امام خمینی(س) از دیدگاه خاورشناسان روسی

امام خمینی(س) از دیدگاه خاورشناسان روسی

دکتر سفر علی سلیمانی 

استاد دانشگاه فرهنگ و هنر تاجیکستان 

خلاصه مقاله 

‏امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی موضوع تحقیق خاورشناسان روس قرار گرفته است. محققان روسی‏‎ ‎‏بر این عقیده اند که انقلاب اسلامی ایران یک رویداد تاریخی و بین المللی بود. آنان همچنین نقش امام‏‎ ‎‏خمینی(س) را در انقلاب حایز اهمیت می دانند. وقایع و رویدادهای انقلاب در شهر قم و نقش حضرت‏‎ ‎‏امام(س) در آن از نظر محققان روس دور نمانده است، به گونه ای که وقایع و رخدادهای انقلاب اسلامی را روز‏‎ ‎‏به روز در رساله ای منعکس کرده اند. ‏

‏محققان روسی به اهمیت نقش دین اسلام و روحانیت در کنار نقش حضرت امام(س) در بروز انقلاب‏‎ ‎‏اسلامی اشاره نموده اند. فرهنگ، روحانیت و ادبیات در ایران از جمله مسایلی است که توسط محققان روسی‏‎ ‎‏به منظور معرفی حضرت امام(س) و انقلاب مورد بررسی قرار گرفته است، آنان به بررسی لیاقتها شخصیت،‏‎ ‎‏افکار و آثار حضرت امام(س) پرداخته اند و به طور کلی ایران محور بحث خاورشناسی در شوروی سابق – در‏‎ ‎‏اواخر دهۀ 60 - بوده است. روند افکار علمی در سالهای دهۀ 70 از جمله مقوله هایی است که در دو بخش‏‎ ‎‏توسط پژوهشگران روس طبقه بندی شده است. ‏

‏1 - بررسی مسایل ایران از دیدگاه غرب‏

‏2 - بررسی ویژگی های انقلاب اسلامی ایران به طور منطقی و واقعی‏


مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 231
‏پیروزی انقلاب اسلامی ایران جامعۀ جهانی را به جنبش آورد. امام راهی روشن و‏‎ ‎‏نمایان در مسائل اجتماعی و فرهنگی جهان گشود و با رهبری انقلاب اسلامی، کشور‏‎ ‎‏ایران را به جهانیان شناساند. امام خمینی و انقلاب اسلامی، توجه خاورشناسان را به خود‏‎ ‎‏جلب کرد و این دو عامل، موضوع تحقیق خاورشناسان روس قرار گرفت. تصور انقلاب‏‎ ‎‏بدون امام و امام بدون انقلاب غیرممکن به نظر می رسد. ‏

‏انقلاب اسلامی ایران یک رویداد تاریخی و بین المللی بود. علی اُف در مقالۀ "ایران‏‎ ‎‏در سالهای 60 و 70" می نویسد: ‏

‏«... این انقلاب، رژیم شاهنشاهی امریکایی را در ایران متلاشی نمود و یک دگرگونی‏‎ ‎‏قابل ملاحظه در نیروهای خاور نزدیک و میانه به وجود آورد و ضربه ای مهلک بر پیکرۀ‏‎ ‎‏استراتژی سیاسی و اقتصادی ایالات متحده امریکا وارد نمود و ارتش نیم میلیونی مسلح‏‎ ‎‏رژیم شاه و ساواک مخوف او و حمایت رژیم امریکا نتوانست مانع پیروزی انقلاب بزرگ‏‎ ‎‏اسلامی ایران شود.»‏

‏توجه خاورشناسان روسی بیشتر به نقش امام راحل در پیروزی انقلاب اسلامی بوده‏‎ ‎‏است. در مقاله آمده است که: ‏

