وضو

‏‏ ‏

‏‏وضو‏

‏‏         مسأله 236- در وضو واجب است صورت و دست‌ها را بشویند و جلوی سر و ‏‎ ‎‏روی پاها را مسح کنند.‏

‏‏         مسأله 237- درازای صورت را باید از بالای پیشانی-جایی که موی سر بیرون ‏‎ ‎‏می‌آید-تا آخر چانه شست،و پهنای آن به مقداری که بین انگشت وسط و شست قرار ‏‎ ‎‏می‌گیرد باید شسته شود،و اگر مختصری از این مقدار را نشوید وضو باطل است.و ‏‎ ‎‏برای آن که یقین کند این مقدار کاملاً شسته شده باید کمی اطراف آن را هم بشوید.‏

‏‏         مسأله 238- اگر صورت یا دست کسی کوچک‌تر یا بزرگ‌تر از معمول مردم باشد ‏‎ ‎‏باید ملاحظه کند که مردمان معمولی تا کجای صورت خود را می‌شویند،او هم تا ‏‎ ‎‏همان جا را بشوید و اگر دست و صورتش هر دو بر خلاف معمول باشد ولی با هم ‏‎ ‎‏متناسب باشند لازم نیست ملاحظه معمول را بکند بلکه به دستوری که در مسأله پیش ‏‎ ‎‏گفته شد وضو بگیرد،و نیز اگر در پیشانی او مو روییده یا جلوی سرش مو ندارد باید ‏‎ ‎‏به اندازۀ معمول پیشانی را بشوید.‏

‏‏         مسأله 239- اگر احتمال دهد چرک یا چیز دیگری در ابروها و گوشه‌های چشم و ‏‎ ‎‏لب او هست که نمی‌گذارد آب به آنها برسد،چنانچه احتمال او در نظر مردم به‌جا ‏‎ ‎‏باشد،باید پیش از وضو وارسی کند که اگر هست برطرف نماید.‏

‏‏         مسأله 240- اگر پوست صورت از لای مو پیدا باشد باید آب را به پوست برساند،و ‏‎ ‎‏اگر پیدا نباشد شستن مو کافی است،و رساندن آب به زیر آن لازم نیست.‏

‏‏         مسأله 241- اگر شک کند که پوست صورت از لای مو پیدا است یا نه،بنابر احتیاط ‏‎ ‎‏واجب باید مو را بشوید و آب را به پوست هم برساند.‏

‏‏         مسأله 242- شستن توی بینی و مقداری از لب و چشم که در وقت بستن دیده ‏‎ ‎‏نمی‌شود واجب نیست،ولی برای آن که یقین کند از جاهایی که باید شسته شود چیزی ‏
‏‎

‏‏         مسأله 243- باید صورت را بنابر احتیاط واجب از بالا به پایین شست و اگر از پایین ‏‎ ‎‏به بالا بشوید وضو باطل است،و دست‌ها را باید از مرفق به طرف سر انگشتان بشوید.‏

‏‏         مسأله 244- اگر دست را تر کند و به صورت و دست‌ها بکشد،چنانچه تری دست ‏‎ ‎‏به قدری باشد که به واسطۀ کشیدن دست،آب کمی بر آنها جاری شود کافی است.‏

‏‏         مسأله 245- بعد از شستن صورت باید دست راست و بعد از آن دست چپ را از ‏‎ ‎‏آرنج تا سر انگشت‌ها بشوید.‏

‏‏         مسأله 246- برای آن که یقین کند آرنج را کاملاً شسته باید مقداری بالاتر از آرنج را ‏‎ ‎‏هم بشوید.‏

‏‏         مسأله 247- کسی که پیش از شستن صورت دست‌های خود را تا مچ شسته، ‏‎ ‎‏در موقع وضو باید تا سر انگشتان را بشوید و اگر فقط تا مچ را بشوید وضوی او ‏‎ ‎‏باطل است.‏

