سجدۀ سهو

‏‏ ‏

‏‏سجدۀ سهو‏

‏‏         مسأله 1236- برای سه چیز بعد از سلام نماز،انسان باید دو سجدۀ سهو به ‏‎ ‎‏دستوری که بعداً گفته می‌شود به‌جا آورد:‏

‏‏اول:آن که در بین نماز،سهواً حرف بزند.‏

‏‏دوم:آن که یک سجده را فراموش کند.‏

‏‏سوم:آن که در نماز چهار رکعتی بعد از سجدۀ دوم شک کند که چهار رکعت ‏‎ ‎‏خوانده یا پنج رکعت،و در دو مورد هم احتیاط واجب آن است که سجدۀ سهو بنماید: ‏
‏‎

‏‏آن که تشهد را فراموش کند.‏

‏‏         مسأله 1237- اگر انسان اشتباهاً یا به خیال این که نمازش تمام شده حرف بزند باید ‏‎ ‎‏دو سجده سهو به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1238- برای حرفی که از آه کشیدن و سرفه پیدا می‌شود،سجدۀ سهو واجب ‏‎ ‎‏نیست،ولی اگر مثلاً سهواً آخ یا آه بگوید،باید سجدۀ سهو نماید.‏

‏‏         مسأله 1239- اگر چیزی را که غلط خوانده دوباره به طور صحیح بخواند برای ‏‎ ‎‏دوباره خواندن آن سجدۀ سهو واجب نیست.‏

‏‏         مسأله 1240- اگر در نماز سهواً مدتی حرف بزند و تمام آنها یک مرتبه حساب ‏‎ ‎‏شود،دو سجدۀ سهو بعد از سلام نماز کافی است.‏

‏‏         مسأله 1241- اگر سهواً تسبیحات اربعه را نگوید یا بیشتر یا کمتر از سه مرتبه ‏‎ ‎‏بگوید،احتیاط مستحب آن است که بعد از نماز دو سجدۀ سهو به‌جا آورد.‏

‏‏مسأله 1242- اگر در جایی که نباید سلام نماز را بگوید سهواً بگوید:‏

‏‏«اَلسَّلاٰمُ عَلَیْنٰا ‏‎ ‎‏وَعَلَی عِبٰادِ اللّٰهِ الصّٰالِحِینَ» یا بگوید:‏

‏‏«السَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکٰاتُهُ» باید دو سجدۀ ‏‎ ‎‏سهو بنماید،ولی اگر اشتباهاً مقداری از این دو سلام را بگوید،یا بگوید:‏

‏‏«اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ ‏‎ ‎‏ایُّهَا النَّبِیُّ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکٰاتُهُ» احتیاط مستحب آن است که دو سجدۀ سهو به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1243- اگر در جایی که نباید سلام دهد اشتباهاً هر سه سلام را بگوید دو ‏‎ ‎‏سجدۀ سهو کافی است.‏

‏‏         مسأله 1244- اگر یک سجده یا تشهد را فراموش کند و پیش از رکوع رکعت بعد ‏‎ ‎‏یادش بیاید،باید برگردد و به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1245- اگر در رکوع یا بعد از آن یادش بیاید که یک سجده یا تشهد را ‏‎ ‎‏از رکعت پیش فراموش کرده،باید بعد از سلام نماز سجده یا تشهد را قضا نماید ‏
‏‎

‏‏         مسأله 1246- اگر سجدۀ سهو را بعد از سلام نماز عمداً به‌جا نیاورد،معصیت کرده ‏‎ ‎‏و واجب است هر چه زودتر آن را انجام دهد و چنانچه سهواً به‌جا نیاورد،هر وقت ‏‎ ‎‏یادش آمد باید فوراً انجام دهد و لازم نیست نماز را دوباره بخواند.‏

‏‏         مسأله 1247- اگر شک دارد که سجدۀ سهو بر او واجب شده یا نه لازم نیست ‏‎ ‎‏به‌جا آورد.‏

‏‏         مسأله 1248- کسی که شک دارد مثلاً دو سجدۀ سهو بر او واجب شده یا چهار تا، ‏‎ ‎‏اگر دو سجده بنماید کافی است.‏

‏‏         مسأله 1249- اگر بداند یکی از دو سجدۀ سهو را به‌جا نیاورده باید دو سجدۀ سهو ‏‎ ‎‏به‌جا آورد و اگر بداند سهواً سه سجده کرده،باید دوباره دو سجدۀ سهو بنماید.‏

‏‏دستور سجدۀ سهو‏

‏‏         مسأله 1250- دستور سجدۀ سهو این است که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجدۀ ‏‎ ‎‏سهو کند و پیشانی را به چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید:‏

‏‏«بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ وَصَلَّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ» یا‏

‏‏«بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ ‏‎ ‎‏وَآلِ مُحَمَّدٍ» ولی بهتر است بگوید:‏

‏‏«بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ السَّلاٰمُ عَلَیْکَ ایُّهَا النَّبِیُّ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ ‏‎ ‎‏وَبَرَکٰاتُه» بعد باید بنشیند و دوباره به سجده رود و یکی از ذکرهایی را که گفته شد ‏‎ ‎‏بگوید و بنشیند و بعد از خواندن تشهد سلام دهد.‏

‏‏ ‏

‏‎