‏«آیة الله خمینی و همفکران او نظر خویش را پیرامون جمهوری اسلامی به همه پرسی‏‎ ‎‏گذاردند. در رفراندوم سی ام و سی و یکم ماه مارس 1978، قریب به اتفاق مردم ایران به‏‎ ‎‏«جمهوری اسلامی» پاسخ آری دادند. آنها خواهان از بین رفتن نابرابریهای اجتماعی و‏‎ ‎‏تحقق تقسیم عادلانه ثروت ملی در کشور بودند. ضمناً نمایندگان جنبشهای سیاسی‏‎ ‎‏رهنمون شدند تامبارزه را برای تحقق چنین طرز فکری در خصوص انقلاب اسلامی به‏‎ ‎‏مورد اجرا گذارند. بدون شک، مردم از جمله جوانان دانشجو، کارگران و روشنفکران که‏‎ ‎‏برای پیروزی انقلاب اسلامی جان خود را نثار کردند مبارزه را برای حل مسائل به نفع‏‎ ‎‏اکثریت و به خاطر رشد و تعالی جامعۀ ایران رها نخواهند کرد". ‏‎[1]‎

‏ این محقق روسی، نقش امام در پیروزی انقلاب را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و‏‎ ‎‏تأکید می کند: ‏

‏"... به هر حال حکومت شاهنشاهی کوشید تا تعدادی از نمایندگان گروههای مخالف‏‎ ‎‏و چهره های شناخته شدۀ روحانیت را برای همکاری با خود دعوت کند، اما چنین‏‎ ‎‏کوششی به شکست انجامید". ‏‎[2]‎‏ ‏


مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 232
‏او اضافه می کند: ‏

‏«دعوتهایی که در ماه اوت 1978 از جانب پیشوای مشهور مذهبی - سیاسی آیةالله‏‎ ‎‏روح الله خمینی - که آن زمان درنجف می زیست - به عمل آمد، به تظاهرات و شعارهای‏‎ ‎‏مردم علیه رژیم پهلوی تبدیل شد.»‏‎[3]‎‏ ‏

‏وقایع  و رویدادهای انقلابی در شهر قم و نقش امام در آن از نظر محققان روس دور‏‎ ‎‏نمانده است. علی اُف در این زمینه می نویسد: ‏

‏«... یکی از پیشگامان روحانیت، خمینی مجتهد، از رژیم شاه انتقاد کرد و آن را رژیمی‏‎ ‎‏ضد دموکراسی اعلام کرد. او پایمال نمودن حقوق مردم توسط رژیم را آشکار نمود و در‏‎ ‎‏چهارم ژوئن 1963 به علت مقابلۀ علنی علیه شاه، زندانی شد و چنین اقدامی از طرف‏‎ ‎‏شاه به تظاهرات گستردۀ مردم علیه رژیم انجامید.»‏‎[4]‎‏ ‏

‏رساله آگایوف با عنوان " ایران: تولد انقلاب " پژوهشی است در مسائل انقلاب‏‎ ‎‏اسلامی و نقش حضرت امام(ره) در پیروزی آن. این رساله یک گاهشمار انقلاب به زبان‏‎ ‎‏روسی به شمار می رود و وقایع انقلاب اسلامی را روز به روز به تصویر می کشد. ‏

‏او ضمن اشاره به تشریف فرمایی حضرت امام(ره) به ایران، احساسات مردم انقلابی‏‎ ‎‏را تشریح نموده و می نویسد: ‏

‏«زمانی که دربهشت زهرا(س) آن سخنرانی تاریخی را به اتمام رساند کثرت جمعیت‏‎ ‎‏به جوش آمده به حدی بود که ممکن نشد حضرت امام جهت سوار شدن به هلیکوپتر‏‎ ‎‏نزدیک شود، لذا امام خمینی را به وسیلۀ  آمبولانس از صحنۀ جمیعت خارج کردند.»‏‎[5]‎

‏پژوهشگر روسی به وفاداری و عشق مردم به حضرت امام اشاره نموده و هواداری و‏‎ ‎‏حمایت مردم از ایشان از طریق تظاهرات گسترده و نمایشهای خیابانی و مبارزه علیه‏‎ ‎‏ارتش را تشریح می کند. ‏

‏آگایوف، در مورد تلاش بعضی از گروهها که نقش اسلام را در انقلاب ناچیز شمردند‏‎ ‎‏و کوششهای حضرت امام(ره) را در به ثمر رسانیدن این انقلاب نادیده گرفتند،‏‎ ‎‏می نویسد: ‏

