏‎ ‎‏مقدار متعارف زمان قدیم باشد مثل آن که امام در صحن مسجد و مأموم در پشت بام ‏‎ ‎‏بایستد اشکال ندارد ولی اگر مثل ساختمان‌های چند طبقه این زمان باشد،جماعت ‏‎ ‎‏اشکال دارد.‏

‏         مسأله 1417- اگر بین کسانی که در یک صف ایستاده‌اند بچۀ ممیز؛یعنی بچه‌ای ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 250
‏که خوب و بد را می‌فهمد،فاصله شود،چنانچه ندانند نماز او باطل است می‌توانند ‏‎ ‎‏اقتدا کنند.‏

‏         مسأله 1418- بعد از تکبیر امام اگر صف جلو آمادۀ نماز و تکبیر گفتن آنان نزدیک ‏‎ ‎‏باشد کسی که در صف بعد ایستاده،می‌تواند تکبیر بگوید ولی احتیاط مستحب آن ‏‎ ‎‏است که صبر کند تا تکبیر صف جلو تمام شود.‏

‏         مسأله 1419- اگر بداند نماز یک صف از صف‌های جلو باطل است،در صف‌های ‏‎ ‎‏بعد نمی‌تواند اقتدا کند،ولی اگر نداند نماز آنان صحیح است یا نه،می‌تواند اقتدا نماید.‏

‏         مسأله 1420- هرگاه بداند نماز امام باطل است مثلاً بداند امام وضو ندارد،اگرچه ‏‎ ‎‏خود امام ملتفت نباشد،نمی‌تواند به او اقتدا کند.‏

‏         مسأله 1421- اگر مأموم بعد از نماز بفهمد که امام عادل نبوده یا کافر بوده،یا به ‏‎ ‎‏جهتی نمازش باطل بوده،مثلاً بی‌وضو نماز خوانده،نمازش صحیح است.‏

‏         مسأله 1422- اگر در بین نماز شک کند که اقتدا کرده یا نه،چنانچه در حالی باشد که ‏‎ ‎‏وظیفۀ مأموم است مثلاً به«حمد»و سورۀ امام گوش می‌دهد باید نماز را به جماعت ‏‎ ‎‏تمام کند و اگر مشغول کاری باشد که هم وظیفۀ امام و هم وظیفۀ مأموم است مثلاً در ‏‎ ‎‏رکوع یا سجده باشد،باید نماز را به نیت فرادا تمام نماید.‏

‏مسأله 1423- انسان در بین نماز جماعت می‌تواند نیت فرادا کند.‏

‏         مسأله 1424- اگر مأموم به واسطۀ عذری بعد از«حمد»و سورۀ امام نیت فرادا کند ‏‎ ‎‏لازم نیست«حمد»و سوره را بخواند،ولی اگر پیش از تمام شدن«حمد»و سوره نیت ‏‎ ‎‏فرادا نماید،باید مقداری را که امام نخوانده بخواند.‏

‏         مسأله 1425- اگر در بین نماز جماعت نیت فرادا نماید،بنابر احتیاط واجب نباید ‏‎ ‎‏دوباره نیت جماعت کند.ولی اگر مردد شود که نیت فرادا کند یا نه و بعد تصمیم بگیرد ‏‎ ‎‏نماز را با جماعت تمام کند،نمازش صحیح است.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 251
‏         مسأله 1426- اگر شک کند که نیت فرادا کرده یا نه،باید بنا بگذارد که نیت فرادا ‏‎ ‎‏نکرده است.‏

‏         مسأله 1427- اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و به رکوع امام برسد، ‏‎ ‎‏اگرچه ذکر امام تمام شده باشد،نمازش به طور جماعت صحیح است و یک رکعت ‏‎ ‎‏حساب می‌شود.اما اگر به مقدار رکوع خم شود و به رکوع امام نرسد نمازش به طور ‏‎ ‎‏فرادا صحیح می‌باشد و باید آن را تمام نماید.‏

‏         مسأله 1428- اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و به مقدار رکوع خم شود ‏‎ ‎‏و شک کند که به رکوع امام رسیده یا نه،نمازش صحیح است و فرادا می‌شود.‏

‏         مسأله 1429- اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و پیش از آن که به اندازۀ ‏‎ ‎‏رکوع خم شود،امام سر از رکوع بردارد،می‌تواند نیت فرادا کند یا صبر کند تا امام ‏‎ ‎‏برای رکعت بعد برخیزد و آن را رکعت اول نماز خود حساب کند.ولی اگر برخاستن ‏‎ ‎‏امام به قدری طول بکشد که نگویند این شخص نماز جماعت می‌خواند،باید نیت ‏‎ ‎‏فرادا نماید.‏

