احکام نماز

نماز قضا

‏ ‏

نماز قضا

‏         مسأله 1370- کسی که نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده باید قضای آن را ‏‎ ‎‏به‌جا آورد،اگرچه در تمام وقت نماز خواب مانده یا به واسطۀ مستی نماز نخوانده ‏‎ ‎‏باشد،ولی نمازهای یومیه‌ای را که زن در حال حیض یا نفاس نخواند،قضا ندارد.‏

‏         مسأله 1371- اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازی را که خوانده باطل بوده،باید ‏‎ ‎‏قضای آن را بخواند.‏

‏         مسأله 1372- کسی که نماز قضا دارد،باید در خواندن آن کوتاهی نکند ولی واجب ‏‎ ‎‏نیست فوراً آن را به‌جا آورد.‏

‏مسأله 1373- کسی که نماز قضا دارد می‌تواند نماز مستحبی بخواند.‏

‏         مسأله 1374- اگر انسان احتمال دهد که نماز قضایی دارد یا نمازهایی را که خوانده ‏‎ ‎‏صحیح نبوده،مستحب است احتیاطاً قضای آن را به‌جا آورد.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 244
‏         مسأله 1375- قضای نمازهای یومیه لازم نیست به ترتیب خوانده شود؛مثلاً کسی ‏‎ ‎‏که یک روز نماز عصر و روز بعد نماز ظهر را نخوانده،لازم نیست اول نماز عصر و ‏‎ ‎‏بعد از آن نماز ظهر را قضا نماید.‏

‏         مسأله 1376- اگر بخواهد قضای چند نماز غیر یومیه مانند نماز آیات را بخواند یا ‏‎ ‎‏مثلاً بخواهد قضای یک نماز یومیه و چند نماز غیر یومیه را بخواند،لازم نیست آنها را ‏‎ ‎‏به ترتیب به‌جا آورد.‏

‏         مسأله 1377- اگرکسی نداند که نمازهایی که از او قضا شده کدام‌یک جلوتر بوده ‏‎ ‎‏لازم نیست به طوری بخواند که ترتیب حاصل شود و هر یک را می‌تواند مقدم بدارد.‏

‏         مسأله 1378- اگر کسی که نمازهایی از او قضا شده می‌داند کدام یک جلوتر قضا ‏‎ ‎‏شده احتیاط مستحب آن است که به ترتیب قضا کند.و آنچه اول قضا شده اول بخواند ‏‎ ‎‏و دومی را بعد و همین‌طور.‏

‏         مسأله 1379- اگر برای میتی می‌خواهند نماز قضا بدهند و می‌دانند آن میت ‏‎ ‎‏ترتیب قضا شدن را می‌دانسته باز لازم نیست طوری قضا را به‌جا بیاورند که ترتیب ‏‎ ‎‏حاصل شود.‏

‏         مسأله 1380- اگر برای میتی که در مسأله پیش گفته شد بخواهند چند نفر را اجیر ‏‎ ‎‏کنند که نماز بخوانند لازم نیست برای آنها وقت مرتب معیّن کنند که با هم شروع نکنند ‏‎ ‎‏در عمل.‏

‏         مسأله 1381- اگر بدانند که میت ترتیب قضا شدن را نمی‌دانسته یا ندانند که ‏‎ ‎‏می‌دانسته لازم نیست به ترتیب برای او قضا به‌جا بیاورند.‏

‏         مسأله 1382- در مسأله پیش اگر بخواهند چند نفر را برای به‌جا آوردن نماز میت ‏‎ ‎‏اجیر کنند لازم نیست وقت معیّن کنند و می‌توانند همه با هم شروع به قضا کنند.‏

‏         مسأله 1383- کسی که چند نماز از او قضا شده و شماره آنها را نمی‌داند مثلاً ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 245
‏نمی‌داند چهار تا بوده یا پنج تا،چنانچه مقدار کمتر را بخواند کافی است و همچنین ‏‎ ‎‏اگر شمارۀ آنها را می‌دانسته و فراموش کرده اگر مقدار کمتر را بخواند کفایت ‏‎ ‎‏می‌کند.‏

‏         مسأله 1384- کسی که نماز قضا از همین روز یا روزهای پیش دارد می‌تواند قبل از ‏‎ ‎‏خواندن نمازی که قضا شده نماز ادایی را بخواند و لازم نیست نماز قضا را جلو ‏‎ ‎‏بیندازد.‏

‏         مسأله 1385- کسی که می‌داند یک نماز چهار رکعتی نخوانده و نمی‌داند نماز ظهر ‏‎ ‎‏است یا عصر است یا عشا،اگر یک نماز چهار رکعتی بخواند به نیت قضای نمازی که ‏‎ ‎‏نخوانده کافی است.‏

‏         مسأله 1386- اگر از روزهای گذشته نمازهای قضا دارد و یک نماز یا بیشتر هم از ‏‎ ‎‏همان روز از او قضا شده،اگرچه لازم نیست نمازهای قضا را،پیش از نماز ادا بخواند ‏‎ ‎‏حتی اگرچه وقت داشته باشد و ترتیب بین نمازهای قضا را هم بداند،ولی احتیاط ‏‎ ‎‏استحبابی آن است که نمازهای قضا،مخصوصاً نماز قضای همان روز را پیش از نماز ‏‎ ‎‏ادا بخواند.‏

‏         مسأله 1387- تا انسان زنده است اگرچه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد، ‏‎ ‎‏دیگری نمی‌تواند نمازهای او را قضا نماید.‏

‏         مسأله 1388- نماز قضا را با جماعت می‌شود خواند،چه نماز امام جماعت ادا ‏‎ ‎‏باشد یا قضا و لازم نیست هر دو یک نماز را بخوانند مثلاً اگر نماز قضای صبح را با ‏‎ ‎‏نماز ظهر یا عصر امام بخواند اشکال ندارد.‏

‏         مسأله 1389- مستحب است بچۀ ممیز؛یعنی بچه‌ای که خوب و بد را می‌فهمد،به ‏‎ ‎‏نماز خواندن و عبادت‌های دیگر عادت دهند،بلکه مستحب است او را به قضای ‏‎ ‎‏نمازها هم وادار نمایند.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 246