‏«حضرت امام(ره) در سخنرانی برای نمایندگان زنان در شهر قم در تاریخ 25 می‏‎ ‎‏ 1978 اعلام داشت که بدون اسلام مملکت به آزادی و استقلال کامل نمی رسد. مردم‏‎ ‎‏فقط برای جمهوری اسلامی خون خود را ریختند، اما گروههای ضد اسلامی‏‎ ‎


مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 233
‏می خواستند که تنهاجمهوری یا جمهوری دموکراتیک مطرح شود. ‏

‏امام تلاش گروههای مخالف را در مورد اینکه روحانیت نقشی در نظام نوین سیاسی‏‎ ‎‏کشور ندارد نقش برآب کرد و فرمود: «آنهایی که اسلام بدون روحانیت را مطرح می کنند‏‎ ‎‏خواهی نخواهی جاسوس هستند. کسی که می کوشد نظام سیاسی را بدون خدا یا قرآن‏‎ ‎‏تصور کند، دشمن ماست روحانیت مسلمان، ضد حقوق انسان و ضد آزادی نیست.»‏‎[6]‎‏ ‏

‏علی اُف دفاع از اسلام از جانب حضرت امام را بررسی نموده و می نویسد: ‏

‏" در آن روزها امام خمینی(ره) به سئوالهای بیشمار خبرنگاران خارجی پاسخهای‏‎ ‎‏ قاطعی داد. در هفدهم ماه اوت 1978 با یک سخنرانی آتشین علیه کسانی که به حریم‏‎ ‎‏اسلام سنگ میانداختند چنین فرمود: در ایران فقط یک حزب وجوددارد و این فقط‏‎ ‎‏حزب مستضعفین (حزب الله) است. با این گفته های ایشان، آنهایی که گمراه شده بودند،‏‎ ‎‏به راه درست و مستقیمی که اسلام آن را ترسیم کرده، بازگشتند". ‏‎[7]‎‏ ‏

‏مؤلف در بخش خلاصۀ کتاب، فکر و اندیشۀ خویش را به طور کلی مطرح می کند که‏‎ ‎‏برخی از آنها مطابق واقعیت نیست و نمی تواند مورد قبول ما باشد. از جمله او برخلاف‏‎ ‎‏واقع می نویسد که: موسیقی درایران ممنوع است و غیر از آهنگهای مارش و سرود ملی‏‎ ‎‏کشور، موسیقی در ایران وجود ندارد!‏

‏موضوعات فرهنگی، روحانیت و ادبیات در ایران از جمله مسائلی است که توسط‏‎ ‎‏محققان روسی به منظور معرفی حضرت امام(ره) و انقلاب مورد توجه قرار گرفته است‏‎ ‎‏که از جمله باید به رسالۀ خانم کِلِه ایشتارینا تحت عنوان" ایران در سالهای 60 و 80: از‏‎ ‎‏فرهنگ پلی رالیزم به اسلامی کردن ارزشهای معنوی" اشاره کرد. او در این رساله‏‎ ‎‏می نویسد: ‏

‏"اسلام از دیدگاههای مختلف فرهنگ شناسی، به عنوان پدیده ای که ویژگی فرهنگ‏‎ ‎‏ایران را مطرح نموده، سهم آن را در تمدن بشری و بنیاد فرهنگی باز می شناساند". ‏‎[8]‎‏ ‏

‏" اما در سالهای دهۀ 80، تصور راه پیشرفت ایران، جنبه عملی به خود گرفت و از‏‎ ‎‏طریق ایدئولوژی و حاکمیت روحانیت تشیع حاصل گردید که این حاکمیت جنبۀ قانونی‏‎ ‎‏به خود گرفت و با تثبیت این قانونمندی، وجود جنبشهای مذهبی در دیگر مناطق جهان‏‎ ‎‏جنبۀ قانونی و عملی یافت". ‏‎[9]‎‏ ‏

