بخشی از سخنرانی حضرت امام خمینی(س) پس از شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی(ره)
بنده قبلاً باید از عموم طبقات، طبقات روحانیین در همه بلاد، چه عراق، چه ایران و چه سایر کشورها که اظهار محبت کردند، تشکر کنم و چه مراجع اسلام (دامة برکاتهم) و چه علمای اعلام بلاد در ایران و در این جا و در سایر جاها (دامة عزتهم) و چه خطبای عظام و چه طبقه محصل، دانشگاهی یا غیر دانشگاهی و چه کسانی که از خارج کشور مثل آمریکا، هندوستان و سایر جاها اظهار محبت کردند. از همه آقایان تشکر می کنم و توفیق و سلامت همه را از خداوند تعالی مسئلت می کنم و اگر من در این جلساتی که آقایان اظهار محبت می کنند و تشکیل می دهند. نتوانم در همه اش شرکت کنم و یا نتوانم در بازدید آقایان با این سن پیری بروم، از همه تشکر می کنم و از همه عذر می خواهم و امید است که آقایان عذر مرا بپذیرند.
کتابیادها و یادمانها از شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س) (ج. 1) : مجموعه مصاحبه ها در حاشیۀ کنگره شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س): (مهر و آبان 1376)صفحه 23
این طور قضایا مهم نیست خیلی، پیش می آید، برای همه مردم پیش می آید و خداوند تبارک و تعالی الطافی دارد به ظاهر و الطاف خفیه، یک الطاف خفیه ای خدای تبارک و تعالی دارد که ماها علم به آن نداریم، اطلاع بر آن نداریم و چون ناقص هستیم از حیث علم، از حیث عمل، از هر جهتی ناقص هستیم، از این جهت در این طور امور که پیش می آید جزع و فزع می کنیم، صبر نمی کنیم این برای نقصان معرفت ماست به مقام باری تعالی، اگر اطلاع داشتیم از آن الطاف خفیه ای که خداوند تبارک و تعالی نسبت به عبادش دارد: «و انه لطیف بعباده» و اطلاع بر آن مسایل داشتیم، در این طور چیزهایی که جزیی است و مهم نیست، این قدر بی طاقت نبودیم، می فهمیدیم که یک مصالحی در کار است، یک الطافی در کار است، یک تربیتهایی در کار است. این دنیا دنیایی است که عبور از آن باید بکنیم ما، دنیایی نیست که در اینجا ما زیست کنیم، این راه است، این صراط است، اگر توانستیم مستقیماً این صراط را طی کنیم همان طوری که اولیاء خدا طی کردند «جزنا و هی الخامده» اگر توانستیم که از این صراط به طور سلامت عبور کنیم سعادتمندیم و اگر خدای نخواسته در این راه لغزش داشته باشیم در آنجا هم همین لغزش ظهور پیدا می کند، در آن جا هم موجب لغزشها می شود موجب گرفتاریها می شود. از خدای تبارک و تعالی مسألت می کنم که ما را بیدار کند ما را بر آن الطافی که خفی است و ما مطلع بر آن نیستم، ما را بر آنها مطلع بفرماید تا این که ما هم مثل اشخاصی که معرفت دارند به مقام ربوبیت، معرفت دارند، معرفت دارند به مدارج انسانیت و دنیا را مد نظرشان نمی آورند، استقلال به آن نمی دهند، مآرب
کتابیادها و یادمانها از شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س) (ج. 1) : مجموعه مصاحبه ها در حاشیۀ کنگره شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س): (مهر و آبان 1376)صفحه 24
دنیایی شان تحت نظرشان نیست، مستقلاً و این جا را طریق می دانند از برای جاهای دیگر از برای سعادتهای بزرگ دیگر اگر ما هم ان شاء الله توفیق خدا بدهد و ما هم برسیم به یک هم چو مرتبه ای، آن مرتبه های که ما نمی توانیم ادراکش بکنیم، نمی توانیم در این عالم که هستیم نمی توانیم بفهمیم چه مدارجی است، چه عوالمی است، چه بساطی است....
... خدا شاهد است مصطفای من تنها آن نبود که سالش نزدیک است، بلکه همۀ به خاک و خون کشیده های حادثه شوال (17 شهریور 1357 مطابق با 4 شوال 98) مصطفاهای من بوده اند. من این استقامت را و این فیض شهادت را که خداوند متعال نصیب فرزندانم فرمود، به پدران و مادران و همۀ بستگانشان تبریک می گویم.
(ر. ک: صحیفه امام، ج 3، ص 462ـ463)
... من امید داشتم که این مرحوم (آیت الله شهید حاج آقا مصطفی (ره)) شخص خدمتگزار و سودمند برای اسلام و مسلمین باشد ولی «لا راد لقضائه و ان الله لغنیّ عن العالمین». بحمدالله تعالی طبقات مسلمین خصوصاً در ایران به جنبش آگاهانه گراییده اند و به هیچ وجه قائم به شخص یا اشخاصی نیست و امید است به زودی به نتیجه مطلوبه که اجرای احکام الهی و کوتاهی دست جباران و مترفین است، برسد.
(ر. ک: صحیفه امام، ج 3، ص 258)
***
کتابیادها و یادمانها از شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س) (ج. 1) : مجموعه مصاحبه ها در حاشیۀ کنگره شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س): (مهر و آبان 1376)صفحه 25
کتابیادها و یادمانها از شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س) (ج. 1) : مجموعه مصاحبه ها در حاشیۀ کنگره شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (س): (مهر و آبان 1376)صفحه 26