‏         مسأله 1430- اگر اول نماز یا بین«حمد»و سوره اقتدا کند و پیش از آن که به رکوع ‏‎ ‎‏رود،امام سر از رکوع بردارد نماز او به طور جماعت صحیح است و باید رکوع کند و ‏‎ ‎‏خود را به امام برساند.‏

‏         مسأله 1431- اگر موقعی برسد که امام مشغول خواندن تشهد آخر نماز است ‏‎ ‎‏چنانچه بخواهد به ثواب جماعت برسد،باید بعد از نیت و گفتن تکبیرةالاحرام بنشیند ‏‎ ‎‏و تشهد را با امام بخواند ولی سلام را نگوید و صبر کند تا امام سلام نماز را بدهد،بعد ‏‎ ‎‏بایستد و بدون آن که دوباره نیت کند و تکبیر بگوید،«حمد»و سوره را بخواند و آن را ‏‎ ‎‏رکعت اول نماز خود حساب کند.‏

‏         مسأله 1432- مأموم نباید جلوتر از امام بایستد و اگر مساوی او هم بایستد اشکال ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 252
‏دارد و به احتیاط واجب باید کمی عقب‌تر از امام بایستد،اگرچه قد او بلندتر از امام ‏‎ ‎‏باشد که در رکوع و سجود سرش جلوتر از امام باشد.‏

‏         مسأله 1433- در نماز جماعت باید بین مأموم و امام پرده و مانند آن که پشت آن ‏‎ ‎‏دیده نمی‌شود فاصله نباشد و همچنین است بین انسان و مأموم دیگری که انسان به ‏‎ ‎‏واسطۀ او به امام متصل شده است،ولی اگر امام مرد و مأموم زن باشد چنانچه بین آن ‏‎ ‎‏زن و امام یا بین آن زن و مأموم دیگری که مرد است و زن به واسطۀ او به امام متصل ‏‎ ‎‏شده است پرده و مانند آن باشد اشکال ندارد.‏

‏         مسأله 1434- اگر بعد از شروع به نماز بین مأموم و امام،یا بین مأموم و کسی که ‏‎ ‎‏مأموم به واسطۀ او متصل به امام است،پرده یا چیز دیگری که پشت آن را نمی‌توان دید ‏‎ ‎‏فاصله شود،نمازش فرادا می‌شود و صحیح است.‏

‏         مسأله 1435- اگر بین جای سجده مأموم و جای ایستادن امام به قدر گشادی بین ‏‎ ‎‏دو قدم فاصله باشد اشکال ندارد،و نیز اگر بین انسان به واسطۀ مأمومی که جلوی او ‏‎ ‎‏ایستاده و انسان به وسیله او به امام متصل است به همین مقدار فاصله باشد نمازش ‏‎ ‎‏اشکال ندارد،و احتیاط مستحب آن است که جای سجدۀ مأموم با جای کسی که ‏‎ ‎‏جلوی او ایستاده،هیچ فاصله نداشته باشد.‏

‏         مسأله 1436- اگر مأموم به واسطۀ کسی که طرف راست یا چپ او اقتدا کرده به امام ‏‎ ‎‏متصل باشد و از جلو به امام متصل نباشد،چنانچه به اندازه گشادی بین دو قدم هم ‏‎ ‎‏فاصله داشته باشند نمازش صحیح است.‏

‏         مسأله 1437- اگر در نماز،بین مأموم و امام یا بین مأموم و کسی که مأموم به واسطۀ ‏‎ ‎‏او به امام متصل است بیشتر از یک قدم بزرگ فاصله پیدا شود نمازش فرادا می‌شود و ‏‎ ‎‏صحیح است.‏

‏         مسأله 1438- اگر نماز همۀ کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیت ‏‎ ‎‏فرادا نمایند،اگر فاصله به اندازه یک قدم بزرگ نباشد نماز صف بعد به طور جماعت ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 253
‏صحیح و اگر بیشتر از این مقدار باشد فرادا می‌شود و صحیح است.‏

‏         مسأله 1439- اگر در رکعت دوم اقتدا کند،قنوت و تشهد را با امام می‌خواند و ‏‎ ‎‏احتیاط آن است که موقع خواندن تشهد انگشتان دست و سینۀ پا را به زمین بگذارد و ‏‎ ‎‏زانوها را بلند کند،و باید بعد از تشهد با امام برخیزد و«حمد»و سوره را بخواند،و اگر ‏‎ ‎‏برای سوره وقت ندارد،«حمد»را تمام کند و در رکوع یا سجده خود را به امام برساند، ‏‎ ‎‏یا نیت فرادا کند و نمازش صحیح است،ولی اگر در سجده به امام برسد،بهتر است که ‏‎ ‎‏احتیاطاً نماز را دوباره بخواند.‏

