احکام طهارت

احکام تیمم

‏ ‏

احکام تیمم

‏         مسأله 702- اگر مختصری از پیشانی و پشت دست‌ها را هم مسح نکند تیمم باطل ‏‎ ‎‏است،چه عمداً مسح نکند،یا مسأله را نداند،یا فراموش کرده باشد ولی دقت زیاد هم ‏‎ ‎‏لازم نیست و همین قدر که بگویند تمام پیشانی و پشت دست مسح شده کافی است.‏

‏         مسأله 703- برای آن که یقین کند تمام پشت دست را مسح کرده باید مقداری بالاتر ‏‎ ‎‏از مچ را هم مسح نماید،ولی مسح بین انگشتان لازم نیست.‏

‏         مسأله 704- پیشانی و پشت دست‌ها را باید از بالا به پایین مسح نماید و کارهای آن ‏‎ ‎‏را باید پشت سر هم به‌جا آورد و اگر بین آنها به قدری فاصله دهد که نگویند تیمم ‏‎ ‎‏می‌کند باطل است.‏

‏         مسأله 705- در موقع نیت باید معیّن کند که تیمم او بدل از غسل است یا بدل از ‏‎ ‎‏وضو،و اگر بدل از غسل باشد باید آن غسل را معیّن نماید،و چنانچه اشتباهاً به جای ‏‎ ‎‏بدل از وضو،بدل از غسل یا به جای بدل از غسل،بدل از وضو نیت کند،یا مثلاً در ‏‎ ‎‏تیمم بدل از غسل جنابت،نیت تیمم بدل از غسل مس میت نماید،تیمم او باطل است.‏

‏         مسأله 706- در تیمم باید پیشانی و کف دست‌ها و پشت دست‌ها پاک باشد و ‏‎ ‎‏اگر کف دست نجس باشد و نتواند آن را آب بکشد،باید با همان کف دست نجس ‏‎ ‎‏تیمم کند.‏

‏         مسأله 707- انسان باید برای تیمم انگشتر را از دست بیرون آورد و اگر در پیشانی یا ‏‎ ‎‏پشت دست‌ها یا در کف دست‌ها مانعی باشد،مثلاً چیزی به آنها چسبیده باشد،باید ‏‎ ‎‏برطرف نماید.‏

‏         مسأله 708- اگر پیشانی یا پشت دست‌ها زخم است و پارچه یا چیز دیگری را که ‏‎ ‎‏بر آن بسته نمی‌تواند باز کند،باید دست را روی آن بکشد و نیز اگر کف دست زخم ‏‎ ‎‏باشد و پارچه یا چیز دیگری را که بر آن بسته نتواند باز کند،باید دست را با همان ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 127
‏پارچه به چیزی که تیمم به آن صحیح است بزند و به پیشانی و پشت دست‌ها بکشد.‏

‏         مسأله 709- اگر پیشانی و پشت دست‌ها مو داشته باشد اشکال ندارد ولی اگر موی ‏‎ ‎‏سر روی پیشانی آمده باشد،باید آن را عقب بزند.‏

‏         مسأله 710- اگر احتمال دهد که در پیشانی و کف دست‌ها یا پشت دست‌ها مانعی ‏‎ ‎‏هست،چنانچه احتمال او در نظر مردم به‌جا باشد باید جست‌وجو نماید،تا یقین یا ‏‎ ‎‏اطمینان پیدا کند که مانعی نیست.‏

‏         مسأله 711- اگر وظیفۀ او تیمم است و نمی‌تواند تیمم کند،باید نایب بگیرد.و کسی ‏‎ ‎‏که نایب می‌شود،باید او را با دست خود او تیمم دهد و اگر ممکن نباشد باید نایب، ‏‎ ‎‏دست خود را به چیزی که تیمم به آن صحیح است بزند و به پیشانی و پشت ‏‎ ‎‏دست‌های او بکشد.‏

‏         مسأله 712- اگر بعد از آن که وارد تیمم شد شک کند که قسمت پیش از آن را ‏‎ ‎‏فراموش کرده یا نه،اعتنا نکند و تیمم او صحیح است،و نیز اگر بعد از به‌جا آوردن هر ‏‎ ‎‏جزء شک کند که درست به‌جا آورده یا نه اعتنا نکند و تیمم او صحیح است.‏

‏         مسأله 713- اگر بعد از مسح دست چپ شک کند که درست تیمم کرده یا نه،تیمم ‏‎ ‎‏او صحیح است.‏

‏         مسأله 714- کسی که وظیفه‌اش تیمم است بنابر احتیاط واجب نباید پیش از وقت ‏‎ ‎‏نماز برای نماز تیمم کند،ولی اگر برای کار واجب دیگر یا مستحبی تیمم کند و تا وقت ‏‎ ‎‏نماز عذر او باقی باشد،می‌تواند با همان تیمم نماز بخواند.‏