‏سالهای دهۀ 60 و 70، ادبیات پیشگام داستانی و افکار اجتماعی ایران که نقش مهمی‏‎ ‎


مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 234
‏در تشکل طبع انقلابی جوانان داشت، همدلی و همفکری با تمامی مستضعفین جهان را‏‎ ‎‏نوید می داد. ‏

‏محقق می افزاید: " این دوره را می توان دوران رشد اندیشه های خود آگاهی فردی و‏‎ ‎‏همگانی شدن فرهنگ و اخلاق نامید. و ادبیات، موجب فعال شدن جهان بینی سیاسی‏‎ ‎‏فردی گردید و حس مسئولیت را در بین مردم رواج داد و آن را برانگیخت. یکی از‏‎ ‎‏ویژگیهای حیات اجتماعی ایران آن زمان، حاضر بودن مردم برای آموزش فرهنگ و تمدن‏‎ ‎‏جهانی و طرد کردن فرهنگ غربی بود. "‏‎[10]‎‏ از ویژگیهای دیگری که در ادبیات و فعالیتهای‏‎ ‎‏روحانیت اهل تشیع دیده می شد همدلی و همفکری مردم با مبارزۀ آزادیخواهانۀ مردم‏‎ ‎‏فلسطین، یونان، الجزایر و ال سالوادر بود و همین ویژگیها، بازتاب خود را در روزهای پر‏‎ ‎‏شور انقلاب در سال 1979 به نمایش گذارد. ‏

‏خانم کله ایشتارینا در مقالۀ دیگری با عنوان «فرهنگ و میراث فرهنگی در عقاید و‏‎ ‎‏ایدئولوژیهای بورژوازی» اشاره می کند که: " وارد شدن عناصر اسلامی به فرهنگ و‏‎ ‎‏حیات معنوی ایران در اواخر سالهای دهۀ 60 بخوبی احساس می شد. "‏‎[11]‎‏ ‏

‏بعد از از فروپاشی شوروی در جمهوریهای استقلال یافته مخصوصاً جمهوریهای‏‎ ‎‏آسیای مرکزی، پژوهشهای زیادی در خصوص نقش حضرت امام(ره) و انقلاب اسلامی‏‎ ‎‏و شناساندن آن انجام گرفت، زبان علم گویاتر شد و به انعکاس واقعی انقلاب و امام‏‎ ‎‏انجامید. ‏

‏برای اولین بار در کشور تاجیکستان، مقاله ای به زبان فارسی تاجیکی توسط دکتر‏‎ ‎‏صفرعلی سلیمانی با عنوان " هدیۀ آسمانی" در مصیبت سالگرد ارتحال حضرت امام‏‎ ‎‏(ره) به چاپ رسید. این مقاله حضرت امام(ره) را همانند پروانه ای به گرد یک شمع‏‎ ‎‏نورانی معرفی کرد که توانست حال و آیندۀ ایران را تشخیص دهد. ‏

‏نویسندۀ مقاله امام را یک هدیۀ آسمانی دانسته و به بررسی لیاقتها و شخصیت ایشان‏‎ ‎‏پرداخته و افکار و اندیشه ها و آثار ایشان را به جهانیان معرفی نموده است. افکار و‏‎ ‎‏اندیشه های حضرت امام(ره) دربارۀ فرهنگ، کتاب و مطالعه در مقالۀ دیگری با عنوان‏‎ ‎‏"دیروز و امروز، کتابداری  ایران" به زبان روسی توسط آکادمی علوم تاجیکستان در اختیار‏‎ ‎‏محققان قرار گرفت. ‏

‏به طور خلاصه می توان گفت که در اواخر دهۀ 60، در شوروی سابق، ایران به محور‏‎ ‎


مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 235
‏بحث خاورشناسی مبدل شد. دراین سالها توجه بیشتری معطوف آموزش، وضعیت‏‎ ‎‏سیاسی، فرهنگی، مذهبی و اجتماعی ایران بود و رشد فرهنگ ایران در مقایسه با روند‏‎ ‎‏تمدن جهانی مورد بررسی قرار گرفت و محققان کوشیدند تا سهم ایران را در ساختن‏‎ ‎‏تاریخ مشخص نمایند. ‏

