احکام نجاسات
مسأله 135- نجس کردن خط و ورق قرآن حرام است،و اگر نجس شود باید فوراً آن را آب بکشند.
مسأله 136- اگر جلد قرآن نجس شود در صورتی که بی‌احترامی به قرآن باشد باید آن را آب بکشند.
مسأله 137- گذاشتن قرآن روی عین نجس،مانند خون و مردار اگرچه آن عین نجس خشک باشد حرام است،و برداشتن قرآن از روی آن واجب می‌باشد.
مسأله 138- نوشتن قرآن با مرکب نجس،اگرچه یک حرف آن باشد حرام است.و اگر نوشته شود باید آن را آب بکشند،یا به واسطۀ تراشیدن و مانند آن کاری کنند که از بین برود.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 25
مسأله 139- احتیاط واجب آن است که از دادن قرآن به کافر خودداری کنند،و اگر قرآن دست او است در صورت امکان از او بگیرند.
مسأله 140- اگر ورق قرآن یا چیزی که احترام آن لازم است-مثل کاغذی که اسم خدا یا پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم یا امام علیه السلام بر آن نوشته شده،در مستراح بیفتد بیرون آوردن و آب کشیدن آن اگرچه خرج داشته باشد واجب است،و اگر بیرون آوردن آن ممکن نباشد باید به آن مستراح نروند تا یقین کنند آن ورق پوسیده است.و نیز اگر تربت در مستراح بیفتد و بیرون آوردن آن ممکن نباشد باید تا وقتی که یقین نکرده‌اند به کلی از بین رفته به آن مستراح نروند.
مسأله 141- خوردن و آشامیدن چیز نجس،حرام است و نیز خورانیدن عین نجس به اطفال در صورتی که ضرر داشته باشد حرام می‌باشد،بلکه اگر ضرر هم نداشته باشد بنابر احتیاط واجب باید از آن خودداری کنند،ولی خوراندن غذاهایی که نجس شده است به طفل حرام نیست.
مسأله 142- فروختن و عاریه دادن چیز نجسی که می‌شود آن را آب کشید اگر نجس بودن آن را به طرف نگویند اشکال ندارد،ولی چنانچه انسان بداند که عاریه گیرنده و خریدار،آن را در خوردن و آشامیدن استعمال می‌کنند باید نجاستش را به او بگویند.
مسأله 143- اگر انسان ببیند کسی چیز نجسی را می‌خورد یا با لباس نجس نماز می‌خواند لازم نیست به او بگوید.
مسأله 144- اگر جایی از خانه یا فرش کسی نجس باشد و ببیند بدن یا لباس یا چیز دیگر کسانی که وارد خانۀ او می‌شوند با رطوبت به جای نجس رسیده است،لازم نیست به آنان بگوید.
مسأله 145- اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است،باید به
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 26
مهمان‌ها بگوید،اما اگر یکی از مهمان‌ها بفهمد لازم نیست به دیگران خبر دهد،ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که می‌داند که به واسطۀ نگفتن،خود او هم نجس می‌شود باید بعد از غذا به آنان بگوید.
مسأله 146- اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود اگر بداند که صاحبش آن چیز را در خوردن و آشامیدن استعمال می‌کند،واجب است به او بگوید.
مسأله 147- بچه ممیزی که خوب و بد را می‌فهمد اگر تکلیفش هم نزدیک است اگر بگوید چیزی را آب کشیدم،دوباره باید آن را آب کشید،ولی اگر بگوید چیزی که در دست او است نجس است احتیاط آن است که از آن اجتناب کنند.اگرچه بعید نیست اعتبار قول صبیّ مراهق.
کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 27