‏         مسأله 715- کسی که وظیفه‌اش تیمم است،اگر بداند تا آخر وقت عذر او باقی ‏‎ ‎‏می‌ماند،در وسعت وقت می‌تواند با تیمم نماز بخواند،ولی اگر بداند که تا آخر وقت ‏‎ ‎‏عذر او برطرف می‌شود،باید صبر کند و با وضو یا غسل نماز بخواند،یا در تنگی وقت ‏‎ ‎‏با تیمم نماز را به‌جا آورد.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 128
‏         مسأله 716- کسی که نمی‌تواند وضو بگیرد یا غسل کند،می‌تواند نمازهای قضای ‏‎ ‎‏خود را با تیمم بخواند هرچند احتمال بدهد که به زودی عذر او برطرف می‌شود ولی ‏‎ ‎‏در صورت علم به زوال عذر تا پیش از ضیق شدن وقت باید منتظر بماند.‏

‏         مسأله 717- کسی که نمی‌تواند وضو بگیرد یا غسل کند،جایز است نمازهای ‏‎ ‎‏مستحبی را که مثل نافله‌های شبانه روز وقت معیّن دارد با تیمم بخواند،حتی در اول ‏‎ ‎‏وقت به شرط آن که علم به زوال عذر تا آخر وقت نداشته باشد.‏

‏         مسأله 718- کسی که احتیاطاً باید غسل جبیره‌ای و تیمم نماید مثلاً جراحتی در ‏‎ ‎‏پشت او است،اگر بعد از غسل و تیمم نماز بخواند و بعد از نماز حَدَث اصغری از او ‏‎ ‎‏سر زند مثلاً بول کند،برای نمازهای بعد،باید وضو بگیرد.‏

‏         مسأله 719- اگر به واسطۀ نداشتن آب یا عذر دیگری تیمم کند،بعد از برطرف ‏‎ ‎‏شدن عذر،تیمم او باطل می‌شود.‏

‏         مسأله 720- چیزهایی که وضو را باطل می‌کند،تیمم بدل از وضو را هم باطل ‏‎ ‎‏می‌کند،و چیزهایی که غسل را باطل می‌نماید،تیمم بدل از غسل را هم باطل می‌نماید.‏

‏         مسأله 721- کسی که نمی‌تواند غسل کند،اگر چند غسل بر او واجب باشد،احتیاط ‏‎ ‎‏واجب آن است که بدل هر یک از آنها یک تیمم نماید.‏

‏         مسأله 722- کسی که نمی‌تواند غسل کند،اگر بخواهد عملی را که برای آن غسل ‏‎ ‎‏واجب است انجام دهد،باید بدل از غسل تیمم نماید،و اگر نتواند وضو بگیرد ‏‎ ‎‏و بخواهد عملی را که برای آن وضو واجب است انجام دهد،باید بدل از وضو ‏‎ ‎‏تیمم نماید.‏

‏         مسأله 723- اگر بدل از غسل جنابت تیمم کند،لازم نیست برای نماز وضو بگیرد، ‏‎ ‎‏ولی اگر بدل از غسل‌های دیگر تیمم کند،باید وضو بگیرد،و اگر نتواند وضو بگیرد، ‏‎ ‎‏باید تیمم دیگری هم بدل از وضو بنماید.‏


کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 129
‏         مسأله 724- اگر بدل از غسل تیمم کند و بعد کاری که وضو را باطل می‌کند برای او ‏‎ ‎‏پیش آید،چنانچه برای نمازهای بعد نتواند غسل کند باید وضو بگیرد،و اگر نمی‌تواند ‏‎ ‎‏وضو بگیرد،باید بدل از وضو تیمم نماید.‏

‏         مسأله 725- کسی که وظیفه‌اش آن است که بدل از وضو و بدل از غسل تیمم کند، ‏‎ ‎‏همین دو تیمم کفایت می‌کند و تیمم دیگری لازم نیست.‏

‏         مسأله 726- کسی که وظیفه‌اش تیمم است اگر برای کاری تیمم کند،تا تیمم و عذر ‏‎ ‎‏او باقی است،کارهایی را که باید با وضو یا غسل انجام داد،می‌تواند به‌جا آورد ولی اگر ‏‎ ‎‏با داشتن آب برای نماز میت یا خوابیدن تیمم کرده فقط کاری را که برای آن تیمم ‏‎ ‎‏نموده می‌تواند انجام دهد و در مورد تیمم به خاطر تنگی وقت به احتیاط واجب سایر ‏‎ ‎‏غایات را انجام ندهد.‏

‏         مسأله 727- در چند مورد مستحب است نمازهایی را که انسان با تیمم خوانده ‏‎ ‎‏دوباره بخواند:‏

‏اول:آن که از استعمال آب ترس داشته و عمداً خود را جنب کرده و با تیمم نماز ‏‎ ‎‏خوانده است.‏

‏دوم:آن که می‌دانسته یا گمان داشته که آب پیدا نمی‌کند و عمداً خود را جنب کرده ‏‎ ‎‏و با تیمم نماز خوانده است.‏

‏سوم:آن که تا آخر وقت،عمداً در جست‌وجوی آب نرود و با تیمم نماز بخواند و ‏‎ ‎‏بعد بفهمد که اگر جست‌وجو می‌کرد،آب پیدا می‌شد.‏

‏چهارم:آن که عمداً نماز را تأخیر انداخته و در آخر وقت با تیمم نماز خوانده ‏‎ ‎‏است.‏

‏پنجم:آن که می‌دانسته یا گمان داشته که آب پیدا نمی‌شود و آبی را که داشته ‏‎ ‎‏ریخته است.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 130