‏در سالهای دهۀ 70، این روند فکری در اندیشه ها و افکار خاورشناسان شوروی باز‏‎ ‎‏هم روشنتر می گردد. وقایع سیاسی و رویدادهای فرهنگی و مبارزۀ روحانیت،‏‎ ‎‏ایرانشناسان را برا آن داشت تا کتب و مقالات زیادی را دربارۀ این موضوعات بنویسند.‏‎ ‎‏روند افکار علمی این دوره را می توان در دو مقوله طبقه بندی نمود. ‏

‏1 - محققانی بودند که مسائل ایران را از دیدگاه غرب گرایی بررسی کردند. ‏

‏2 - محققانی که ویژگیهای خاص ایران را به طور منطقی و واقعی در نظر داشتند. و آنها‏‎ ‎‏را در داخل ارزشهای اسلامی بررسی کردند. ایرانشناسان اظهار داشتند که سالهای دهۀ‏‎ ‎‏60 و 70 تشکیل خودآگاهی مردم ایران است و پیدایش زمینه های انقلاب را پیشگویی‏‎ ‎‏می کردند. ‏

‏بعد از فروپاشی شوروی و استقلال جمهوریها، روابط علمی ایران، رنگ تازه ای به‏‎ ‎‏خود گرفت و پیامهای انقلاب اسلامی، میراث حضرت امام از طریق انتشار کتب و مقالات‏‎ ‎‏مستقیماً در دسترس مردم قرار گرفت و در نتیجه حقیقت بیشتر روشن گردید. دیدگاههای‏‎ ‎‏محققین و موضوعات مربوط به امام و انقلاب بارزتر شد و محققان به تحقیق در‏‎ ‎‏موضوعات کلی و مسائل حرفه ای دست زدند. ‏

‏مسئلۀ احیای شخصیت زن مسلمان، اندیشۀ انتظار حضرت مهدی(ع)، سنتهای‏‎ ‎‏مذهبی و تأثیر امام در پیوند علم  و دین محور تحقیق پژوهشگران قرار گرفت و آنان به‏‎ ‎‏بازگوکردن واقعیتهای انقلاب و زندگینامۀ سیاسی حضرت امام و تحلیلهای علمی و‏‎ ‎‏منطقی پرداختند. ‏

‏در تاجیکستان تحول چشمگیر علمی حاصل شد و کوششهای  زیادی برای آموزش‏‎ ‎‏انقلاب اسلامی ایران و ادبیات انقلاب اسلامی و زبان دین به عمل آمد. ‏

‏شرکت گستردۀ علمای مشهور تاجیک در سمینارها و کنگره ها بویژه در مراسم‏‎ ‎‏رحلت حضرت امام(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و همچنین جشنهای دهۀ فجر‏‎ ‎‏و ... این امکان را به وجود آورد تا شناسایی امام از دیدگاه علمی روشنتر گردد. ‏


مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 236

پاورقیها:

‏ ‏

مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 237

‏ ‏ 

مجموعه مقالات کنگره بین المللی امام خمینی (س) و احیاء تفکر دینیج. 1صفحه 238

  • - س. م علی اف، ایران در سالهای 60 و 70، پیشرفتهای اجتماعی و سیاسی در کتاب ایران و مسائل رشد اقتصادی و اجتماعی. مسکو، انتشارات علم، 1980، ص 298.
  • - همان منبع، ص 293.
  • - همان منبع، ص 266.
  • - همان منبع، ص 267.
  • - آگایوف، ایران: تولد انقلاب، مسکو، انتشارات سیاسی، 1948،  ص 54
  • - همان منبع
  • - همان منبع، ص 235.
  • - کله ایشتارینا، ایران در سالهای 60 و 80 از فرهنگ پلی رالیزم به اسلامی کردن ارزشهای معنوی. مسکو، انتشارات علم، 1990، ص 181.
  • - . همان منبع، ص 182.
  • - همان منبع
  • - کله ایشتارینا، فرهنگ و میراث فرهنگی در عقاید و ایدئولوژیهای بورژوازی، «سالهای دهه 70 قرن بیستم در مجله مردمان آسیا و آفریقا» مسکو، 1975، ش 6، ص 106.