‏         مسأله 1440- اگر موقعی که امام در رکعت دوم نماز چهار رکعتی است اقتدا کند، ‏‎ ‎‏باید در رکعت دوم نمازش که رکعت سوم امام است بعد از دو سجده بنشیند و تشهد را ‏‎ ‎‏به مقدار واجب بخواند و برخیزد،و چنانچه برای گفتن سه مرتبه تسبیحات وقت ‏‎ ‎‏ندارد،یک مرتبه بگوید و در رکوع یا سجده،خود را به امام برساند.‏

‏         مسأله 1441- اگر امام در رکعت سوم یا چهارم باشد و مأموم بداند که اگر اقتدا کند و ‏‎ ‎‏«حمد»را بخواند به رکوع امام نمی‌رسد،بنابر احتیاط واجب باید صبر کند تا امام به ‏‎ ‎‏رکوع رود،بعد اقتدا نماید.‏

‏         مسأله 1442- اگر در رکعت سوم یا چهارم امام اقتدا کند،باید«حمد»و سوره را ‏‎ ‎‏بخواند و اگر برای سوره وقت ندارد،باید«حمد»را تمام کند و در رکوع یا سجده ‏‎ ‎‏خود را به امام برساند،ولی اگر در سجده به امام برسد،بهتر است که احتیاطاً نماز را ‏‎ ‎‏دوباره بخواند.‏

‏         مسأله 1443- کسی که می‌داند اگر سوره را بخواند در رکوع به امام نمی‌رسد،باید ‏‎ ‎‏سوره را نخواند ولی اگر خواند نمازش صحیح است.‏

‏         مسأله 1444- کسی که اطمینان دارد که اگر سوره را شروع کند یا تمام نماید به ‏‎ ‎‏رکوع امام می‌رسد،احتیاط واجب آن است که سوره را شروع کند یا اگر شروع کرده ‏‎ ‎‏تمام نماید.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 254
‏         مسأله 1145- کسی که یقین دارد،اگر سوره را بخواند به رکوع امام می‌رسد، ‏‎ ‎‏چنانچه سوره را بخواند و به رکوع نرسد نمازش صحیح است.‏

‏         مسأله 1446- اگر امام ایستاده باشد و مأموم نداند که در کدام رکعت است می‌تواند ‏‎ ‎‏اقتدا کند،ولی باید«حمد»و سوره را به قصد قربت بخواند و اگرچه بعد بفهمد که امام ‏‎ ‎‏در رکعت اول یا دوم بوده،نمازش صحیح است.‏

‏         مسأله 1447- اگر به خیال این که امام در رکعت اول یا دوم است«حمد»و سوره ‏‎ ‎‏نخواند و بعد از رکوع بفهمد که در رکعت سوم یا چهارم بوده نمازش صحیح است. ‏

‏ولی اگر پیش از رکوع بفهمد،باید«حمد»و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد،فقط ‏‎ ‎‏«حمد»را بخواند و در رکوع یا سجده خود را به امام برساند.‏

‏         مسأله 1448- اگر به خیال این که امام در رکعت سوم یا چهارم است«حمد»و ‏‎ ‎‏سوره بخواند و پیش از رکوع یا بعد از آن بفهمد که در رکعت اول یا دوم بوده،نمازش ‏‎ ‎‏صحیح است.‏

‏         مسأله 1449- اگر موقعی که مشغول نماز مستحبی است جماعت برپا شود،چنانچه ‏‎ ‎‏اطمینان ندارد که اگر نماز را تمام کند به جماعت برسد،مستحب است نماز را رها کند ‏‎ ‎‏و مشغول نماز جماعت شود.بلکه اگر اطمینان نداشته باشد که به رکعت اول برسد ‏‎ ‎‏مستحب است به همین دستور رفتار نماید.‏

‏         مسأله 1450- اگر موقعی که مشغول نماز سه رکعتی یا چهار رکعتی است جماعت ‏‎ ‎‏برپا شود،چنانچه به رکوع رکعت سوم نرفته و اطمینان ندارد که اگر نماز را تمام کند به ‏‎ ‎‏جماعت برسد،مستحب است به نیت نماز مستحبی نماز را دو رکعتی تمام کند و خود ‏‎ ‎‏را به جماعت برساند.‏

‏         مسأله 1451- اگر نماز امام تمام شود و مأموم مشغول تشهد یا سلام اول باشد،لازم ‏‎ ‎‏نیست نیت فرادا کند.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 255
‏         مسأله 1452- کسی که یک رکعت از امام عقب مانده وقتی امام تشهد رکعت آخر را ‏‎ ‎‏می‌خواند،می‌تواند برخیزد و نماز را تمام کند و یا انگشتان دست،و سینۀ پا را به زمین ‏‎ ‎‏بگذارد و زانوها را بلند نگه دارد و صبر کند تا امام سلام نماز را بگوید و بعد برخیزد.‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 256