‏‏         مسأله 248- در وضو،شستن صورت و دست‌ها،مرتبۀ اول واجب و مرتبۀ دوم ‏‎ ‎‏جایز و مرتبۀ سوم و بیشتر از آن حرام می‌باشد،و اگر با یک مشت آب،تمام عضو ‏‎ ‎‏شسته شود و به قصد وضو بریزد یک مرتبه حساب می‌شود چه قصد بکند یک مرتبه ‏‎ ‎‏را،یا قصد نکند.‏

‏‏         مسأله 249- بعد از شستن هر دو دست باید جلوی سر را با تری آب وضو که در ‏‎ ‎‏دست مانده مسح کند،و لازم نیست با دست راست باشد یا از بالا به پایین مسح نماید.‏

‏‏         مسأله 250- یک قسمت از چهار قسمت سر که مقابل پیشانی است جای مسح ‏‎ ‎‏می‌باشد،و هر جای این قسمت را به هر اندازه مسح کند کافی است،اگرچه احتیاط ‏
‏‎

‏‏         مسأله 251- لازم نیست مسح سر بر پوست آن باشد بلکه بر موی جلوی سر هم ‏‎ ‎‏صحیح است.ولی کسی که موی جلوی سر او به اندازه‌ای بلند است که اگر مثلاً شانه ‏‎ ‎‏کند به صورتش می‌ریزد،یا به جاهای دیگر سر می‌رسد،باید بیخ موها را مسح کند،یا ‏‎ ‎‏فرق سر را باز کرده پوست سر را مسح نماید،و اگر موهایی را که به صورت می‌ریزد یا ‏‎ ‎‏به جاهای دیگر سر می‌رسد جلوی سر جمع کند و بر آنها مسح نماید،یا بر موی ‏‎ ‎‏جاهای دیگر سر،که جلوی آن آمده مسح کند باطل است.‏

‏‏         مسأله 252- بعد از مسح سر باید با تری آب وضو که در دست مانده روی پاها را از ‏‎ ‎‏سر یکی از انگشت‌ها تا برآمدگی روی پا مسح کند.‏

‏‏         مسأله 253- پهنای مسح پا به هر اندازه باشد کافی است،ولی بهتر،بلکه احوط آن ‏‎ ‎‏است که با تمام کف دست،روی پا را مسح کند.‏

‏‏         مسأله 254- اگر در مسح پا همۀ دست را روی پا بگذارد و کمی بکشد صحیح ‏‎ ‎‏است.‏

‏‏         مسأله 255- در مسح سر و روی پا باید دست را روی آنها بکشد،و اگر دست را ‏‎ ‎‏نگه دارد و سر یا پا را به آن بکشد وضو باطل است،ولی اگر موقعی که دست را ‏‎ ‎‏می‌کشد سر یا پا مختصری حرکت کند اشکال ندارد.‏

‏‏         مسأله 256- جای مسح باید خشک باشد.و اگر به قدری تر باشد که رطوبت کف ‏‎ ‎‏دست به آن اثر نکند مسح باطل است.ولی اگر تری آن به قدری کم باشد که رطوبتی ‏‎ ‎‏که بعد از مسح در آن دیده می‌شود بگویند فقط از تری کف دست است اشکال ندارد.‏

‏‏         مسأله 257- اگر برای مسح،رطوبتی در کف دست نمانده باشد نمی‌تواند دست را ‏‎ ‎‏با آب خارج،تر کند،بلکه باید از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد و با آن مسح نماید.‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 259- مسح کردن از روی جوراب و کفش باطل است،ولی اگر به واسطۀ ‏‎ ‎‏سرمای شدید یا ترس از دزد و درنده و مانند اینها نتواند کفش یا جوراب را بیرون ‏‎ ‎‏آورد،مسح کردن بر آنها اشکال ندارد،و اگر روی کفش نجس باشد باید چیز پاکی بر ‏‎ ‎‏آن بیندازد و بر آن چیز مسح کند.‏

‏‏         مسأله 260- اگر روی پا نجس باشد و نتواند برای مسح،آن را آب بکشد باید ‏‎ ‎‏تیمم نماید.‏

‏‏ ‏

‏‎